20.Bölüm

2.9K 98 0
                                    


Tahminlerime göre gözlerimi açtığımdan beri 2 gündür bu loş ışıklı bir odadaydım.Odada sadece tek kişilik bir yatak,sandalye ve komodin vardı.

Burda neden olduğumu bilmiyordum.Günde iki defa yemek getiren adam dışında kimse uğramıyordu.

Yatakta oturmuş nasıl bu duruma geldiğimi düşünürken kapı açıldı.İçeri Ufuk girince sinirle ayağa kalktım ama adım atamadım sol kolum zincirle yatağa bağlıydı.

"Beni neden buraya getirdin adi şerefsiz?"

Yavaş adımlarla karşıma dikildi.
"Cık cık, uslu olmalısın Dolunaycık."

"Bana bak benimle dalga geçme sadece anlat tamam mı?"

"Hıım çok ısrar ettin anlatayım bakalım."

Camın önündeki eski sandalyeyi çekip karşıma oturdu.

"Bu şehire tainim çıktı.Bildiğin gibi havaalanına seninle karşılaştık.O zaman seni tanımıyordum.Seninle 2.kez karşılaşmamdan sonra bi adam beni buldu ve seninle yakınlaşmamı söyledi.Gerisini biliyorsun."

"Neden kabul ettin?"

"O adam babandan intikam almak istiyordu.Karşılığında güzel bir para teklif etti reddedemedim."

Yüzümü buruşturarak baktım ona.Yakışıklı yüzüne nasıl da aldanmışım.

"Sen vatan hainisin iğrenç bir ınsansın."

Kahkaha attı.

"Güzelim bana bilmediğim şeyler söyle."

"Orospu çocuğusun ama bunun annenle ilgisi yok."

Yanağıma yediğim tokatla başım yana düştü.Dudağım sızlamaya başlayınca kanadığını anladım.

"Bana bak benimle düzgün konuş sesini kesip otur."

Dedikten sonra hızla odadan ayrıldı.

"Merhaba küçük nasılsın?"

Birden bire duyduğum sesle yerimde sıçradım.Sesin nerden geldiğini anlamadım.Odada biri de yoktu.

"Boşuna etrafına bakma odada değilim."

Robotik ses kahkaha attı.Bu da neyin nesiydi.

"Kimsin sen?Beni neden kaçırdın? Babamla derdin ne?"

"Yavaş ol küçük bu kadar hızlı olma.Öncelikle kendimi tanıtacağımı düşünmen komik.Babanla olan alakama gelince..."

Bir süre sustu ve devam etti.

"Baban olacak it hep kazandı.Elimden en değerlimi çaldı.Artık çalamayacak çünkü elinden bir bir alacağım sevdiklerini."

"İt sensin şerefsiz düzgün konuş.Babam kazanmışsa haklıdır."

"Babanı tanımıyorsun bu kadar olumlu düşünme.Ve emin ol boş konuşmuyorum.Herkesi mahvedeceğim."

Ses kesildi.Bir daha da konuşmadı.

"Benim babam kötü biri değil.Açta kendi götüne yalan söyle piç kurusu."

Sinirden yerimde duramıyordum.Burdan nasıl çıkacaktım annemgil beni hala nasıl bulamamışlardı anlamıyordum.

Burdan kurtulabilecek miyim? Bu adam gerçekten kimdi? Babamla olan alakası neydi? İşte bu sorulara verebilecek cevap henüz yoktu.Ne yapıp edip burdan kaçmam gerekiyordu.

İşler iyice karışmaya başladı? Bu adam sizce kim? Halitle ilgisi ne olabilirdi?

DOLUNAYWhere stories live. Discover now