Kung puwede lang manapak si Devin dahil sa inis at panghihinayang ay kanina pa niya ginawa. Kung kailan namang seryoso siya at nagkakaroon na ng moment kasama ang asawa ay saka naman talaga saktong tumawag ang customer niyang naroon sa talyer at hinihintay ang kaniyang pagdating.
Sa lahat naman talaga ng oras!
Wala naman siyang nagawa kung 'di magmadaling umalis at iwan muna si Aurea sa kaniyang apartment pero plano din naman niyang umuwi agad.
Naisip nga niyang dumaan muna sa isang flower shop para bumili ng isang bouquet ng bulaklak pero kinilabutan siya sa ideya kung kaya't napadpad siya sa isang sikat na café malapit sa talyer para bumili ng strawberry shortcake.
Mahilig kasi ang kaniyang misis sa strawberries kaya 'yon ang napagdesisyunan niyang bilhin.
Hindi man nito aminin sa kaniya'y halata niya ang pagkadismaya sa reaksyon nito bago siya hinatid palabas ng apartment kanina.
Kung siya nga ay nabadtrip, malamang ganoon din si Aurea.
Magbabayad na sana siya nang biglang may umakbay sa kaniya at nagpadagdag pa ito ng order kaya nabuhay na naman ang inis sa kaniyang sistema.
"'langya, bakit nandito ka?" tanong niya bago nag-abot ng one thousand peso bill sa kahera.
Kung kailang nagmamadali siya ay saka pa dumarating ang mga taong kakilala niya.
Hindi rin naman niya inaasahang makikita niya roon ang katropang si William Angeles.
"Si Ice kasi nagpabili ng frappe," sagot nito. Sumipol pa habang nakatitig ito sa kaherang hindi naman kagandahan.
Maganda pa si buntis, pagmamayabang niya sa isipan.
"Sino naman 'yong Ice?" Napaisip siya kung may kakilala rin siyang Ice ngunit wala talagang mapiga ang utak niya. "Panibago mo na naman?"
Sa kanilang tatlo nina Yuan, ito ang pinakamatulis na nilalang. Kahit pa tumitikim-tikim siya noon ay hindi naman lantaran at mas lalong hindi linggo-linggo 'yon.
Hindi na siya magtataka kung magkaroon ng tulo ang kaibigan balang araw.
Ngumisi ito bago tumango.
"Peyborit ko ngayon." Napailing na lamang siya sa isinagot nito. "Ikaw? May pa-cake ka ngayon, ah? May kasalanan ka kay Au?"
"Tanga, wala, pero kailangang bumawi," nayayamot niyang salita.
Naalala na naman kasi niya ang pagkapurnada ng kanilang painit na sanang sandali. Hindi pa nga nagsisimula, natapos na kaagad.
"Uuwi na ako, hintayin mo na lang 'yong frappe mo para sa yelo mo. Manigas ka sana," sabi na lang niya.
"Tigas na tigas, p're," lokong sagot nito.
Nagpasalamat naman ito sa kaniya at nakipagkamay pa bago siya lumabas ng café.
Hindi na niya namalayang ang bilis na nang pagpapatakbo niya sa kaniyang oto dahil sa pagmamadaling makauwi.
Normal naman sa kaniya ang mabilis magmaneho lalo na kung maluwag ang daan pero ngayo'y iba ang dahilan nito.
Iba na talaga kapag may naghihintay sa kaniya sa bahay.
'yong dating tahimik at payapang unit ay nagkaroon ngayon ng buhay at sigla dahil kay Aurea.
Dumodoble man ang kaniyang pagod sa bawat araw ay hindi na niya masyadong iniinda dahil sulit naman ang pagpapagod niya para rito.
Bumusina siya nang mahaba na may iba't ibang tono pa dahil 'yon ang hudyat ng kaniyang pagdating sa JQ Building.
