နွေးထွေးမှုတို့လွှမ်းခြုံကာ( Completed) ေနြးေထြးမႈတို႔ လႊမ္းၿခံဳကာ(Completed)

Part 21

(Unicode)

အာကာလင်းသန့် ဆေးရုံမှ ဆင်းခွင့်မရသေးဘဲ လေ့ကျင့်ခန်းများကို လုပ်ဆောင်နေရဆဲဖြစ်သည်။ သူ့ကို မိသားစုတွေကလည်း အားတိုင်းလာကြည့်တတ်သလို၊ စွမ်းရည်ထက်ကလည်း သူ့ဆီ ရောက်လာတတ်သည်။ ထွန်းလင်းသီဟကတော့ မြန်မာနိုင်ငံတွင်မရှိဘဲ နှစ်ပတ်တစ်ခါ စွမ်းရည်ထက်ဆီ ပြန်လာမှ လာတွေ့သည်။ သူ့အနားတွင် ဒိုင်ခံရှိပေးသူက ပိုင်မြင့်မြတ်ကျော်သာလျှင်ဖြစ်သည်။

အလုပ်မသွားခင် မနက်ပိုင်း ခဏလာပြီးမှ အလုပ်ကိုသွားပြီး အလုပ်ဆင်းချိန်ဆိုတာနှင့်လည်း ရောက်လာကာ ည(၉)နာရီခွဲမှသာ ပြန်မြဲအတိုင်းပြန်ဖြစ်၏။ အလုပ်ပိတ်ရက်ဆိုရင်တော့ သူ့ဘေးမှာ တစ်နေ့လုံး အချိန်ကုန်သည်။ လမ်းကောင်းကောင်း ပြန်လျှောက်နိုင်ဖို့ ခက်ခဲသည့် လေ့ကျင့်ခန်းတွေကို လုပ်ရသည့်အချိန်မှာ ပိုင်မြင့်မြတ်ကျော်က သူ့အတွက် အားဖြစ်စေခဲ့သည်။

ဆေးရုံတက်နေစဉ်အတွင်း ပါးနှင့်မားဆီက သူနဲ့ပိုင်မြင့်မြတ်ကျော်ကို ခွင့်ပြုကြောင်းကြားချိန် ဝမ်းသာ၍ မျက်ရည်စို့မိရသည်။ မားတို့အား ပြောမှားဆိုမှား ရှိတာတွေကို မှားသည်ဆိုတာ ဖွင့်ဟတော့ မားတို့က ကြည်ဖြူစွာဘဲ အပြစ်မမြင် ခွင့်လွှတ်ပေးသည်။ သူ ကိုကို့ကိုတော့ ပြန်မတောင်းပန်ရသေးပေ။ ကိုကို့ကိုလည်း သူလုပ်ခဲ့တာကို ဝန်ချပြီး တောင်းပန်ချင်၏။ ကိုကိုက နားရက်မဟုတ်သေး၍ သူ့ဆီ မလာနိုင်အားသေး။ ဒီနေ့တော့ ဂျူတီနား၍ လာမည်ဟု ဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီး ပြောသည်။ ထို့ကြောင့် ကိုကို့အား သူ့မှာ မျှော်နေမိသည်။

တခြားသူတွေတော့ မည်သို့နေသည်မသိ။ သူကတော့ ဆေးရုံကုတင်ပေါ်မှာပဲ နေရတာ တော်တော်လေးကို ရိုးအီပြီး ပျင်းနေလေပြီ။ သူ့အခန်းထဲမှာ နေ့ဘက်ဆို လူတစ်ယောက်မဟုတ် တစ်ယောက်နှင့် ဆူညံနေသော်လည်း နာရီပိုင်းမျှသာဖြစ်၏။ ထိုအချိန်တွေနှင့် ပိုင်မြင့်မြတ်ကျော် နေပေးသည့်အချိန်ကလွဲပြီး ကျန်သည့်အချိန်တွေက ပျင်းခြောက်ခြောက်နှင့်။ တီဗွီကို ကြည့်လေ့ရှိသည့်သူ မဟုတ်ပြန်တော့ အခန်းတွင်းရှိ တီဗွီမှာ ညအိပ်စောင့်ပေးသည့် လူနာစောင့်ကောင်လေး အတွက်သာ ဖြစ်နေသည်။ စာအုပ် ဖတ်ရအောင်ကလည်း သူကိုယ်တိုင်က စာဖတ်ပျင်းပြန်သည်။ ဤအခြေအနေတွေကြောင့် အာကာလင်းသန့်မှာ အတော် ခွကျသည့် အခိုက်အတန့်တွေကို စိတ်မပါစွာ ဖြတ်သန်းရတော့၏။