DOLUNAY

7.Bölüm

Beni gördüğü an da ilk önce şaşırdı sonra kafasını iki yana sallayıp 'sen iflah olmazsın' bakışları attı.

Tanımamazlıktan gelmeye karar verdim.

"Aa doktor Bey buyrun hastanın durumuna bakın ben de şey yapayım"diyip kapıdan sıvışmaya çalıştım.

Ensemden tutup önüne getirdi.Bakışlarımı suçlu çocuklar gibi yere indirdim.

Kendiyle birlikte beni de yürüttü.

Halit Bey'in yanına geldi.

"Merhaba Halit Bey Ben Doktor Asaf Demir Kontrol amaçlı gelmiştim ama sanırım odaya fare girmiş."

Diyip bakışlarını bana yönlendirdi.

"Memnun oldum ben de Halit Öztürk.Dolunay'ı neden tuttuğunuzu sorabilir miyim?" O kadar katı bir sesle sormuştu ki yerimde küçüldükçe küçüldüm.

Abim cevap vermeden kontrolleri yapıp Halit Bey'e döndü
"Kendisini tanıyorum geçmiş olsun."

Kolunu omzuma atıp oradan uzaklaşmaya başladı.

"Valla bu sefer benim suçum yok."

"Evde görüşeceğiz seninle."

"Ya bi dur adama veda bile edemedim."

Kolundan çıkıp Halit Bey'e döndüm.

"Kalp krizi geçirdiğinizi görünce korkmuştum.Çok şükür ki atlattınız.Geçmiş olsun.Mutlaka ziyaretinize geleceğim."

Gülümsedi.Gülümsemesinde takılı kaldım.Gözleri parıldayarak gülümseyen ilk kez bir insan görüyordum.

"Annene benziyorsun."

Anlamayan bakışlar attım bu kaç olmuştu.Annemi nerden tanıyordu?

"Annemi tanıyor musunuz?"

İç çekti

"Tanıyorum hem de fazlasıyla.Her neyse görüşürüz kızım"

Kafamla Ufuk'a da selam verip abimle odadan ayrıldım.

Hızlı adımlarla abimin odasına girdik.

***
Dakikalarca verdiği nutukları dinleyip işi çıktığı için kurtulmuştum.

O günün üzerinden 3 gün geçmişti şu an küvette yıkanıyordum.Banyo keyfi yapmayı seviyordum.Küçükken de sudan hiç çıkmazmışım.Suyu seviyordum.

Banyo keyfimi bitirip üzerime bornozumu giydim.Çalan kapıyla kapıya ilerledim.Kapı deliğinden bakıp kapıyı açtım.

"Kızım sen beni deli mi edeceksin bu halle kapı mı açıyorsun? Ya başkası gelseydi."

Sinirle solumasına göz devirdim.

"Aman abi salak mıyım ben kapının deliğinden baktım kim gelmiş diye."

"Neyse ben duşa giriyorum sen de pizza sipariş et."

Onaylayıp pizza sipariş ettim.

Odama girip saten pijama takımımı giyindim.

Çalan kapıyla cüzdanımı alıp açtım.Gelene bakmadan cüzdanımı karıştırdım

"Ne kadar tuttu?"

"Yiyeceğin dayak sayısı mı?" Duyduğum sesle hızla kafamı kaldırdım.

Hızla sarıldım

"Anneee canım annem.Annem bir tanem gelmiş."

Sımsıkı sarıldım.Kollarından ayırdı.Yanındaki Çağan babama baktım.Süpriz yapmışlardı bana.

Ona da sarılıp içeri geçirdim.

"Anne neden haber vermedin geleceğini hazırlık yapardım."

Gözlerini devirdi.Üstündeki deri ceketi çıkarıp koltuğa oturdu.Annem diye demiyorum taş gibi kadındı.Yaşına göre genç gösteriyordu.Okulda veli toplatılarına gelince ablam sanıyorlardı.

"Sanki haber versem bir şeyler yapacakmışsın gibi."

"Anne yaa."
Diye cırladım.

Bu duyguyu özlemiştim.Hani çocuklar aileleri yokken durgun olurlar.Annesini görünce şımarır naz yaparlar ya işte o duygu.

Düşüncelerimle gözlerim doldu.

Annem halimi görünce eliyle dizini patpatladı.Koşarak kafamı dizlerine koydum

Gözlerimden anında yaşlar dökülmeye başladı.Duygusal biriydim.Her şeye ağlayabiliyordum.

Saçlarımı okşadı
"Meleğim neden ağlıyorsun?"

Yüzümü ona döndüm.

"Seni özledim." Çocuk gibi dudaklarımı büzdüm.

"Geldim bir tanem bak ağlama."

"Anne iyi ki varsın seni çoook ama çok seviyorum."

Gülerek sarıldı.

"Bu demek olmuyor ki dayaktan yırttın."

Gözlerimi kocaman açtım.Hemen yerimden kalktım.

"Anne ya"

"Ya ya anne görürsün sen anneyi.Ne demek benden habersiz iş çevirmek ha?"

Elinde terlikle beni kovalıyordu.

"İmdaat baba yardım etsene"

Gülerek ellerini kaldırdı teslim oluyormuş gibi
"Aman aman Asena'yla yüz göz etme beni."

Hızla dış kapıyı açıp çıkmaya çalıştım.Duvara toslayınca durdum.

Acıyla burnumu tuttum.
"Off ya nedir bu duvarlardan çektiğim."

Kafamı kaldırıp baktım.

Gördüğüm kişiye şaşkınlıkla baktım.Halit Bey gelmişti.

"Aaa Halit Bey ne işiniz var burada."

Kolundan tutup içeri soktum.Dayaktan yırtmam şarttı.

"Gelin gelin içeri."
Diyip salona girdik.

"Anne bak kim gelmişşş.Bak bu Halit Bey bu annem Asena bu daa Babam Çağan."

Gülümseyerek tanıttım.Kimseden çıt çıkmayınca.Anneme baktım donmuş bir şekilde Halit Bey'e bakıyordu.Aynı şekilde Çağın Babam da.

Derin bir sessizlik vardı.Neler oluyordu anlamıyorum.

Eveet beklenen karşılaşma geldii

Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum lütfen 🙏