Deel 44

364 11 1
                                    

Said liep naar de deur omdat de dames al begonnen te roepen. Ik hoorde hen lachen en de deur dichtdoen.

Ik zuchtte en keek even om min heen...
Ik stond er even wat verloren bij.
Wat een ellende...

We gaan morgen naar Nederland Inchaallah en ik weet gewoon niet wat mij te wachten staat. Said zegt wel dat ze mij niet dood willen hebben, maar ik weet het gewoon niet.
Ergens ben ik niet bang om dood te gaan, eigenlijk eerder om één van mijn dierbaren te verliezen.

Ik dacht weer aan papa en mama....
Ik weet alleen niet of ik dat verdriet nog een keer zou aankunnen. Ja ra bi, help....

Ik voelde ineens handen om mijn middel.. .. Waar zit je met je gedachten?vroeg Adam...
" Tussen hemel en aarde" zei ik met een zucht. Hij draaide mij voorzichtig om.

Het spijt mij, zei hij....
Mij ook,zei ik...Heb ik vandaag al gezegd dat ik van je hou" zei hij en zette een glimlach op.
"IK weet het niet, maar je mag het nog een keer zeggen om het te bevestigen" zei ik weer.
Hij lachte en plakte zijn lippen op mijn mond. Hij beet er heel voorzichtig in.

‘ik houd van je’ zei hij met een zachte stem..
Hij bleef mij heel doordringend aankijken. Ik werd een beetje zenuwachtig van. Is er iets vroeg ik? Vergeet jij niet iets te zeggen. Wat? dat jij ook van mijn houdt te zeggen.
"Nou ik moet daar even over nadenken", zei ik droog. Het nadenken is al lang gepasseerd" zei hij.

Voordat ik het wist, pakte hij mij om en stormde hij zijn slaapkamer in. Hij gooide mij zo wat op bed. Hij sprong vervolgens op mij en ik moest echt naar adem happen.
Je bent zwaar, je plet mij.

OH sorry zei hij en schoof op zij.
We bleven even zo liggen.
Adam? Ja schatje. We zitten nu letterlijk een week samen. Vindt je dat niet fijn of zo? Vroeg hij beledigd.

Nee dat bedoel ik niet" zei ik. IK bedoel alleen te zeggen dat het straks weer raar wordt om je dan niet 24 uur te zien?
Hoezo? Vroe hij en keek mij geïrriteerd aan.

Ik was meteen stil.....

Nou Wat bedoel jij daar mee? Vroeg hij boos....
Kijllk, daar gaan we weer" zei ik boos en ik wilde opstaan.
Hij trok mij terug. Nee nee, wat bedoel je er mee? Vroeg hij weer...

"Gewoon dat we straks niet 24 uur op elkaars lip zitten, dat het misschien toch raar zou zijn, meer niet.

Chill, je hoeft niet zo te reageren" zei ik bot...

Sorry, zei hij....
Ik besef bet nu pas..
Ik wil het niet, zei....

Ik keek hem nu verward aan...
Ik heb daar al een oplossing voor" zei hij
Wat!!! zei ik verbaasd. Jullie komen bij mij wonen of ik bij jullie" zei hij lachend .

Haha, heel grappig. SAMIR breekt mij, zei ik op een harde toon...
Hij schaterde het uit...

Trouwens, ik ga je toch een tijdje heel weinig zien. Waarom? Vroeg hij.Wil je van mij af? Vroeg hij

Nou, ik heb een project in het zuiden van het land. Dat worden dus lange dagen. Ik ga in principe alleen op vrijdag naar kantoor. De andere dagen zit ik op locatie en als het te laat wordt, boeken we een hotel.

Hotel, zei hij op een botte toon
Natuurlijk op kosten van de baas" zei ik weer.
Wacht, wacht zei hij. Hoe bedoel je ‘we’. ? vroeg hij op nu op een harde toon.

We, zijn " mijn collega's en ik".
Mannelijke collega's? Vroeg hij...

Jeetje Adam, wat maakt het uit? Het maakt heel veel uit" zei hij.
"Je wilt toch ook niet dat ik met andere vrouwen in een hotel zit" vroeg hij sarcastisch. Tuuuuurlijk geen probleem, als het maar niet met Hind is. Verder ieder in zijn of haar kamer....

Wat is liefde zonder vergeven  (VOLTOOID)Where stories live. Discover now