DOLUNAY

4.Bölüm

Ufuk'tan

Elimdeki ayakkabıya baktım bir de giden kadının arkasından.Yaptıklarına anlam verememiştim ama son cümlelerimin onu üzdüğünün farkına varmıştım.

Kafeye dönüp Ceylan'nın karşısına geçtim.

"İşim çıktı sonra görüşürüz haber veririm."

"Ama-" dediklerini dinlemeden ordan ayrıldım.Şu an görevdeydim.Az önceki kadını tavlayıp içlerine sızmam gerekiyordu.Bunun için zamanım vardı sorun etmedim.

Askeriye'ye varınca elimdeki ayakkabıyla içeri geçtim.Beni gören timden arkadaşım Arda yanıma geldi.

Sırıtarak
"Abi ne oldu cinsiyet mi değiştirmeye karar verdin."

Sinirle yüzüne baktım
"Kes lan zevzek komutanın var karşında düzgün konuş."

"Emredersiniz komutanım."

Onu orda bırakıp koridorda ilerledim.Karşımda albayı görünce hazır ola geçtim.

"Rahat asker."

Dediğiyle rahata geçtim.Elimdeki topukluyu görünce ilk önce kaşlarını çattı sonra garip bir ifadeyle bakmaya başladı.

"Bir şey mi oldu komutanım?"

Gözlerini ordan çekip bana baktı.

"Elindeki topuklu ayakkabının sen de ne işi var?"

İçimden kendime sövdüm.Askeriyeye topuklu ayakkabıyla girmek nedir ya.

"Komutanım bu bi arkadaşımın topuğu kırıldı da üzüldüğü için yaptırmaya karar verdim."

Düşünceli ifadeyle yüzüme baktı.

"Bu işlerden tanığım bir arkadaşım var seni ona yönlendirebilirim."

Dedikleriyle şaşırdım.
"Zahmet olmasın komutanım."

"Hallederiz bana ver ben arkadaşıma yaptırırım."

İtiraz edemeden elimden aldı.

Yaptığı şeye şaşırsamda bir şey diyemedim.
"Peki komutanım."

***

Dolunay'dan

O günün üstünden 2 gün geçmişti.Ayakkabı konusunu hala halledememiştim.Yalvarmalarım sonucu annemin arkadaşı olan Elif Teyzem'den araştırmasını istemiştim o adamı bulmak için.

O gün gittiğim kafenin kamera kayıtlarına bakmıştım.Tabii bu kısım zordu.Çünkü kafe sahibine dakikalarca yalvarmıştım.

Kamera kayıtlarına baktığımda o adam ayakkabı almıştı.Bindiği arabanın plakasını Elif Teyzem'e atmıştım bulması için.Kendisi polisti.

Şimdi ise çalıştığı yere gitmek için hazırlanıyordum.Adam askerdi hem de üsteğmen.Zaten o cüsseyle babam da asker olurdu be.

Üstümü son kez süzdüm.Şık giyinmeyi her zaman seviyordum.Kendim için giyiniyordum.Bi kıyafet insanın ruh halini nasıl değiştirebilir?Oluyordu işte kendimi daha güçlü hissediyordum.

Üstümde siyah şort tulumum vardı.Topuklu giyinmek yerine sandalet giyinmiştim.Boynumdaki kolyeye baktım.

Burukça gülümsedim.Babamın anneme"İlerde çocuğumuz olursa bunu taşısın" diyip aldığı kolye.Varlığımdan bile haberi olmayan babam...

Çok heyecanlııı sizce askeriyede neler olacak?

UFUK KARA-27