DOLUNAY

33.Bölüm

Gözlerimi açtığımda kendimi gayet güzel bir oda da bulmuştum.Sanırım yine kaçırılmıştım.Bu sefer nasıl kaçacağımı bilmiyordum.Kim benden ne istiyordu anlamıyorum.Artık her şeyi öğrenmenin vakti gelmişti.

Olduğum yerden karnımı tutarak kalktım.Umarım bebeğime bir şey olmazdı.Kapıya ilerleyip vurmaya başladım.

"Kimse var mı? Çıkarın beni buradan."

"Heyy sesimi duyan yok mu?"

Açılan kapıyla geriledim.İçeriye iki adam girdi.

"Kimsiz siz beni niye kaçırıyorlar durduk yere ya? Ben kimseye bir şey yapmadım.Yani yoldan geçerken gördüğüm çocuklara ters ters bakıp dil çıkarıyo olabilirim.Dur hatta eve sevmediğim misafir gelince yaptığım kahvelere tükürüyorum.Ay bu günah değildir inşallah. Ha bi de geçende şe-"

Konuşmamı bölen adamla yerimde sıçradım.

" Bi sus be kadın amma konuştun. "

" Sus be ben mi çok konuştum? Yalı kazığı gibi dikilmişsiniz karşıma ne yapayım.Patronunuz nerde çabuk çağırın buraya. Sabır da bi yere kadar.Gizli fanım mı var bi peşimi bırakmadı be. POLİİİS İMDAT YETER HE"

Konuşmam bittiğinde derin bittiğinde derin nefes aldım. Yorulmuşum.Gözlerimi korumalara çevirince ikisininde yüzünün kıpkırmızı olduğunu gördüm.

"upss kızdırdık sanırım bad boyları" diye mırıldandım.

Biri cebinden telefonu çıkarıp kulağına götürdü.

"Patron bu kız çok konuşuyor.Seni istiyormuş.Tamam"

Diyip telefonu kapattı.Ve ardından bir şey söylemeden odadan çıktılar.Aradan saatler saatler geçmesine rağmen gelen giden olmamıştı.Sıkıntıdan patlayacak gibiydim.Kapı sesiyle kafamı hızla kaldırıp gelene baktım.

Gördüğüm adamla dondum.Bu gerçek miydi?
Yavaş adımlarla karşıma gelip dikildi.Gözlerimin tam içine bakmaya başladı.Bakışları tüylerimi diken diken yapmıştı.Bakışları ve havası korkutucuydu.

"Sen... Sen on-ona"

Yüzüme eğilip fısıldadı.
"şşş yavaş ol bakalım ufaklık.Önce beni dinleyeceksin."

Tanıdık gelen gözlerine bakakaldım.

"Ben Semih ama herkes Bela diye bilir.Sende öyle bil çünkü biraz başına bela olacağım."

Karşıma sandalye çekip oturdu.

"Aşk nedir bilir misin küçük?"

Kafamı sağa sola salladım.Bilmiyordum.Daha önce hiç aşık olmamıştım.Yarım gülüşle yüzüme baktı.

"Aşk baştan sona acıdır.Aşk adama her şeyi yaptırır.Kendinden geçer,kendinden vazgeçersin.Uğruna hayatını değiştirmek istersin ama bakarsın boşuna çaba."

Anlamsız bir şekilde ona baktım.Neden bana bunları anlatıyordu.

"Bana neden anlatıyorsun? Beni neden ilgilendiriyor anlattıkların.Bana aşıksın?"

Sonra birden bire kahkaha atmaya başladım.Sinirlerim bozulmuştu.Zar zor kahkahamı durdum.Bana dümdüz bakıyordu.

"Kusura bakma bey amca yaşlılar ilgimi çekmiyor."

"Hop dur bakalım orda küçük.Ben çok da yaşlı sayılmam.Ve bu arada ilgimi çekmiyorsun.İlgimi çeken daha güzel şeyler var.".

"Beni niye kaçırdın o zaman canın mı sıkıldı moruk.Kusura bakma seni eğlendiremem."

Ses çıkarmadan yüzümü süzdü.Her ayrıntımı inceledi.
Cebinden sigara çıkarıp yakarken bile bakışlarını çekmedi.

"Ona bir o kadar çok benzeyip bir o kadar benzemiyorsun."

Kaşlarımı çattım.

"Kime?"

Gözlerini yüzümden çekip arkama baktı.Kafamı arkama döndürdüm.Yatttığım yatağın üst tarafındaki duvara bakınca gözlerim şokla açıldı.Bu nasıl olurdu? Gözlerim kocaman tabloyu incelemeye devam etti.Anında yerimden fırladım.Nasıl görmemiştim bu tabloyu.

"Annemin fotoğrafı neden buraya asılı? Sen kimsin bizden ne istiyorsun? Bana çabuk cevap ver."

"Ben annene Asena'ma aşığım.En büyük düşmanım ise baban olacak o şerefsiz.Ve ben senin amcan oluyorum.Yeterli mi?"

Evettt sonunda gerçekler ortaya çıkmaya başladı.Şaşırdınız mı bekliyor muydunuz böyle bir şeyi?

Bela'nın ismi 14.Bölümde geçiyor hatırlamayanlar baksın oraya.

Yeni bölümde görüşürüzz😍