When Two Broken Souls Collide | Book 2 [COMPLETED]

WTBSC 60 | Finally Whole Again

Maria Bella

Until now, I am just looking at him  because I can't still believe that I am seeing him right now. Kung dati ay halos kakulay ng bulak ang kutis nya ngayon ay naging moreno na ito. Mas nadepina rin ang itsura nya ngayon at mababakas na sa kanya ang katandaan pero hindi parin maipagkakaila na napakaganda nyang lalaki. Sa nakalipas na labing tatlong taon at sa dami ng nagbago sa kanya ay halos hindi ko na sya nakilala.

And I thought that this is just a dream but when I felt his lips, it feels like it is better than my dreams.

"I know that this is too much to ask but, what happened to you?" Tanong ko sa kanya. Hindi ko alam kung ano ba ang pumasok sa isip ko para itanong pa 'yon sa kanya. Alam kong naging miserable sya at ako ang dahilan. Gusto kong malaman kung ano ang mga pinagdaanan nya nitong mga nakalipas na taon. At kahit noon pa lang alam ko sa sarili ko na gustong gusto kong malaman ang lahat nang tungkol sa kanya kahit na hindi tama.

"How can I say this? I'm fine? Happy? I don't know maybe hopeful? My life still continues even you left me Bella, not because I don't have a choice but because I need to because I know that, this time will come and I need to survive to see you again." Nakangiting sabi nya lang sa akin habang ang atensyon nya ay nasa dagat.

"How can you manage to wait for me this long Damon?"

"I don't know but let's not talk about it anymore. Yong ngayon na ang gusto ko." Sabi nya lang sa akin saka nya hinawakan ang kamay ko.

"How about you? You've been a very successful jewelry designer."

"H-How did you know?" Nagtatakang tanong ko sa kanya. Hindi naman kasi kiala dito sa Pilipinas ang mga gawa ko. Maybe in Europe and in America but here? I don't think so.

"I've been in your first, second, third, or even just the last auction of your jewelries. Palagi naman akong nandoon kung nasaan ka." Sagot nya sa akin at halos malaglag ang panga ko sa kanya. All along nasa tabi ko lang sya pero hindi ko 'yon nalaman? How can I be so numb and insensitive?

"Sayang nga lang at hindi ko nakuha ang gusto kong singsing noon. I even offer my fortune to that ring pero hindi ko parin nakuha."

"I-Ikaw 'yong nag-bead ng bilyones sa singsing na 'yon? Pero matandang babae ang naaalala kon-"

"I guess your surprise? I jusst talk to that woman Bella pero nandoon parin ako. At siguro pinagtatawanan mo na ako ngayon dahil all these years nagmukha akong stalker." Natatawang sabi nya sa akin pero umiling lang ako.

If he just know, that ring was only belongs to him.

And that laugh. How I miss his laughs so much. Kahit na nagbago ang itsura nya, kahit na medyo tumanda na sya tingnan ay nakikita ko parin sa kanya ang Damon na nakilala ko noon.

"Maybe I am a stalker but who cares?" Natatawa parin nyang sabi sa akin pero wala parin akong masabi sa kanya. Pakiramdam ko ay kontento na ako ngayon na natitigan sya ng ganito kalapit. Napansin ko naman na bigla syang naging seryoso habang ang buong atensyon nya ay nasa mga kamay ko.

"Nandoon din ako noong panahon na nawala si Cohen. I always follow you and god knows how much I want to comfort you pero hindi ko ginawa. I know how broken you are at mukhang minahal mo na rin talaga sya. After that, umuwi ulit ako dito at ipinagpatuloy ang lahat nang naiwan ko. Mas lumaki ang career ko at mas naging successful pero alam kong hindi parin ako masaya dahil wala ka sa tabi ko. I always think about you dahil alam kong nahihirapan ka sa pagkawala nya. Pero naisip ko na, siguro maghintay na lang talaga ang magagawa ko. I don't want to take the opportunity that you lose someone you love so I can have you again. Dahil alam ko kapag naging okay ka na at kung mahal mo pa ako ay babalikan mo ako. Pero kung hindi lang ako nangako sayo noon na hindi ko na ipipilit ang sarili ko sayo ay baka hinayaan ko nang maging makasarili ako." Mahabang sabi nya sa akin at halos hindi maproseso ng utak ko ang lahat ng sinasabi nya sa akin ngayon.