ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၃၇)

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၃၇)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

'ငါ အရူးမ်ိဳးစံု ေတြ႕ဖူးပါတယ္​၊ ဒါေပမဲ့ ဒီစိတၱဇမလို လူေတာ့ တစ္​ခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူး၊ သူကေတာ့ ရန္​သူေရွ႕မွာကို ဟာကြက္​ေတြ ေဖာ္​ၿပီး ေနေနလိုက္​တာ...!'

သူမ ဘာေတြ ႀကံေနသလဲ ခ်င္​းခ်န္​ နားမလည္​နိုင္​ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေဟြ႕ရႊယ္​နဲ႔ လ်ိဳဖုန္​းကို သူမ ေတာင္​ေျခမွာ ဘာလို႔ ထားခဲ့သလဲဆိုတာကိုေတာ့ သေဘာေပါက္​သြားခဲ့ၿပီ။ — သူမ အရူးထတာကို တားမဲ့သူ မရွိေအာင္​လို႔ေလ။

မင္​ရႈ အၿပံဳးက ပိုပိုၿပီး ထူးဆန္​းလို႔လာတယ္​။ သူမ ေျခေထာက္​ကို က်က္​သေရရွိရွိ ႂကြလွမ္​းလိုက္​ၿပီး နဂါးမ်ိဳး ေႁမြဆီကို ေလ်ွာက္​သြားေလတယ္​။ "ဘာလဲ၊ အခုက်မွ ေၾကာက္​ေနၿပီလား၊ ေျပာေတာ့ နင္​ တစ္​ခါမွ ေနာင္​တမရဖူးဘူးဆို၊ အခု ေနာင္​တစရခ်င္​ေနၿပီလား"

"မင္​း ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ...!" ခ်င္​းခ်န္​ မင္​ရႈဆီကို ေျပးသြားလိုက္​ၿပီး သူမ ဆက္​သြားလို႔ မရေအာင္​ လမ္​းပိတ္​ထားလိုက္​ေတာ့တယ္​။

'ငါ မင္​းကို လိုအပ္​ေသးတယ္...

ေဆးကုေပးဖို႔...!

ငါ့ကို အရင္​ေဆးကုေပးရမယ္​၊ ၿပီးေတာ့မွ လုပ္​ခ်င္​တာလုပ္​၊ ေသတြင္​းတူးတာလဲ ေဆးကုၿပီးမွ လုပ္...'

ဒါေပမဲ့ မင္​ရႈကေတာ့ သူ႔ကို စကၠန္​႔ပိုင္​းေလးပဲ လွည္​့ၾကည္​့ၿပီး ေနာက္​ေတာ့ မသိက်ိဳးကြၽံျပဳလိုက္​ကာ နဂါးမ်ိဳး ေႁမြဆီကိုပဲ ဆက္​သြားေနေတာ့တယ္​။ "နင္​့မွာ အခြင႕အေရးတစ္​ခါပဲ ရမွာေနာ္​၊ ဒီအခြင္​့အေရးကို လြတ္​သြားရင္​ ေနာင္​တရတယ္​ဆိုတာ ဘာလဲ ခံစားေတြ႕ႀကံဳခြင္​့ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္​ဘူး၊ အခြင္​့အေရး ကိုယ္​့ေရွ႕ကို ေရာက္​လာတာကို လက္​လႊတ္​မခံသင္​့ဘူး၊ လာစမ္​းပါ၊ ဒီ႐ြာကိုေက်ာ္​ရင္​ ေရွ႕မွာ ေဈးဆိုင္​ေတြ မရွိနိုင္​ေတာ့ဘူးေနာ္..."

မင္​ရႈ ေရွ႕တိုးလာေတာ့ နဂါးမ်ိဳး ေႁမြေတာင္​ ေနာက္​ကို အလိုလို ဆုတ္​သြားခဲ့မိတယ္​။ သူ လက္​သီးတင္​းတင္​း ဆုပ္​ထားရင္​း ျပန္​ေမးေတာ့တာေပါ့။ "မင္​းကို ငါ မသတ္​နိုင္​ဘူးမ်ား ထင္​ေနတာလား"