DOLUNAY

34.Bölüm

Babama tıpkı benzeyen adama bakakaldım.İlk gördüğümde tanıdık yüzü şüphelendirmişti.Neden babamla düşmanlardı? Kadın meselesi miydi ki?

"Annem için mi kardeşinle düşmansın?"

Sertleşen yüz ifadesiyle bakmaya başladı bu ürkütücüydü.

"Anneni ilk ben gördüm ben sevdim baban olacak o it sonradan çıktı.Kadınımı elimden aldı.Bende onları ayırdım.Asena'yı yıllarca izledim defalarca karşısına çıktım kabul etmedi beni.Sonra sen babanı buldun.Onların tekrar birlikte olmalarını sağladın."

Oturduğu yerden kalkıp karşıma dikildi.Elini hızla kaldırınca gözlerimi kapatıp kendimi korumaya çalıştım.Darbe almayınca gözlerimi açtım.Karşımda öylece bakıyordu.

" Sen nefret ediyorum o adamın kızı olduğun için.Eğer Asena benimle olsaydı bizim kızımız olacaktın.Kahretsin ki hiçbir şeyi değiştiremiyorum."

"Beni burada tutman neyi değiştirecek."

"O şerefsizin canı yanacak.Yıllar sonra bulduğu kızını kaybedecek."

Söylediği her söz içimi ürpertiyordu.Öylesine bir ifade vardı ki yüzünde her an canımı alacakmış gibi.

"Peki annem? Onunda canı yanacak, sevdiğin kadının canı yanacak.Aşkın adamlığın bu kadar mı? Seven insan sevdiğinin mutlu olmasını ister.Sen hayatı boyunca yaşayacağı en büyük acıyı yaşatmış olacaksın.Bunlar çok çocukça.Sen oyuncağı alınmış çocuk gibi hırslı ve mızmızsın.Ve babama gelecek olursak benim babam vatanına hizmet ediyor.Benim olamamışsada birçok kişinin kahramanı.Ve sen vatanına ihanet eden iğrenç herifin tekisin. Bir şerefsiz varsa da o sensin.Kıskanç iğrenç piçin tekisin anladı-"

Sonlara doğru bağırdığım sözlerim yanağıma vuran şiddetli elle kesildi.Onu belki tam olarak tanımıyordum.Ama annem babamla tanışma hikayelerini anlatmıştı.

Gizli bir şekilde ele başlarının bu adam olduğu bir örgüte sızmış.Bu adam ona takıntılıymış.Annem hiç pas vermemiş.Bir gün babamı kaçırdıklarında annemle tanışmış babam.Bu adamı yıllarca bulamamışlar.Gizlenmeyi iyi beceriyormuş.Ama amcam olduğunu bilmiyordum bu fazlasıyla ağır gelmişti.

Bi anda kapının açılmasıyla oraya baktım.Babam ve yanında birçok asker vardı.Bu kadar sessizce buraya gelebilmeleri hepsinin bordo bereli olduklarını gösteriyordu.Zaten hepsinin yüzünde maske vardı.

Bi anda Semih(amcası yani onu kaçıran kişi) hızla koluyla boynumu sıkıştırıp kafama silah dayadı.

"Vayy kardeşim gelmiş hoş gelmiş."

Sözlerini tükürürcesine babama söyledi.

"Orospu çocuğu olduğunu bir kez daha kanıtladın piç.Kızıma dokunduğun parmaklarını tek tek kıracağım."

Semih boynumu daha çok sıkıştırınca nefes almakta zorlanmaya başladım.

"Kes sesini aynı anadan doğmasakta aynı piçin kanını taşıyoruz."

Öğrendiğim şey babamın ve Semih'in üvey kardeşler olduklarıydı.

"Babam hakkında sende düzgün konuş.Senin ananın hain olduğundan bile haberi yoktu.Sende annen gibi vatanına ihanet eden bir pislik oldun.Hayatımızı mahvettiniz.Sevdiğim kadına ve kızıma bir şey olursa canını öyle bir yakarım ki ölmek için yalvarırsın."

Babam beni seviyordu.Korkusuzca söylediği sözlerin arkasında gözleri bana bir şey olur diye çaresizce bakıyordu.

" Sizde hayatımı çaldınız benden çocukluğumu, gençliğimi, aşkımı.Hepinizi mahvedicem. "

" Annemin tercih ettiği hayatı tercih eden sensin.Ben mi dedim dağlara çık vatanına düşman ol diye.Asena seni değil beni Sevdi.Bunun için kimseyi suçlayamazsın."

"Bu sefer olmaz mutlu olmana izin vermeyeceğim.Bak kızın tek bir hamleme bakıyor.Tam şu an canını alabilirim."

Şu an tek düşüncem karnımdaki candı.Korkuyordum onun için. İçeriye bi anda annem girdi.Sert bakışlarla Semih'e baktı.

"Sen beni sevmiyorsun kardeşinin daha iyi bir hayat yaşamasını kıskanıyorsun.Onu mutlu görmeye dayanamıyorsun.Yıllardır peşimdesin her an.Eline ne geçti bu zamana kadar ha? O tetiği çekersen inan olacaklardan sorumlu değilim.Sen kötü bir adamsın Semih.Ve ben defalarca söyledim seni istemiyorum.Ben bir  Halit'i sevdim.Onu sevmeyi hiç bırakmadım.Şu an yaşananlar saçma hırsına yeniliyorsun.Yapma."

Semih anneme öyle bakıyordu ki kıyamıyormuş gibi.Kötü bir adamdı.Her çocuk annesinin kaderinden bir parça alıyordu.Belki zorla belki tercihe bu hayata mahkum kalmıştı.Her şeye rağmen o bir teröristti affı olmazdı.

" İşte en çok bu halini seviyorum be Asena'm.Seni sevdiğime hiçbir zaman inanmadın.Ne yapmam gerek inanman için söyle Asena söyle.Yıllardır bu yüreğimdeki acı geçmiyor.Seni tanıdığımdan beri iyi bir insan olmak için çabaladım.Seni sevdiğim gün bıraktım her şeyi tövbe ettim.Yıllardır kendimle savaşıyorum.Çaresizim.Sevmenin çaresizliği bu.Belki de kötü bir adamım tamam.Her şeye rağmen seni seviyorum.Gerekirse kan çıkarırım.Şimdi yaşanacak sahneyi ömrünüz boyunca unutmayacaksınız."

Sözleri bittikten sonra ortamda silah sesi yankılandı.Bedenim kayıp kendini karanlığa bıraktı.
 
Evett sonunda bölüm atabildiğim için çok mutluyum.Çok yoğun geçiyor şu aralar bu yüzden geç geliyor bölümler.

Okulunuz nasıl gidiyor memnun musunuz?

Hangi şehirde okuyorsunuz| Hangi bölüm?