Mister X

The touch off a hand

Ik klik mijn gordel om, en leg mijn handen om het stuur. " Wel, ik vrees dat we wel een probeempje hebben. " Mister X fronst terwijl hij op de passagiersstoel kruipt. " Ik ben helaas nog niet echt verder dan het theoriegedeelte van mijn rijlessen." -" Meen je dat ?" Ik knik en staar naar mijn vuile en geschaafde handen op het grote stuur, een beetje beschaamd. " Wel dan begint les 1 vandaag." zegt hij vrolijk. "Heb jij zelf eigenlijk al wel les gehad." Hij lacht. "Zoiets ongeveer." Ik slik eventjes en hoop maar dat alles goed gaat.

" Wel, hoe begin ik het beste ? " Ik kijk opzij naar hem. Hij glimlacht, maar mijn blik glijd naar zijn blote bovenlijf. Zijn t-shirt heeft hij over één schouder gegooit zodat zijn wond een beetje bedekt is. "Beginnen doen we bij opletten Nora." Oeps hij heeft dus door dat ik naar hem aan het staren was. " Ik let toch op." Hij lacht een beetje en kijk strak voor me. Waarom moet hij nu ook zo verdomd knap zijn ?

Inneens voel ik zijn hand over mijn hand glijden en ik krijg er de rillingen van. "Wat ben j... " maar hij laat me mijn zin niet afmaken. Zijn vinger ligt op mijn lippen. "Vertrouw me nu maar gewoon." En verder zegt hij niets meer. Hij neemt mijn rechterhand van het stuur en legt het op de sleutels. Met mijn hand tegen het zijne draait hij de sleutels in het contact zodat de motor aanspringt. 

"Stap 1 is al perfect gegaan." Ik lach wanneer hij deze opmerking maakt. "Ik meen het." Ik ben zo gespannen dat ik hem amper durf aan te kijken of zelfs maar durf te bewegen. Ik ben zo bang om nu alles te verpesten. Wat als ik iets fout doe of zeg. Ik heb nu niet bepaald veel ervaring met jongens en al zeker niet met zo'n knappe als Mister X.

Maar toch voelt iets aan zijn aanraking goed. Alsof hij me op een of andere manier kan begrijpen enkel en alleen door me aan te raken. Mijn hart mag dan wel bonzen in mijn keel, op de plekken waar hij me aanraakt voelt het alsof onze hartslag samensmelt tot een. En dat voelt goed.

Hij beweegt onze handen naar de koppeling. Ik schiet wakker uit mijn gedachten en probeer weer zo goed mogelijk op te letten. Al zorgt hij wel voor de nodige afleiding. "Tijd voor stap twee." Hij lacht hierbij een beetje. "Nora leg jij gewoon je voet op die gaspedaal en stuur maar. Ik schakel wel samen met je." Ik doe wat hij zegt en de auto schiet met een stoot vooruit. Mister X zit naast me en begint enorm hard te lachen. "Zo veel gas nu ook weer niet ! "

Hij schreeuwt het uit van het lachen als ik de auto met veel remmen en gasgeven laat voortbewegen. "Ja lach maar lekker hoor. Voor mij is dit de eerste keer." Hij lacht nog harder." Ja dat merk ik wel, ik heb bijna een hersenschudding door die vreemde rijstijl van jou ! " - " O, ja hahah, wat grappig zeg." snauw ik duidelijk geïriteerd. Maar hij blijft gewoon door lachen. Even brengt hij zelf zijn hand naar zijn oog om een traantje weg te vegen. Maar ik probeer me er niets van aan te trekken en concentreer me op het rijden.

Na een kwartier van heel vreemd vooruitkomen heb ik het eindelijk ongeveer door en we rijden nu langzaam over de oude weg. Mister X is gestopt met hard te lachen maar zit nog wel een beetje te grinniken. "Wel je doet het best goed Nora." Maar hij kan het niet laten om nog een beetje te lachen. "Je mag best zeggen dat het echt vreselijk was." antwoord ik hem. " Nee, het viel best wel mee hoor." Ik trek een wenkbrauw omhoog maar draai mijn hoofd niet te veel naar hem toe. Ik focus me vooral op de weg.

Zijn hand ligt nog steeds boven op de mijne en af toe schakeld hij eens. Bij elke kleine beweging die hij maakt voel ik een tinteling door mijn lijf gaan. En ik kan er niets aan doen, maar ik geniet er van. Dus ik ben niet van plan om mijn hand daar weg te halen tot hij dat doet.

" Wel, Nora eigenlijk weet ik niets over jou. " - "Ja , dat kan ik ook zeggen. Ik weet zelfs je naam niet." antwoord ik om hem mijn saaie verhalen te besparen. Ik heb toch niet echt veel te vertellen. " Wel, ik zal je zeggen wat mijn naam is, en enkel jij mag deze gebruiken, ...... Mister X." Hij lacht eventjes. Al vind ik het niet echt grappig. " Maar nee ik meen het echt. Wat is je naam ? " - " Nora, mijn naam zul je nog wel te weten komen. Ik vind het gewoon leuk als je me Mister X noemt. " Ik kijk verlegen naar de baan voor me, waar maar geen einde aan lijkt te komen. 

"We zouden nu toch wel een dorpje moeten tegenkomen, nee ? " probeer ik te zeggen om het onderwerp te veranderen. "Ja inderdaad. En Nora, probeer in het vervolg iets subtieler van onderwerp te veranderen." Shit, waarom ben ik zo'n kluns. Maar dan zie ik iets en mijn hart lijkt een paar slagen over te slaan. In de verte komt een auto aangereden. Met zwaailichten. " Ow, shit ! Ja, eum, dat we die gingen tegenkomen had ik nu niet echt op gerekend." Mister X krabt eventjes nonchalant achter zijn oor. "Jezus, die mannen hebben waarschijnlijk de politie gebeld om te melden dat hun auto is gestolen ! " Dit laatste roep ik uit en besef wat er aan het gebeuren is. Ik ben een crimineel. Ik zit aan het stuur van een gestolen voetuig, zonder rijbewijs, als minderjarige. Met veel brute kracht trap ik op de rem en de auto stopt. Ik draai het contact om en de motor valt stil. 

"We moeten weg ! En nu meteen." gil ik in paniek. Mister X grabbelt zijn rugzak van op de grond en graait nog snel een paar koeken en een fles water van uit het handschoenkastje mee. "Nu ! " Ik roep het naar hem terwijl hij in alle haast zijn t-shirt weer over zijn hoofd trekt en uit de auto springt. " Oké, klaar voor een spurtje Nora ? " - " Geen tijd voor grappen, denk je niet ? " Hij trekt een heel kinderachtig gezicht maar ik trek het me niet aan.We moeten hier gewoon zo snel mogelijk weg geraken. De adrenaline giert door mijn lijf en we beginnen te rennen. Zo hard we kunnen vliegen we tussen de bomen door en springen we over kuilen en plassen. Ik ben gewoon een verdomde crimineel. Ik kan aan niets anders meer denken terwijl we steeds verder van de gestolen auto weglopen.