36.Bölüm

1.2K 74 11
                                    



Gözlerimi rüyamın en heyecanlı yerinde açtım.Rüyamda mutfakta Ömer Abim yerine onu görmüştüm.Bebeğimin babasını.Tam arkasını dönmüştü göz göze gelmiştik ki uyandım.

Sinirle ofladım rüyamda bile yakalayamıyordum.Karnımı okşadım.
"Bebeğim baban olacak herifi tahminen ne zaman bulabileceğiz.Hayır yani doğumun yaklaşıyor daha kıyafet almadım,bebek arabası alınacak,beşik alınacak.E güzel bi dizayn edilmiş bir odanda olması gerekiyor.Tek başıma mı alıcam bi zahmet baban olacak o kaçak da yardım etsin tek başına mı yaptım bu çocuğu Allah Al-"

Kendi kendime konuşurken yan tarafımdan gelen sesle irkildim.

"Bak haklısın tek başına yapmadın.Güzel bir performans sergiledik birlikte."

Kafamdan aşağı kaynar suların döküldüğünü düşündüm.Ağzımdan çıkan küfüre engel olamadım.
"Hassktir "

Ebesinin taa nikahıydı ama ya.Gözlerimi ela gözlere çevirdim.Koltukta oturmuş beni süzüyordu.Onu kaç ay önce görmüştüm bilmiyorum.Ben onu bulamamışken o beni bulmuştu.Ayağa kalktım hemen.Aniden kalktığım için dönen başımla sendelendim.

Kollarımı anında sardı güçlü kollar.
"Dikkat etsene be kadın öyle aniden ayağa kalkılır mı zaten bayıldın."

Bayılmıştım değil mi? Rüya değildi bayılmıştım resmen.O burdaydı.

"Neden burdasın?"

Kaşlarını çatarak yüzüme baktı.
"Neden olmamalıyım?"

Sinirle elimi alnıma çarptım.
"Bana bak adam ne işin var evimde ne hakla evime giriyorsun sen? Nasıl girdin içeri? Ya hayır sen ya bi de utanmadan karşıma geçmiş dalga geçiyorsun beni-"

Aniden yerden ayaklarımın kesilmesiyle sözüm kesildi.Beni kucağına almış ilerliyordu.
"Ya napı-"

"Ya sus be kadın sus da kafam şişti.Konuşma sakın."

"Allah Allah ya susmazsam napacaksın?"

Yüzüme çevirdi gözlerini alayla dudağını büktü.Eğilip hızla dudağımı öpüp geri çekildi.Gözlerimi kocaman açıp şaşkın şaşkın bakıyordum ona.

"İşte tam olarak bunu yaparım."

Mutfağa geldiğimizde beni sandalyeye oturtup karşıma oturdu o da.Şaşkınlıktan bi an ne diyeceğimi şaşırmıştım.Ama bu halimden sıyrılınca hızla masaya baktım kahvaltı bıçağını alıp ona fırlattım.

"NAPIYORSUN SEN YA NİYE ÖPÜYORSUN BENİ KİMDEN İZİN ALDIN?"

Mükemmel refleksi sayesinde bıcağı havada yakalayan adam daha da hayrete düşürdü beni.

Gözlerini sinirle yumup bir kaç saniyenin ardından sakinlikle bıçağı masaya bıraktı.

"Bana bak Dolunay hareketlerine dikkat et.Seni öpmem seni neden rahatsız ediyor? O gece beni yatağa atan sen değil miydin? Ne bu şimdi bu tavırlar?"

"Ne yatağa atmasından bahsediyorsun sen ya öyle bir şey yok sen kollarıma atladın bi kere."

"Aynen aynen ye şimdi yemeğini konuşacağız sonra."

Önümdeki hazırlanan kahvaltıya baktım.Acıkmıştım bebişim de öyle.Ama bu adamın hazırladığı bir şeyi yemek istemiyordum.

"Hayır yemeyeceğim senin yaptığın şeyleri neden yiyeyim ben."

Kollarımı göğsümde kavuşturup dik dik ona baktım.

"Kendini düşünmüyorsun ona hadi tamam karnındaki çocuğu da mı düşünmüyorsun? Kaç saattir açsın ve baygınlık geçirdin.Ne biçim annesin sen?"

Söyledikleri karşısında gözlerim doldu.Ben iyi bir anneydim çocuğumu her şeye rağmen korumaya taşımaya çalışıyordum.Annelik doğuştan olmazdı ki sonradan öğrenilirdi.

Hızla yerimden kalkıp masanın üstündeki tabakları bir bir yere fırlattım.Bir yandan da ona bağırıyordum.

"Sen ne hakla anneliğimi sorgularsın lan ne hakla? Neler yaşadıklarımdan en ufak haberin var mı senin ha? Allah'ın belası bu çocuğu tek başına mı yaptım ben? Aylardır arıyorum seni yoksun yok.Her yöntemi denedim ama beyfendi kendini öyle güzel gizliyor ki.Biliyorum beni ve bebeğimi bildiğin halde kaçtın seni bulmamdan korktun.Şimdi beni yargılamaya hakkın yok.Defol evimden."

Sonunda içimdekileri döktünden sonra yorgunlukla yere çöktüm.
"Ben iyi bir anne olmak için çabalıyorum." Diye fısıldadım.Sesim zar zor kulaklarıma ulaşmıştı.

Kollarımın tutulmasıyla ona döndüm.Kaşımda benim gibi diz çökmüştü.Eliyle göz yaşlarımı sildi.

"Dolunay lütfen bir şeyler ye söz veriyorum her şeyi anlatacağım sana çok vaktim yok zaten.Böyle yaparak vakit kaybettirme."

Usulca sözlerine kafamı salladım.Onu dinlemek ona göre yargılamak istiyordum.

Doyan karnımla yerimden kalkıp salona geçtim.15-20 dk sonra oda peşimden geldi.Muhtemelen mutfağı toparlamıştı.Koltukta bacaklarımı uzatmış rahat bir pozisyondaydım.Karşıma oturdu.

"İstediğini sorabilirsin şimdi?"

Kafamda onlarca soru vardı ama ilk sormam gereken soruyu sordum.

"Benim hamile olduğumu ne zaman öğrendin?"

Karşımda iri bedeniyle öyle heybetliydi ki.Onu 3.defa görüşümdü.Birinci otel odası ikinci kaçırıldığım zaman bana yardım eden kişiydi.Ve şimdi üç.

"İlk günden beri biliyorum." Diyip gözlerini kaçırdı.Şaşkınlıkla ona baktım.

"İlk günden beri haberin var ve aylarca karşıma gelmedin mi? Neden ya neden çocuğumu mu istemiyorsun o zaman neden evimdesin?"

"Gelemezdim."
Tek bir kelime açıklaması bu muydu?

"Şaka mı yapıyorsun bu kadar mı?"

"Söyleyemeyeceğim şeyler var üsteleme."

"Defol evimden bir kez daha tekrar etmeyeceğim.Hangi cehennemdeysen oraya git bi daha da dönme.Bu karnımdaki çocuğun annesi benim babası yok olmasın da."

Sinirle yerinden kalkıp karşıma dikildi.
"Bizim çocuğumuz ikimizin.Sen annesiysen bende babasıyım.Bunu kabul etsen iyi olur."

Alayla güldüm.
"Babaymış iskele babası!"

"Şimdi gitmem gerekiyor kendine iyi bak."

"Ne demek gidiyorum nereye gidiyorsun?"

Üstüne ceketini giyerken bana cevap verdi.
"Gidiyorum geleceğim merak etme.İşlerim var."

"Kaç tabii git yine seversin sen."

Adımlarını yaklaştırıp mesafemizi sıfırladı.
"Söz veriyorum döneceğim.Kendine ve bebeğimize iyi bak."
Alnımdan öpüp hızla evden çıkıp gitti.

Orda öylece ne kadar dikildim bilmiyorum.Her şey çok hızlı gelişmişti.Neden böyle davranıp aklımı karıştırmıştı?Aramızda duygusal hiçbir şey yoktu ki bebek dışında.Tek gecelik bir ilişkiydi.Bu adam ne yapmaya çalışıyordu neler karıştırıyordu? Bir an önce kafamdaki soru işaretlerinin cevaplanması gerekiyordu.

Ve bekledim onu günlerce belki de haftalarca gelmedi.Kandırılmıştım.

Merhabalar bölümü beğendiniz mi? Bu hafta aşırı yoğundum.Hafta içi stajım var.Ve inanılmaz yoruluyorum.Dün konserdeydim.Bugün de rapor yazma işlerim vardı hala var.Beklediğiniz için işime ara verip sizin için bölüm yazdım umarım beğenmişsinizdir.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere🌝

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 23, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DOLUNAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin