DOLUNAY

8.Bölüm

Sessizliği Halit Bey bozdu.
"Asena."

Annem de karşılıklı olarak
"Halit."
Diye mırıldandı.

"Anne neden öyle bakıyorsunuz?" Diye sordum sonunda.

Tabii kimse beni takmadı.

"Sen..sen Çağan'la" diyip yutkundu Halit Bey.

Annem duruşunu düzeltti.

"Sen ne Çağan'la lafını tamamla." Diye yükseldi.

"Beni aldattın mı?" Diye sakince sordu

nE ne alaka noluyor lan

Anneme baktım cevap vermedi.

"Beni en yakın arkadaşınla mı aldattın Asena?" Diye kükredi bi an da.Yerimde zıpladım.

Annem dik duruşunu bozmadan karşısına geçti.Beklemediğim bir hamle yaptı.Halit Bey'e şak diye tokadı yapıştırdı.

"Sen ne hakla benimle böyle konuşursun? Sen kimsin lan?" Annem sinirle bağırdı.

Halit Bey tokattan dolayı yana dönmüş kafasını çevirip ona baktı.

"Böyle mi oldu şimdi? Yıllarca yüzünü göremedim ben.Sen beni kardeşim dediğin adamla aldat diye mi?"

Ne yani Halit Bey annemin eski sevgilisi miydi? Yuh yani oha çüş

"Halit?HALİT!Kendine gel sen gittin hiç bir şey demeden gittin beni bıraktın şimdi ne yüzle hesap soruyorsun?"

"Gittim görev içindi gizli görevdi haber veremezdim.Biliyorsun vatanımı nasıl sevdiğimi.Döndüm seni bulamadım yıllarca.Şimdi ise bi kızın olduğunu öğreniyorum."

Annem alayla güldü
"Gittin öyle mi? Lan hadi gittin beni yalnız bıraktın geldikten sonra karı kızla yatan ben miydim? Ne yüzle hesap soruyorsun?"

Demir Bey afallayarak yüzüne baktı
"Ben seni aldatmadım.Senden sonra herkese gözümü yumdum kalbimi kapadım ben."

"Gördüklerime mi inanayım sana mı?"

"Dolunay kimden?"

Bu sefer ben döndüm.

"Pardon da sizene annemi aldatan sizsiniz bir de hesap mı soruyorsun? Ayrıca anneme sesini yükseltemezsin."

Kaşlarını çatarak güldü
"Kızında tıpkı senin kopyan."

Kollarımı göğsümde bağladım.
"Allah Allah ne varmış halimizde ayrıca sanane git burdan huzurumuzu bozuyorsun."

Yüzü anında asıldı.Gözlerinden hüzün dalgası geçti.

"Dolunay babanla düzgün konuş!"diye bağırdı annem.
Kulaklarım çınladı.

Bir iki adım geriledim.

Anneme döndüm.

"Ne?"

"Duydun işte hala neden soruyorsun?"
Annemin sözleri yüzüme tokat gibi çarptı.

Gözümden bir damla yaş düştü.

"Hayır hayır benim babam şehit oldu.Benim babam yok.Benim babam cennete gitti.Vatanını kurtardı o kahraman." Deli gibi sayıklayarak saçlarımı çekiştiriyordum.

Demir Bey koluma dokunacakken çığlık attım.
"Dokunma bana!Dokunmayın bana gidin hepiniz gidin."

Bulunduğum yere çöktüm.

Duyduklarım yanlıştı.Sadece yanılmaydı.Hayal görüyordum hiç bir şey gerçek değil.

"Annem kızım kendine gel."

Annemin sözleriyle yerimden hızla kalktım.

"Yalan söylüyorsun di mi anne? Yalan de affederim.Biliyorsun yalanı asla affetmem ama buna yalan dersen yemin ederim affederim."

Gözleri kızarmıştı.Ağlıyordu o da.
"Özür dilerim."

Dondum.İçimdeki bütün düşünceler benimle donmuştu.

Kendime gelip hızla yerimden kalktım hızla kapıya ulaştım.Peşimden geliyorlardı

"Sakın! Sakın peşimden gelmeyin.Eğer gelirseniz yemin ederim kendimi öldürürüm."

Tehtitimi savurup evden çıktım.Mantıklı düşünemiyordum.Şoka girmiştim.

Dolunay gerçekleri öğrendi bakalım neler olacak🤡

Vote atmayı unutmayın lütfen