ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

အမွန္​တရားရဲ႕ ဘက္​ေတာ္​သား (၂၉)

အမွန္​တရားရဲ႕ ဘက္​ေတာ္​သား (၂၉)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

က်င္​့ယြီခ်ီကုိ မွတ္​ေလာက္​သားေလာက္​ေအာင္​ ရိုက္​နွက္​ၿပီးတဲ့အခါမွာေတ့ မင္​ရႈ ဘာမွ ေျပာမေနေတာ့ဘဲ ၿပံဳးေနက် စံထားေလာက္​တဲ့ အၿပံဳးေလးၿပံဳးၿပီး ထြက္​သြားေတာ့ေလတယ္​။ မသိရင္​ သူ က်င္​့ယြီခ်ီကို အနိုင္​က်င္​့ၿပီး ထြက္​လာတာ မဟုတ္​တဲ့အတိုင္​းပဲ။

က်င္​့ယြီခ်ီကေတာ့ ေမွာက္​လ်က္​သား။ မင္​ရႈ ပံုရိပ္​ အေမွာင္​ထဲကေန ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားတာကို ေတြ႕ေတာ့ သူ႔မ်က္​ဝန္​းထဲက အမုန္​းတရားဟာ မီးေတာက္​မီးလ်ံေတြလို အစြယ္​ထက်န္​ခဲ့တယ္​။

"လုမုန္​း... ငါ နင္​့ကို သတ္​မယ္​..." ဘာလို႔လဲ၊ သူ႔က်မွ ဒါေတြအားလံုးခံစားရတာ ဘာေၾကာင္​့လဲ။ သူက ဘဝမွာ ေအာင္​နိုင္​သူ ျဖစ္​သင္​့တာေလ။

က်င္​့ယြီခ်ီ အဲ့ဒီမွာ အၾကာႀကီး လဲွေနၿပီးမွ မနည္​း အလူးအလဲ ထလာနိုင္​ခဲ့တယ္​။ သူ က်င္​းဖူ စားေသာက္​ဆိုင္​ တံခါးေပါက္​ဝထိ ေလ်ွာက္​သြားၿပီး တံခါးကို မွီထားရတယ္​။ သူ႔အတြက္​ ရဲစခန္​းဖုန္​းဆက္​ေပးနိုင္​မယ္​့ တစ္​စံုတစ္​ေယာက္​မ်ားရွိေလမလားလို႔ ရွာေနတုန္​းမွာပဲ ရွန္​းကြမ္​းဖုန္​း ေကာင္​မေလးတစ္​ေယာက္​နဲ႔ ကားေပၚတက္​သြားတာကို ေတြ႕လိုက္​ရေတာ့တယ္​။

ရွန္​းကြမ္​းဖုန္​း...

သူ ကိုက္​ခဲနာက်င္​ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္​ကို လ်စ္​လ်ဴရႈၿပီး အရွက္​ေတြ သိကၡာေတြလည္​း ငဲ့ကြက္​မေနဘဲ ေကာင္​မေလးကို တြန္​းထုတ္​ဖို႔ ေျပးသြားလိုက္​တယ္​။ သူ ေမးခြန္​းထုတ္​တယ္​။ "ရွန္​းကြမ္​းဖုန္​း ဒါ ဘယ္​သူလဲ... နင္​ ဘာလို႔ သူနဲ႔ အတူတူ ရွိေနတာလဲ... နင္​ ဒါ ဘယ္​သြားၿပီး ဘာလုပ္​မလို႔လဲ..."

ေကာင္​မေလးလည္​း ထိတ္​လန္​႔သြားၿပီး ရွန္​းကြမ္​းဖုန္​း ေက်ာေနာက္​မွာ ဝင္​ပုန္​းကာ ညဳတုတုေလသံေလးနဲ႔ ေမးေလတယ္​။ "ဖုန္​း... အဲ့ဒါ ဘယ္​သူလဲဟင္​... ရိုင္​းလိုက္​တာ၊ တို႔ေၾကာက္​လာၿပီ" 

ရွန္​႔ကြမ္​းဖုန္​းက ေကာင္​မေလးကို ရင္​ခြင္​ထဲထည္​့ ကာကြယ္​ထားၿပီး က်င္​့ယြီခ်ီ ဖရိုဖရဲျဖစ္​ေနတဲ့ပံုကို နွာေခါင္​းရွံဳ႕ၿပီး ၾကည္​့လိုက္​တယ္​။ "ဒါ မင္း ကိစၥ မဟုတ္​ဘူး..."