DOLUNAY

32.Bölüm

40k olmuşuuz🥳

Sabah Sarp'ın aramasıyla uyanmıştım.Bugün kontrolüm vardı.
Hamileliğimin 4.ayına girmiştim.Sarp bebeğimin cinsiyetini öğrenebileceğimi söylemişti.Aradan geçen 2 ayda Sarp'la yakınlaşmıştık.Benim için çok iyi bir arkadaştı.Her anlamda yardımcı oluyor yanımda duruyordu.

Anne ve babamla hala görüşmüyordum.Ama bu onları hiç görmediğim anlamına gelmiyordu.Annem her hafta sonu evime gelip temizlik yapıyordu.Anneler her yerde aynıydı.Konuşmuyordum onunla ama söylene söylene işleri yapıyordu. Hayır anlamıyorum ki bir insan hiç mi pes etmez.Akşam yemeğini de yapıyor zorla beraber yemek yedittiriyordu.

Biliyorum o da bana kırgındı ama yinede benim ona olan kırgınlığımı ön planda tutuyor gönlümü almaya çalışıyordu.
Kolay kolay affedemiyordu insan yıllarını.Ne olursa olsun bi anne çocuğunu babasız bırakmıştı.

Babasız bırakmak derken benim bebeğimin babasını hala bulamamıştım.Kasten mi yapıyor bilmiyorum ama sanki onu bulmamı istemiyordu.Ve bunu da çok iyi başarıyordu.
Ama az kalmıştı bulacaktım onu.Ömer abimden yardım istemiştim.Tabii ki de neden aradığımı söylememiştim.
Şüphelensede sesini çıkarmıyordu.Asaf abimle de haftada 1-2 kez görüşüyorduk.Bazen Ömer abimle denk geliyorlardı ve birbirlerine aşırı derecede gıcık oluyorlardı.Hatta beni paylaşamadıkları zamanlar oluyordu ikiside inada evimde kalıyordu.

Son olarak babam...
Onunla hala yüz yüze gelmiyorduk ama ne zaman pencereden dışarı baksam arabanın içinde onu görüyordum.Gece saatlerce penceremi izliyordu.Bazen bende balkonda oturup onu izliyordum.İkimizde birbirimize adım atmaktan çekiniyorduk.

Üstümü giyinip kapıda ayakkabılarımı giyerken Ömer abimin kapısı açıldı.Beni her gördüğünde o yüzünde oluşan gülümsemeyi seviyordum.O güzel bir adamdı.Sanki yıllar sonra ortaya çıkan tek kişi babam değil de abimde çıkmış gibi. Onun bana olan abi şefkatini seviyordum.

Gülümseyerek ona yaklaşıp sarıldım
"Günaydın abicik."

Ondan ayrılınca saçımı eliyle dağıttı.Sinirle yüzüne baktım.

"Şunu her sabah yapmak zorunda mısın ya? Saçımı ne özenle yapıyorum sen bozuyorsun.Sen saçın yok diye beni kıskanıyor musun yoksa?"

Elimi belime koyup çatık kaşla onu süzdüm.Simsiyah asker tıraşı saçları, inanılmaz fit vücuduyla her kızı etkiliyebilirdi.
Bu düşünceyle daha çok sinirlendim.

" Tabii kızım bende diyorum ki keşke kızıl saçlarım olsa da savursam oradan oraya. "

Elimle kızıl saçlarımı savurdum.
"Kıskanma kıskanma gidiyorum ben."

Arkamdan o söylenirken ben merdivenleri hızla inerken karnıma giren ağrıyla olduğum yerde durdum ve ağzımdan acı dolu çığlık çıktı.Elimi hızla karnıma koydum.Abim hızla yanıma gelip kolumu tuttu.

"İyi misin Peri'm ne oldu sana? "

Acı anlıktı hemen geçmişti.
"İyiyim abi bir şey yok kramp girdi anlık?"

Tek kaşını kaldırıp yüzümü süzdüm yalan söyleyip söylemediğimi anlamaya çalışıyordu.

"Öyle olsun hadi bırakayım seni hastaneye."

Arabadan inip hastaneye girdim.Aslında bugün stajım yoktu ama bundan abimin haberi yoktu.Bugün bebişimi kontrol ettirecektim sadece.Bebeğimin asla babasız kalmasını istemiyordum.Ne olursa olsun onu bulacaktım.

Sarp'ın sekreterine müsait olup olmadığını sordum.Randevum yoktu kayıtlarda geçip bebeğimin riske girmesini istemiyordum.İlk hamilelik testimin kayıtlara geçtiğini biliyordum.Sarp'tan bebeğimin öldü olarak gösterilmesini istemiştim.Çünkü takip edildiğimin farkındayım.

Odanın kapısını çalıp içeri girdim.
"Günaydıııın"

Neşeyle şakıdım.Sarp'ın yanına gelince inanılmaz enerjik oluyordum çünkü o çok enerjik bir insandı.Ondaki enerji zamanla bana da geçmişti.

"Günaydın güzellik nasılsınız bakalım."

"Valla Doktor Beyciğim pek iyi sayılmayız."

Oturduğu koltuktan yerinde dikleşti.
"Ne oldu neyin var?"

Karnımı okşayarak konuşmaya başladım.
"Dün ve bugün karnıma ağrı saplanıyor ne olduğunu anlamıyorum."

"Tamam geç uzan ve bebişe bakalım nasılmış."

Karşıdaki koltuğa uzanıp karnımı açtım.Karnıma jeli sürüp makineden bebeğe baktı.İlk başta kaşları çatıldı.Bir kaç saniye sonra gülümseyerek döndü.

"Evet annecik hazır mısın bebeklerin cinsiyetini öğrenmeye?"

Ne

"Bebeklerin mi?"

"Evett hayırlı olsun bir kızın ve oğlun oluyor.Gayet sağlıklılar.İki bebek olduğu için gelişme aşamasından doğana kadar seni biraz zorlayacaklar."

İki bebeğe nasıl bakardım ben. Allah'ım lütfen yardım et tek başına bu çocukları nasıl büyütürdüm.Babasız bu çocuklara yazık olurdu.Bu günahı böyleyece tek başıma üstlenmek zordu.

Sarp'la biraz daha konuştuktan hastaneden çıktım.Oldukça düşünceliyim.Neden her şey bu kadar zordu.
Düşüncelere boğulmuş yürürken ağzımın biri tarafın kapanmasıyla çığlık atmaya çalıştım.

Ve artık anlamıştım her şey daha yeni başlıyordu.

Evet arkadaşlar uzun süre sonra bölüm yazdım.Öncelikle geç yazdığım için hepinizden özür dilerim.
İşlerimi hallettim hayatımı düzene sokmaya çalışıyorum.Bugün okulum açıldı.Yurtta boş vaktim oluyor o zamanlar bölüm yazmaya devam edeceğim.Kendinize iyi bakın bir sonraki bölümde görüşmek üzere. ❤️