DOLUNAY

17.Bölüm

Üzerimde siyah uzun bir tulum giymiş saçlarımı salmıştım.

Geldiğim yer bi bardı.Aslında buluşmak için daha sakin bir yer bekliyordum.Burayı seçmesine şaşırmıştım.

Taksiden ininince kapıda beni beklediğini gördüm.Oldukça şıktı.Gülümseyerek yanıma geldi.

"Çok güzelsin."

Gözlerime bakarak bunu söylemişti.Gözlerimi kaçırdım.

"Teşekkür ederim." Diyerek mırıldandım.

Kolunu girmem için uzattı
"Girelim mi?"

Hafifçe gülümseyerek kafamı salladım.Beraber içeri girdik.Oldukça kalabalık bir yerdi.Köşelerde bir yerde masaya geçtik.

"Ne içersin?"

"Hafif bir şeyler önerin varsa içerim."

Garsonu çağırıp siparişi verdi.

"Ee nasılsın Dolunay Hanım? Keyifler yerinde mi?"

Oldukça yakınımda oturuyordu bu beni gersede belli etmeden gülümsedim.

"İyiyim daha da iyi olmak için çabalıyorum."

Saçımı kulağımın arkasına atıp yüzüme yaklaştı.

"Senin gibi güzel bir kadının kötü olmasını istemezdim."

Nefesi dudağıma çarpıyordu.Kalbim hızlı atmaya başladı.

Uzaklaşınca rahat bir nefes verdim.

"Ee sen nasılsın?"

***

Yaklaşık 2 saattir oturmuş sohbet ediyorduk.Oldukça eğlenceli bir adamdı.

"Kalkalım mı" diye sorunca toparlandı.

"Olur bırakayım seni."

Yol boyu sohbet ettik.Evimin önüne gelince durdu.

Gülümseyerek gözlerime baktı
"Teklifimi kabul ettiğin için teşekkür ederim."

Yüzümden silemediğim tebessümle baktım.
"Bende teşekkür ederim güzel bir akşamdı."

Yaklaşıp ellerimi tuttu.
"Dolunay açık olmak istiyorum senden hoşlanıyorum.Seninde duygularını merak ediyorum.Eğer kabul edersen güzel bir ilişkiye başlayabiliriz."

Dedikleriyle gülümseyip kafamı salladım.
"Deneyebiliriz."

Cevabımla aramızdaki mesafeyi en aza indirdi.Dudakları dudaklarıma değecekken dışardan gelen 'küt' sesiyle hemen uzaklaştım.

"İyi akşamlar görüşürüz."

Cevabını duymadan arabadan indim.Apartmana girip kapıyı kapatıp yaslandım.

Bu olanlar çok hızlı gelişmişti.Ben genelde yavaş yaşamayı seven biriydim.Anın büyüsünden düşünmeden cevap vermiştim.

"Noldu peri pek bi dalgınsın?"

Beklemediğim sesi duyunca yerimde zıpladım.Parmağımı damağıma götürdüm.

"Yavaş be korkuttun."

Merdivenlerin demirlerine yaslanmış bir adet Ömer vardı.Kaşlarımı çattım.

"Hem ne işin var burda?Niye beni takip ediyorsun babam yüzündense istemiyorum yeter."

Yavaş adımlarla bulunduğu yerden bana doğru adımladı.
"Evime geldim Dolunaycık bu kadar önemseme kendini."

Sinirle bakmaya başladım.

"Öyle mi ÖmerCİK o zaman evli evine köylü köyüne hadi hadi."

Hızlı adımlarla yukarı çıkıp kapının önüne geldim.Söylene söylene kapıyı açtım.

"İyi geceler peri"

Arkamdan gelen sesle gözlerimi kocaman açtım.
"Yok artık bana lütfen karşı komşum olduğunu söyleme."

Ellerini cebine yerleştirerek sırıttı.İnci dişlerini görünce gülmenin ona ne kadar yakıştığını düşündüm.

"Tamam söylemem."

Elimi alnıma vurdum.

"Aldık başımıza belayı."

Evett bölümü nasıl buldunuz diye sormayacağım çünkü cevap vermiyorsunuz

Ama bence yanıtlamanız gereken çook önemli soru var.

UFUK MU?

ÖMER Mİ?

Tarafınızı seçin