Lain: Geri Dönüş (Ⅱ. Kitap) | Miraculous

ʚölüм 0.9 "Gül Ağacı"

Multimedia ❤️🖤

🐞🐾

🐞 Marinette Dupain-Cheng'in Ağzından 🐞

"Tamam, tamam! Bana kızgın değil ama üzgün görünüyordu. Başka bir sıkıntısı mı vardı, off Tikki!"

"Neden sadece şu an seni bekleyen kediciğinin yanına gidip, olmayan sorununu çözmeye çalışmıyorsun?"

"Olmayan sorun mu?!" Ellerimle saçlarımı çekiştirirken duraksadım. "Sorun mu?"

"Sorun yok ki Marinette! Kendini yiyip bitirdin resmen. Kara Kedi'nin sıkıntısı olsa bile sana danışacağından eminim ve seninle bir sorunu olmadığından da eminim." diyen Tikki'ye alt dudağımı bükerek baktım. Kanepeye tekrar oturup kollarımı kendime sardığımda yüzümün önüne geldi. "Zaten sen de devriyeye çıkmadın, dün yanına gelmemesi seni üzmedi değil mi?"

"Buna elbette üzülmedim ama benimle konuşmak istemediğini düşündüm Tikki."

"Seninle konuşmak istiyor Marinette. Hadi, kalk, onun yanına gitmen gerekiyor." deyip minik yüzgeçleriyle kazağımı çekiştirdi. Onun ikna edici sözlerine tebessüm edip hızla ayağa kalktım. Ellerimi yumruk yapıp boşluğa savurduğumda, "Tikki, benekler!" diye bağırdım. Tikki'nin gülen yüzüyle küpeme çekilişini ben de gülümseyerek izledim.

Bugün müzik festivali vardı ve Kara Kedi beni Jagged Stone'un festivaline çağırmıştı. Bunu şafak sökülürken zaten zaten Marinette'e söylemişti. Kara Kedi'nin Marinette'in de orada bulunmasını istediğini hatırlıyordum. Bir şeyler çevirecekti fakat bir fikrim yoktu. Öğlene doğru uyandığımda direkt telefonuma sarılmıştım. Ondan mesajlar aldığımı gördüğümde heyecanlanmıştım. Kavga etmediğimiz, tartışmadığımız hâlde küstüğümüzü düşünmek beni üzüyordu. Mesajlarına bakılırsa bana küsmemiş, hatta o çok sevdiği emojileri kullanarak beni akşam saatlerinde konsere beklediğini söylemişti. Jagged Stone'un konseri akşam olduğu için şanslı sayılırdım. Annem ve babama akşamları bahane bulmak daha kolay oluyordu. İkisi akşamları yorgun düşüyordu, onlarla akşamları vakit geçiremesem de bugün Kara Kedi'yle buluşmam gerekti. Saat 19:30'i çoktan geçmişti. Kış mevsimi olduğu için hava çoktan kararmıştı. Kara Kedi 20:00'de buluşacağımızı söylemişti. Bugünüm akuma çıkmaması için dualarla geçmişti, Kara Kedi'yle konuştuktan sonra saatlerce savaşabilirdim. Fakat Tikki'nin dediği gibi olmayan sorunum zihnimi kemirirken akuma ile uğraşmak zorunda olmak yorgun hissettiriyordu.

Önce kediciğimle konuşmam gerekti.

Vendome Meydanı'na gitmeden önce Eyfel'in önünden her seferinde Örümcek Adam gibi hissettiren bir şekilde yoyomla geçtim. Kedi'nin dediği gibi Eyfel'in önüne XY'nin sahnesi kurulmuştu. Biraz sonra Jagged'ın konseri başlayacağı için sahne önünde bir konserde olması gerektiğinden daha az insan vardı. Konserlerin aynı anda olmaması iyiydi, herkes istediği konsere yetişebilirdi. Öğlende müzik festivalini başlatan Clara Nightingale'in konserini kaçırdığım için kendimi tokatlamıştım. O mükemmel biriydi! Müziğe âşık ve kesinlikle danslarıyla birlikte söylediği her şarkıyı yaşatan bir sanatçıydı. Öküz gibi öğlene kadar uyuduğum için o konsere gitme şansını kaybetmiştim. XY'nin müziği benlik olmadığı için pek hevesli değildim. Neyse ki rock yıldızı Jagged Stone'un konserine bizzat sevgilimle gidiyordum.