Wat is liefde zonder vergeven (VOLTOOID)

Deel 9

Ja, ik ben het, zei ik zacht. Ik kan je bijna niet verstaan"  hoorde hem zeggen.
Sarah  verman je " zei ik tegen mezelf.

"  Luister Adam, over vrijdag" zei ik. Ik moet vrijdag afzeggen en voordat je weer boos wordt, wil ik het even uitleggen, zei ik snel.

Ik hoorde hem zuchten. Ik moet mijn collega, eigenlijk een van mijn leidinggevenden vervangen bij een belangrijke afspraak en dan ben ik nooit op tijd terug" zei ik.
Echt, ik moet naar die afspraak. .....

Hij zuchtte. ..
Oké zegt hij. Waar is die afspraak? Vroeg hij. In Maastricht" zei ik. En ik moet er om 4 uur zijn en het kan uitlopen tot half 6.

" Laat mij even denken" zei hij. Eventjes was het stil. Ik voelde een spanning in mijn boek....
Hij is niet boos, goed teken.

Weet je Sarah, zei hij,

Im slikte....ik was eigenlijk bang voor van wat hij ging zeggen. Ik kom wel om half 6 naar Maastricht" zei hij.

"We kunnen daarna ergens een hapje gaan eten. We moeten alleen kijken hoe jij daar komt" zei hij. Ik neem je mee terug.

Euhhhh. Niets Euhhh. Ik moet even kijken of ik je kan brengen" zei hij. Nee nee, dat hoeft. Ik ga met de trein. Ik reis eerste klas, dan kan ik ook wat werk voorbereiden" zei ik. Weetje het zeker? vroeg hij.  Ja ik weet het zeker. Stuur je mij het adres? Vroeg hij.

Oké, dat ga ik doen. Tot vrijdag. Tot vrijdag  zei hij en hij hing op.

Vandaag moest ik naar Maastricht.
Ik was meer zenuwachtig voor de afspraak met Adam dan de meeting voor het werk.

Het was super rustig in de trein, alleen ik kon mij alleen niet concentreren. Mijn gedachten dwaalden steeds weg. Wat is het toch met hem, waarom blijf ik aan hem denken? Waarom raakt hij mij zo?

Gelukkig was Maastricht een eindhalte anders was ik met de trein doorgereden. Ik was steeds in gedachten. Eindelijk was ik bij het kantoor gearriveerd.

Het was maar een kwartier lopen van het station. Ik werd hartelijk ontvangen. De meeting ging ook super goed. Ze hadden ook alle vertrouwen in ons kantoor en dat deed mij al goed. Nu nog HET waarmaken.

Het was inmiddels iets over 5. Ik ging snel naar de WC om mijn make-up bij te werken. Ik had een beige mantelpakje aan. Toch nog een zwarte sjaal bijpassend bij mijn pumps. Mijn haren had ik los hangen.  Ik pakte mijn laptop en mijn tas en liep het gebouw uit. Adam stond mij al op te wachten in zijn Audi R8.

Waarom moeten Marokkanen altijd die snelle auto's hebben? Ik houd daar helemaal niet van. Dat patserig gedoe.
Hij stond daar ook zo voldaan te kijken...
Ik besloot ook om niets over zijn auto te zeggen....

Hij stapte uit, gaf mij een kus op mijn wang en deed de portier voor mij open. Een echte gentleman"  zei ik lachend. Voor een lady als jij natuurlijk, altijd,  zei hij met een big smile.

Waar wil je naartoe? vroeg hij. Maakt mij niet uit, ik ben hier niet bekend" zei ik. Ik weet wel een plek" zei hij. We reden naar een Turks restaurant.
Ik weet niet waarom, maar de zenuwen gierden door mijn lichaam....net een puber op een first-date.

We gingen aan een tafel zitten en toen viel het ineens stil. Vandaag toch nog een drankje"  zei ik om de stilte te breken.
Hij begon te lachten. En niet alleen een drankje, we gaan echt samen eten". We hebben een echte date" zei hij lachend.

Hij keek mij aan.... Sarah, zeg het eens. Waar zijn je mooi krullen? Vroeg  hij....
Vind je stijl haar niet mooi dan? vroeg ik beledigd.
"Zo bedoel ik het echt niet" zei hij .

"Nou ik zal je wat vertellen vriend". Alles is aan mij echt, behalve mijn krullen" zei ik. Ik heb van nature heel stijlhaar" zei ik en keek hem heel doordringend aan....