Danielle

2.6K 148 15
                                    

Ik blijf maar snikken, onder die stoffige trap. Ik ben een echt wrak. Ik weet gewoon niet waar hij nu is, en waarom hij me heeft achtergelaten. Ik wil antwoorden, ik wil weten waar hij is, maar bovenal wil ik hem. Ik mis hem zo, dat ik mijn bloedende hart kan voelen. Ik wil gewoon in zijn armen wegzinken en alles vergeten, enkel dat ik samen met hem ben. Dat ik van hem hou en hij van mij. Maar door deze gedachten ga ik nog harder snikken en wordt de pijn alleen maar erger. Want dat kan nu niet, en misschien kan dat wel nooit meer. Ik huil. 

" Nora ? Ben jij dat ?" hoor ik een vertrouwede stem zeggen. Ik kijk op en Danielle komt onder de trap gekropen. "Ja" zeg ik vanuit het donker met een bevende stem van het huilen. " Oooh, Nora. Ik was zo ongerust, wij allemaal. Je ouders, Sam en zijn vrienden, de leerkrachten. Godzijdank, je bent ongedeert gebleven. " Ze kruipt naast me en neemt mijn hand vast. Meteen weet ik zeker dat zij het is, ik voel het gewoon. Het is Danielle, mijn Dan, mijn enige en beste vriend. Ik voel de tranen nog harder komen nu dat ze weer bij me is. 

 "Dan, ik ben zo blij dat ik je weer zie." fluister ik. "Nora, ons klein nerdje, waar heb je al die tijd toch gezeten ?" zegt ze zachtjes. Ze weet dat ik het best wel grappig vind als ze me nerdje noemt, maar nu doet het me niet echt iets. "Je gelooft nooit waar ik allemaal gezeten heb, en wat ik allemaal gedaan heb. " ik zeg het niet te luid omdat ik hier gewoon ongestoord wil kunnen blijven zitten, zonder dat de akelige dokter of een of andere verpleger me er onderuit komt sleuren.  "En met wie."snik ik er achter. Dan neemt me beet en duwt me tegen haar schouder. "Ik kan al wel raden met wie, jouw Mister X is het niet ?" ik knik. Nu stromen de tranen nog harder naar beneden en ik laat alles los. Alle emoties die ik in me heb huil ik eruit. " Nora, rustig."zegt Dan na een poosje. "Maar nu ben ik wel benieuwd naar die verhalen van je." zegt ze zachtjes lachend om me op te vrolijken. Dat is Dan zoals ik ze ken. Nergens beschaamd of bang voor.  Nooit een blad voor de mond. En ooo zo nieuwsgierig.  Het doet me een beetje lachen. Maar dan wordt ik met mijn neus op de feiten gedrukt en besef dat ze wel eens de grootste verrassing van haar leven tegemoet loopt. Ze heeft een broer, Mister X. 

"Oooh kom op Nora. Ik weet dat je overstuur bent maar je kent me toch."ze geeft me een por in mijn zij. " Ik wil weten wat je al die tijd hebt uitgespookt. Zeker samen met je loverbo...." Ik druk een hand op haar mond omdat ik iemand hoor aankomen. "Shhht." sis ik haar toe, een beetje gemener dan bedoeld. We houden beiden onze adem in wanneer de voetstappen steeds dichterbij komen. En dan komen ze voorbij ons. " Wat !?" zegt Dan verward terwijl ze naar de voeten staart."Dat meen je niet." fluistert ze vervolgens. En plots duwt ze zich recht. Ik probeer haar nog tegen te houden maar ze wurmt zich van onder de trap en gaat in het midden van de gang staan. Ik zie dat ze haar paars met witte bolletjes hakken heeft angetrokken. Typsch iets voor haar natuurlijk. Ook al ben ik maar vijf dagen weg geweest, het lijkt alsof ik haar jaren niet meer heb gezien. Mijn doodnormale leventje lijkt zo ver weg te zijn, ook al was alles vorige week nog zoals het gewoonlijk was. Ik ging elke ochtend naar school, luisterde naar Dan haar urelange verhalen, keek hoe zij en Sam gezellig zaten te doen op een bankje tijdens de pauzes, en staarde natuurlijk zo veel naar Mister X dat mijn ogen er pijn van deden.

"Wat doe jij hier nu weer ?! " roept Danielle door de gang. Het liefst van al zou ik vanonder de trap willen kruipen en een hand op haar mond drukken maar ik blijf roerloos zitten. " En zeg me niet dat het is omdat je om me geeft en blablabla." Dan zet haar bene een beetje open. Meteen weet ik dat ze met een jongen te maken heeft, dat doet ze dan altijd. En hoogstwaarschijnlijk kruist ze nu ook nog haar armen over haar borst en leunt een beetje meer op een been. "Mag ik al niet komen kijken hoe het met Nora gaat ? "hoor ik een jongen zeggen. Sam, zonder twijfel. "Ze mag dan wel jouw beste vriendein zijn, maar ze is ook mijn vriendin ! Ik geef om haar. Ik vind haar een zeeg aardig en eerlijk meisje. Ik wil gewoon weten hoe het met haar is. Dat is alles. "  Ik schrik van Sam zijn woorden. Ik ben zijn vriendin ? Ik heb dus meer dan een vriend ? Ze geven om mij, alle jongens 's middags bij ons aan tafel, ze geven echt om mij ? Ik dacht altijd dat ze gewoon vriendelijk tegen me deden omdat Sam en Dan iets hadden. " Ben jij wel in staat om te geven om iemand ? " vraagt Dan boos. " Want toen je mij dumpte leek dat anders niet zo.  " - "Ik jou dumpte ?! Jij bent diegene die zomaar wegliep, niet ik !  " - "Ja, maar jij moets achter me aan komen, zoals iedere echte heer zou doen. Maar dat ben jij dus duidelijk niet !"

" Oké, genoeg. We zijn hier niet om over ons te praten. Waar is Nora trouwens ? " Dan blijft stil. " En wat deed jij eigenlijk onder die trap ?" - " Wat gaat jou dat aan. Mag een dame al niet even uitrusten ? Op hoge hakken lopen kost energie hoor." snauwt ze hem toe. "Wel een vreemde plaats om uit te rusten vind je niet ?" - "Een vreemde pek voor een vreemde dame, nietwaar. En als je wilt weten waar Nora ligt, kamer 357." ze zet een stapje opzij. "Doei doei !"zegt ze veel te vriendelijk en draait zich om. Ze doet net alsof ze gewoon verder loopt. Sam loopt verward de andere kant op."

Van zodra Sam uit het zicht verdewenen is loopt ze naar me toe en trekt me vanonder de trap en neemt me bij mijn beide schouders beet. Ik kijk haar nu recht aan. "Wij hebben dringent wat quality-time nodig, kom mee." -"Dan, nee ! Ik kan hier toch niet zomaar naar buiten lopen. " Maar ze lijkt me niet te horen en sleurt me verder de gang door. "Tututut, hoor ik daar gezeur ?" ze loopt gewoon kei hard door op haar hoge hakken en trekt me verder door de gangen. "Ik wil echt alles weten. " zegt ze. Je zult nog wel schrikken, wanneer ik je alles vertel. 


Hoi di hoi iedereen, 

ja, nu is het weer eventjes wat saaier, maar wacht maar. Het wordt wel weer vlug spanned, I promise. Maar goed, eum mijn volgers hebben het  misschien al gezien, voor de andere zeg ik het nu eventjes. Ik had dus het enom gekke, complet waanzinnige idee om met Mister X deel te nemen aan the wattys. Vinden jullie, als mijn trouwe lezers, dit een goed idee ? Als ik veel positieve reacties krijg schrijf ik me waarschijnlijk in. Als jullie dit idee helemaal gestoord en nutteloos vinden, laat dat ook maar even weten. Ik weet dat ik dat ding toch nooit kan winnen, maar ja proberen kan geen kwaad zeker ? 

En dan nog een tweede mededeling. Ik  vertrek binnen enkele dagen op reis, dus ik ga proberen om ergens op vakantie nog een hoofdstukje te plaatsen, maar jullie zullen dus tot augustus, moeten wachten op de rest van Mister X. Sorry hiervoor, maar ja, ik mag toch genieten van mijn vakantie niet ? :-) 

Goed, dat was dus de mededeling denk ik. Tot snel en laat dus maar iets weten over wattys of geen wattys ! 

Groetjes 

Aukjep xxxx :-D 


   

Mister XWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu