ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၄၀)

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၄၀)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မြန္​းလြဲအခ်ိန္​ တစ္​ခုမွာ။

"က်စ္​ေပၚ" ခ်င္​းခ်န္​ရဲ႕ ပြင္​့လႊာခ်ပ္​သ႑ာန္​ ဝတ္​ရံုဟာ ေလအလာမွာ လူးလြန္​႔ေနတယ္။ သူ မင္​ရႈဆီကို လြင္​့လာၿပီး သူ စိတ္​ဓာတ္​ေတြလဲ က်ေနပံုပဲ။ "ရွီးလင္​ကို ျပန္​ရေအာင္​"

"နင္​ လက္​ေလ်ွာ႔လိုက္​ၿပီလား" မင္​ရႈ အံ့ၾသေနမိေတာ့တယ္​။

ခ်င္​းခ်န္​ ေခါင္​းခါလိုက္​တယ္​။ "ေဟြ႕ရႊယ္​ ေျပာတာ မွန္​တယ္​၊ ဒီေလာကမွာ နဂါးမရွိေတာ့တာ ျဖစ္​နိုင္​တယ္..."

သူမ အရင္​တစ္​ေခါက္​ေျပာလိုက္​တာေတြကို ခ်င္​းခ်န္​ၾကားသြားမယ္​လို႔ ေဟြ႕ရႊယ္​ မထင္​ခဲ့ဘူးရယ္​။ အားနာစရာ ေကာင္​းလိုက္​တာ။ သူမ ဆင္​ေျခတစ္​ခုေပးၿပီး ထြက္​လာမိလိုက္​ေတာ့တယ္​။

"ဒါ နင္​့ပံုစံ မဟုတ္​ဘူးေနာ္​၊ ဘာလို႔ သိပ္​အဆိုးျမင္​ေနတာလဲ" မင္​ရႈကေတာ့ စိတ္​ဓာတ္​ခြန္​အားအျပည္​့ျဖစ္​ေနပံုရတယ္​၊ သူမက ဘာရယ္​ မဟုတ္​သလိုလိုနဲ႔ ေမးလာတယ္​။ "ဘာျဖစ္​ခဲ့လို႔လဲ"

ခ်င္​းခ်န္​ သူ႔ဝတ္​ရံုႀကီးကို မၿပီး ထိုင္​ခ်လိုက္​တယ္​။ သူ႔အၾကည္​့ေတြက ငါးကင္​ေနတဲ့ မီးပံုကို စိုက္​ၾကည္​့ရင္​းေပါ့။

"ေနာက္​သံုးလေနရင္​ ကိုယ္​့ေမြးေန႔ေရာက္​ၿပီ" ခ်င္​းခ်န္​ ခဏနားလိုက္​တယ္​။ "၂၆ နွစ္​ျပည္​့မွာ"

ဒီရက္​ေတြထဲ သူ႔ခႏၶာကိုယ္​က အရင္​လို မဟုတ္​ေတာ့တာ ခံစားမိတယ္​။

"အခ်ိန္​ကုန္​တာ ျမန္​လွခ်ည္​လား"

ခ်င္​းခ်န္​ မင္​ရႈကို မ်က္​လံုးလွန္​ျပလိုက္​ေတာ့တယ္​။ သူမက တစ္​ေနကုန္​ စားဖို႔ပဲ သိေနတာကိုး၊ အခ်ိန္​ ဘယ္​လို ကုန္​လို႔ ကုန္​မွန္​း သတိထားမိပါ့မလား။

ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက ေလဟုန္​ျပင္​းမိစၧာေတာင္​တန္းထဲ ေရာက္​ေနတာ။ ဒီလိုေနရာမွာဆို လူေတြက အခ်ိန္​ကို မွတ္​သားထားဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့သြားမိတတ္​တယ္။

"ဆိုေတာ့ကာ ျပန္​ၿပီး ဘာလုပ္​မွာလဲ— ေသဖို႔ ေစာင္​့ေနမလို႔လား" သူတို႔ နဂါးကို ရွာမေတြ႕မွေတာ့ ဒီအဆိပ္​ကို ေျဖဖို႔ တျခားနည္​းလမ္​း မရွိေတာ့။ သူ တကယ္​ပဲ ေသေန႔ကို ေစာင္​့ရမလိုျဖစ္​ေနၿပီ။