Mister X

Back to school

Hier gaan we dan, de eerste stappen van het jaar weer door die zelfde stinkende gangen. Overal om me heen zie ik mensen druk vertellen over hun vakantie. En ik loop hier maar alleen, op weg naar mijn kluisje, nr 268. Niemand waartegen ik mijn vakantieverhalen kan vertellen, enkel mijn schoolboeken. Maar die gedachte troost me niet echt. 

" Hey, Nora, hoe was je vakantie ? Toch niet te veel tegen je boeken gesproken ? " Ik kijk even over mijn schouder en zie een groepje jongens van mijn jaar spottend naar me lachen. De jongen in het midden kust zijn boek, geeft het knuffel en kijkt dan lachend naar me, gevold door een knipoog." Ik mag hopen dat je je boekenvrienden een keer aan me voorstelt. Vooral je boek van biologie, hoofdstuk 7, de voortplanting !" Zijn vrienden lachen luidkeels mee. " Moet je dat niet aan een van je duizende liefjes gaan vragen ?"  Hij en de rest van zen vrienden beginnen nog harder te lachen. Ik kijk snel weer voor me en loop verder, in de hoop mijn rode kaakjes te verbergen. 

' Oh wat haat ik zo'n soort mensen ! Als ik je kan helpen meid, zeg het maar. " - "Nee dank je Dan, het gaat wel hoor." Danielle staat vlak naast me terwijl ik mijn kluisje weer op orde breng. Ze kauwt overdreven op haar muntkauwgum. Haar bruine haar zit naar achteren in een paardenstaart en je kan duidelijk zien dat ze haar punten van haar haar blond heeft gedipt. " Leuk trouwens je haar zo blond gedipt, echt mooi. " Ze kijkt naar haar staart. "Ja ik dacht dat dit iets moderner was dan het blauw van vorig jaar." Ik kan er niets aan doen maar ik lach eventjes. Danielle is nu niet meteen het meest normale meisje van de school. Haar kledingsstijl is nogal, ja eum, appart. Bovendien zit ze zo wat in bijna elke vreemde club die je kan bedenken. Vorig jaar  vroeg ze me om mee te doen met de schaakclub, maar daar heb ik maar beleefd nee op gezegd. Ik val liever niet te veel op.

" Het staat je. " Ze lacht naar me en prult vervolgens wat aan haar jurkje. Natuurlijk geen gewoon jurkje nee, eentje die poft en een autoprint heeft waar je absoluut niet naast kunt kijken.

" Kom Nora, we willen toch niet te laat komen op onze eerste dag ! " Nog voor ik iets kan zeggen grijpt  ze mij bij de arm en sleurt me door de gang. "Dan rustig, ik wil nu niet meteen op de eerste dag alle aandacht naar ons toe trekken. " Laat ze maar kijken, wij zijn toch vet gaaf !!! "roept ze een beetje luider. Ik wordt weer knalrood maar moet stiekem toch lachen. " Kom nu Nora, ik moet toch minsten een supernerd vriendin hebben die me alles, maar dan ook echt alles kan uitleggen En ik ben er fier op. " - "Jij bent ook een vriendin om fier op te zijn. Alleen soms een beetje stiller zou geen kwaad kunnen." We schieten allebei in de lach terwijl we om de hoek van de hoofdgang lopen. " Wat moet ik toch zonder jou Dan ?! " - "Lekker studeren !! "  antwoord ze doodnormaal. Ik begin nog harder te lachen. 

En plots bots ik tegen iemand op. En voel mijn boeken vallen. " Ow sorry het spijt me." Hoor ik Danielle zeggen. Ik ben tegen haar gelopen in mijn lachbui. Zij helpt een jongen met het oprapen van zijn boeken terwijl ik de mijne ook opraap. " Kijk in het vervolg gewoon uit waar je loopt, autojurk- meisje." De jongen staat weer recht, kijkt ons snel met een afkeurende blik aan en loopt dan weer verder. "Wat een eikel ! " roept Danielle hem na. Maar hij lijkt het niet eens te merken. "Laat maar Dan, we willen toch niet te laat komen op onze eerste dag? " Ze trekt haar wenkbrauw omhoog en kijkt me neutraal aan. Duidelijk niet snappend dat ik als grapje bedoelde, ze zei gewoon net hetzelfde een halve minuut geleden.  " Ja goed, we gaan. Maar hij bijft toch een eikel. " En we gaan weer verder door de gang. Klaar om zo onze eerste les te beginnen.