Wat is liefde zonder vergeven (VOLTOOID)

Deel 36

De avond verliep toch nog vrij rustig. Yasmine had het echt naar zin.
Gelukkig had ze geen last van mijn humeur....

Adam probeerde mij zoveel aan het lachen te krijgen maar hij wist dat mijn hoofd er niet naar stond. We liepen over de markt en bestelden daar nog een jus d 'Orange. 

Er waren ook wat travestieten aanwezig die een show gaven. Yasmine wilde daarna nogmaals met de aapjes op de foto.

Ze had mij ook overtuigd om samen met Adam en het aapje op de foto te gaan. Adam keek mij trots aan dat ik mijn angst had overwonnen. Ik was eigenlijk ook blij dat ik het gedaan had.

Adam liet de foto ook 2 keer drukken. Eentje voor hem en eentje voor mij.

Het werd al weer laat, het was bijna middernacht en ik wilde echt terug. Yasmine schat, we hebben morgen een lange reis te gaan. Je wilt toch niet total loss aankomen" zei ik

Weet je, zei Adam, we kunnen het beter zo doen.
"We gaan nu naar het hotel". We pakken alles in en vertrekken naar Casablanca". Het is ongeveer 2,5  uur rijden van hier. "We zijn er dan zeker rond 3 uur vannacht". We kunnen dan goed slapen en uitrusen en we vertrekken dan rond het middag richting El jadida. Het is dan iets meer dan uur rijden.

Jaaaa, zei Yasmine. Dat is echt beter dan overdag bijna 3,5 uur in de auto zitten. Ik kan nu straks in de auto pitten, zei ze lachend.

Oké "zei ik, maar kunnen we dan zo laat nog inchecken? Vroeg ik.

Hij keek mij aan en ik wist eigenlijk het antwoord. Schatje, je hebt het niet gevraagd maar ik ga het je zegen" zei hij. "Ik heb een hotel in Essuira, 1 in Casablanca. In Marrakesh heb ik een restaurant,  NEE, niet waar we gegeten hebben". In Mirleft staat ook een hotel. In Ifrane heb ik samen met Lotfi een toeristenpark" zei hij en keek mij heel doordringend aan.

Wat is dat? vroeg Yasmine. Soort campings, maar iets luxer. "Een aantal huisjes met een privé zwembad. Verder staat daar een cafetaria en er zijn er altijd dj's. Echt ideaal voor gezinnen en zeker met pubers"zei hij .

En in de winter kun er je skiën. We keken hem verbaasd aan.
Serieus, zei ik...

Ja echt, in Marokko kun je ook skiën" zei hij lachend..... 
Hij keek mij vervolgens aan. "En dat was het". En dat was het, zei ik hem na. Voordat hij kon antwoorden begon Yasmine te ratelen.

Gaan we nu? Ik wil echt gaan,  Kom doorlopen, zei ze.
Adam keek mij en schudde met zijn hoofd...

IK kreeg de slappe lach. Adam keek mij weer en omhelsde mij. Hallo? Ik ben er ook nog" zei Yasmine lachend. Hij omhelsde Yasmine daarna.
We waren ook snel in het hotel...Yasmine zei steeds dat hij op het gas moest.....en hij deed het ook nog...
De woede borrelde op en probeerde kalm te blijven....
Hij weet hoe mijn ouders zijn overleden ....

We hadden alles ingepakt, gelukkig pasten de jurken perfect. We moesten wel een extra koffertje kopen. Onze jurken en die van Amel pasten niet bij onze spullen. En we moeten zondag nog cadeaus voor Samir en Youssra kopen.

Ik zuchtte en sloot mijn ogen...Wat heb ik ze gemist. Ik kan niet wachten om Ilyas weer te omhelzen, ook al begrijpt hij er nog niets van. Bij die gedachten begon ik te glimlachen.

Denk je aan mij? Hoorde ik Adam zeggen. Ik schrok uit mijn gedachten. Ik zei verder niets. Adam ging naar de balie om uit te checken en we duwden onze koffers richting de parkeerplaats.

Het voelde vreemd . Ik kreeg  toch een brok in mijn keel. Ik zal de plek toch gaan missen. Mijn ogen vulden zich met tranen.
Ik weet het niet, het voelde toch een afscheid. ....

Adam Legde vervolgens zijn hand op mijn knie. Ik keek hem aan. We gaan hier ooit terugkomen"zei hij 
Inchaallah, meer werd er niet gezegd.

Ik voelde na een halfuurtje dat mijn ogen zwaar werden. Wacht zei. Hij stopte aan de kante en pakte 2 zwarte nekkussens. Hij gaf mij eentje en eentje voor Yasmine. Zo, zei hij, jullie kunnen dan even slapen" zei hij. Na 10 minuten was ik al vertrokken.

Ik voelde een hand op mijn wang en ik schrok wakker. Rustig schatje, ik ben het maar" zei hij. ,"We zijn er". Ik keek op de klok in het dashboard en het was half 3. Hoe heb je het gedaan? vroeg ik.
Gevlogen of wat? Ik houd er niet van oké? Ik keek hem heel boos aan.  Hij keek mij vervolgens niet begrijpend aan.

Mijn ouders? Weet je nog?
Misschien wil je ook een paar lijken op je geweten hebben" 
Hij schrok van mijn woorden.
"Sorry schatje" zei hij
"Met hardrijden win je misschien 30 minuten maar het kan anderen hun leven kosten" zei ik en keek hem boos aan....

" Ik heb er niet bij stilgestaan. Echt, het spijt mij. Ik reageerde verder niet en maakte Yasmine wakker.
"Wakker worden liefje", we zijn er". Ze geeuwde het uit en met moeite stond ze op.

We werden geholpen door 2 hotelmedewerkers. Zij pakten msaken al onze spullen. IK wist niet waar ik heen moest, dus liep Adam braaf achterna.

We stonden in een groot hal en we hoefden verder ook niet in te checken. We konden gelukkig meteen door. Het hotel had wel 15 verdiepingen. Adam had een soort penthouse maar dan op de begane grond. Het was met één  woord, adembenemend.

Yasmine plofte neer in de eerste kamer die zij tegenkwam.  Ze gooide zich met kleren en al midden op het bed. Ik weet niet wat ik had, maar ik was over mijn slaap heen.

Ik kleedde mij om in de badkamer in een hemd en een kort broekje en ben op de bank gaan zitten.

Iedereen sliep dus ik kon ook met niemand appen of zo. Adam ging naast mij zitten en voordat hij iets wilde zeggen, ging zijn telefoon.

Hij liep richting de grote eettafel en was zeker 10 tot 15 minuten in gesprek. Ik stond op en liep naar de keuken en  hoopte dat er iets in de koelkast te drinken was.

Ik deed de koelkastdeur open en ik voelde zijn handen om heen. IK schrok maar zei nu niets.

Wil je weten met wie ik aan het bellen was? Vroeg hij
" Nee zei ik, ik ben jou niet……Lotfi, zei hij ineens.
Schat ik wil het niet weten, zei ik…..

Je noemt mij nog gelukkig nog schatje. Laat mij even los? Ik wil wat drinken" zei ik. Hij zuchtte diep en liet mij los. Wat wil je drinken? Vroeg hij....
Maakt niet uit, als het maar koud is. Hij schonk een glas cola in. Ik weet inmiddels dat je van cola houdt" zei hij.  Waar kan ik gaan slapen? Vroeg ik heel zakelijk.

In die kleine kamer is Yasmine gaan liggen en heeft letterlijk heel het bed in beslag genomen.
Jij weet waar je gaat slapen, je hoeft dat niet te vragen. "Jij slaapt bij mij" zei hij. IK dacht het dus Niet! en ik liep weg. Hij pakte mij ruw. Jij bent mijn vrouw,  tot de dood ons scheidt.
Papieren of geen papieren. En Ik beloof je dat ik echt niks ga doen" zei hij.

"Ik heb je alleen naast mij nodig" zei hij op een hese stem.
IK wil je alleen ruiken. Alsjeblieft, het is een groot bed" zei hij.

Ik wilde eigenlijk niet toegeven, maar ik zag die blik in zijn ogen en ik kon gewoon niet weigeren....
Ik glimlachte en zei verder niets. Hij pakte mij op en liep richting de hal. Hij schoof een deur open en legde mij op bed. Hij trok het laken over mij heen en ging ook liggen. Hij kroop heel dicht tegen mij aan.

"Adam"….zei ik zachtjes….Wollah schatje, wollah ik doe niks." Ik wil je gewoon tegen mij aan voelen"zei hij . Ik viel daarna heel snel in slaap.

Het was inmiddels ochtend, ik heb echt vast geslapen. IK keek om mij heen. Ik lag in een kingsize bed half rond. Adam lag niet meer naast mij.
Hoe laat zou het zijn?. Ik zag mijn telefoon niet. Er hing ook geen klok. Ik maakte de eerste lade van  het nachtkastje open….geen wekker. Ik maakte nog een lade open.

WHAT the f*ck is dit?
Ik bleef er maar naar staren. Ik kreeg het benauwd.
Ik slikte en keek even om mij heen.....
Nee, ik schudde met mijn hoofd....Er ging van alles door mijn hoofd…….