Nakikita n'yo ba ang nakikita ko?
Siyempre, hindi.
Habang ako'y marangal na nagtatrabaho rito sa talyer kasama sina Kuya Paslo and friends, biglang may pumaradang Toyota Corolla Altis 2002 model sa tapat mismo ng aking oto.
Hindi na gaanong wasari ang pintura n'on at base sa mga naririnig kong ingay, alam ko na agad na papalitin na ang timing chain n'on.
Lalapitan ko pa lang sana ang oto nang biglang lumabas ang drayber at may kasama rin ito—teka, ibang babae 'to, ah? Nasaan na iyong dati?
Buhay pa pala ang kupal na 'to?
"Good afternoon. Pasensya na rito ako dumiretso. Wala kasi akong ibang kakilalang magaling na mekaniko rito sa city tapos mahal naman maningil sa iba. So, ayos lang bang dito ako magpa-check nitong pang-buy and sell kong kotse? Baka rito ko na rin iwan sa inyo if ever may kailangang gawin talaga," mahabang speech nito.
Hindi ako ngumiti, siyempre. Kahit pa palangiti ako sa mga customer namin, hinding-hindi ko pag-aaksayahan ng panahon 'tong pakitaan ng mga mapuputi kong ngipin.
Tumango-tango ako.
Sigurado akong dito niya ipagagawa ang kotse niya dahil bali-balita ko'y mahal ngang maningil ang ibang auto supply at talyer, sa piyesa man o sa labor mismo.
Saka hindi ako tumatanggi sa pera. Kahit pa gusto ko nang hambalusin ng wrench 'tong taong 'to, hinding-hindi ko gagawin dahil good boy ako.
"'ge, ako nang bahala. Umupo muna kayo ng misis mo roon," walang kaamor-amor kong salita bago ko itinuro 'yong mahabang upuan sa gilid nitong shop.
Mawalang galang na ho, lumayas muna kayo sa aking harapan.
Narinig ko ang pagtawa nila n'ong babae bago siya nagkomento. "No. Girlfriend ko pa lang 'tong si Therese."
Nagtanong ako? Nagtanong ako?
Akalain mo nga namang pang-Santo pa ang pangalan n'ong bago niyang binubudol na gerlpren. Hindi na ako magtataka kung bakit hindi na si Hera (iyong isinabay kay Auring noon) ng kaniyang kasama ngayon.
Baka nga nabisto na ang pagiging pakboy nitong si Daungan kaya nauwi na lang sa hiwalayan.
But who am I to judge if I'm not a judger?
Kung sina Yuan Del Castillo nga at William Angeles ay nakuha ring magtino kahit papaano (wala pa naman akong nababalitaang kababalaghan), maaaring ganito na rin naman 'tong si Daungan.
Sadyang tumataas lang ang high blood ko kapag nakikita ko 'to.
Ay mali ba? Tumataas kasi ang blood pressure ko. Masyado naman kayong perpek, eh.
Sumunod naman sila sa utos ko't umupo muna roon sa isang gedli. Paghintayin ko kaya sila buong maghapon para makaganti naman ako para kay Auring, ano?
Pero huwag ganoon, mga p're. Be mature enough. Kapag binato ka ng tinapay, batuhin mo ng garapon ng palaman para diretso tulog na.
"Boss," pagpukaw ni Kuya Paslo sa atensyon ko. Nakangiti pa na para bang alam niya kung ano ang tumatakbo sa isip ko.
Ngiting demonyo rin ang naisagot ko sa kaniya. Tumawa naman ito.
Astig kaya 'tong si Kuya Paslo. Minsan nga iniisip ko parang tatay ko na rin siya dahil sa araw-araw naming pagsasama, mas kilalang-kilala na niya ako kaysa sa sarili kong ama.
