WTBSC 48

25 0 0
                                    

Damon

"So? Did you find her?" I look at Rosian that is sitting on the couch while intently looking at me. I just let out a deep breath and sit beside her saka ko itinapon sa kung saan ang scarf na suot ko kanina lang.

"So you find her already? How is she?"

"Pwede ba Rosian, just shut your mouth." I said and touch my nose bridge and close my eyes to ease my uneasiness. There are so many things inside my head. I can't bare to see her this miserable anymore. But what should I do?

"Ipapaalala ko lang sayo huh? Baka kasi nakakalimutan mo. I am the one who found out where she is."

"Yeah and it's your obligation. It's your obligation to tell me where she is because you are the reason why she's away from me."

"I'm not Damon. It's your stupidity and fate's cruelty. That's it."

"Would you please stop talking about that fate thing? That's too cliche. I don't care about that fate because whatever that fate don't want us to be together, I will find a way to make her mine again." I seriously said but I just heard her laugh.

"What's funny? Nababaliw ka na talaga." I hissed at her. May nakakatawa ba sa sinabi ko?

"Nothing. So ano nga? Nakausap mo na ba sya?" Sabi nya sa akin at saka sya nagpipigil ng tawa. Pinipilit mag-seryoso.

And yes, she's the one who told me where I can find Bella. Kasama ko silang dalawa ni Easton hanggang dito. They don't let me go alone here. Hindi ko alam kung paano nya nalaman pero salamat parin sa kanya. Because of her I still got a chance to see Bella even from a far. Halos hindi ko mapigilan ang sarili ko kanina nang makita ko sya. I really want to hug her but it feels like I was forbidden to do that such kind of thing.

"No." I answered Rosian. Sya naman ngayon ang narinig kong nag-buntong hininga.

"Why? I thought you like to see her to talk to her? I thought you have so many things to say to her? Kung nakita mo na sya bakit hindi mo pa nagawa lahat nang gusto mo?"

"I just can't. Hindi ko pa kaya dahil wala akong mukhang maiharap sa kanya."

"Malamang! Ang laki mo kayang gago!"

"Rosian?!" I hissed at her. Bagong hasa nanaman ang dila nya. Tsk.

"I mean dapat lang na mahiya ka sa kanya ng ganyan pero hanggang kelan? When are you going to make a way to make everything up for her? You don't know when will you run out of time."

"But I don't know where to start."

"Kaya makokontento ka na lang na tingnan sya sa malayo? It's been two months Damon." Sabi nito sa akin pero sinagot ko lang sya ng buntong hininga. Hindi ko na alam ang gagawin ko.

The moment I realized what I really feel after Bella left me akala ko okay na. Buo ang loob ko na sabihin sa kanya ang lahat nang nararamdaman ko pero noong nakita ko sya parang nawala lahat nang lakas ng loob ko. Every time I see her taking care of Cohen, everytime I see her having a sleepless nights and see her loosing her weight makes me so broken. I never imagined na kakayanin ko naging isang janitor ng ospital na 'yon para lang magka-roon ako ng dahilan na makita palagi si Bella. Pero hindi ko na alam ngayon kung mas mabuti bang palagi ko syang nakikitang ganito.

"Her sharp tounge is right Damon. Hanggang kelan mo ba balak maging janitor?" I look at Easton. Isa pa 'tong loko na 'to. May dala syang drinks at saka nya kami binigyan ni Rosian. Naupo sya sa katapat naming upuan at pinag-krus ang binti nya. Tsk. Mas mukha pa syang feminine kay Rosian.

"Sharp tongue pala huh?" Sabi naman ni Rosian saka nya sinamaan ng tingin si Easton. Napakagulo nila. Palagi na lang silang nag-aaway.

"Damon? Ano? Are you still with us?" Napalingon kay Rosian dahil sa pagtapik nya sa akin.

When Two Broken Souls Collide | Book 2 [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon