Wat is liefde zonder vergeven (VOLTOOID)

Deel 75

Ik moet zeggen dat ondanks de spanning dat ik het meer zo erg vond als voor heen. Wie dit ook doet, die gaat het het nu NIET winnen. Ik nam de bloemen over. Laten we maar even kijken van wie ze zijn" zei ik sarcastisch .

Ik pakte het kaartje en las....

"Hoe bijzonder is het als iemand 5 maanden terug een vreemde was, plotseling alles voor je kan zijn".
Adam.

"Ze zijn van Adam" zei Ik met een lach op mijn gezicht.
"Oh wat lief"  zei Latifa, echt een romanticus of niet?.

" Soms" zei ik, ik heb hem ook anders gekend. Ze begon te lachen. In ieder geval beter als Reduan. "Alles is beter dan Reduan" zei ik en keek haar weer aan.

Latifa, wat vind je trouwens van Said? Vroeg ik.
Said wie? Vroeg ze..

Weet je nog die jongen die met mij toen naar het ziekenhuis kwam. "Oh ja dat is waar ook" zei ze .
"Hij is wel leuk maar ik denk niet dat hij interessde " zei ze een beetje verlegen.
Hij is nog twee keer bij mij in het ziekenhuis geweest, zei....
Ooh....zei ik. waarom....
Om te vragen hoe het gaat en stelde meer vragen over Hind.....

Vind je hem leuk? Vroeg ik...
Ja, maar ik denk niet day het wederzijds is....

Waarom denk je dat? Vroeg ik...Nou hij weet dat ik dus geen maagd ben en dat ik ook nog zwanger ben geweest"  zei ze met een zucht.

"En nog een ex van Reduan"  daar knapt iedereen vanaf....

Kunnen we het over iets anders hebben? Vroeg ze. "Ja tuurlijk sorry" zei ik. "IK wilde die narigheid niet oprakelen".

Geeft niet, zei ze...
Ik wil het gewoon vergeten....
Even geen mannen voor mij" zei ze en keek mij sipjes aan...

Ik zuchtte. .....

Wat kan het toch veranderen....
Vroeger hield ze van die aandacht....ze ging de deur niet uit zonder top en tp uit te zien...
En nu?.....Ik.slikte en glimlachte naar haar...

We hadden het de rest van de avond heel gezellig en met Latifa kun je gewoon veel lachen. Ik moest steeds aan Said aan haar denken. Ze passen eigenlijk  wel bij elkaar.
Ik had Adam iets beloofd en ik zou niets zeggen...

Waar zit je met je gedachten? Vroeg ze.
Je nodigt mij uit en valt nu stil, zei ze lachend

"Ik weet het niet. Adam heeft nog niet gebeld" zei ik.
"Het is pas 9 uur. Hij heeft zijn vader moeten begraven of ben je dat vergeten?

Ja dat weet ik, daarom juist. Maak je geen zorgen, je weet hoe het in ons cultuur gaat"zei ze .
"Het draait alleen om eten daar". Ik denk dat hij alleen bezig is om boodschappen te halen……

Ik wilde net iets zeggen en mijn telefoon ging. ALS WE OVER DE DUIVEL HEBBEN, het is Adam.

Ik glimlachte en nam meteen op...
Hoi schatje, met mij . Ik kan niet lang praten want we hebben echt veel mensen over de vloer.
Ik keek Latifa aan en lachte. ...ze had gelijk

" Ik probeer je zo snel mogelijk te spreken"zei hij weer .

"Bedankt voor de bloemen schatje" zei ik. Geen dank, je vond ze hopelijk wel mooi toch? Ja zeker....
Lieverd, ik.word geroepen" zei hij. "Oké" zei ik
" Yallah thallai" zei hij  en hij hing op.

Zo ging het de drie weken daarop. Ik had het druk met mijn werk, en hij had  het druk in Marokko.

Ik kreeg wel ieder avond een appje en hij probeerde om de dag wel te bellen. Het waren korte gesprekken maar gelukkig toch  iets, beter dan niets. Hij bleef naar mijn gevoel toch best lang weg. Ik miste hem zo.

Ik werd ook niet meer lastig gevallen. Subhanaallah, alleen als we samen zijn...

Op het werk ging het voortvarend. We waren bijna klaar met het project.

We hebben het zelf binnen 5 maanden kunnen afronden. Dat geeft ons tijd om achterstanden in andere projecten weg te weken. Ik ben zelf al beoordeeld en ik krijg vanaf  volgende maand de schaal die ik wilde.
Ik had eindelijk die senior functie.

We leven nu in de herfstmaanden en het is behoorlijk koud aan het worden. De afgelopen twee weken heb ik ook hard gewerkt. IK wilde het project gewoon klaar hebben. Die reistijd nekte mij. Ik heb in al deze maanden maar ook 2 keer overnacht in een hotel.

Adam en Amel zouden dit weekend terug komen. Zondagochtend zouden ze landen.  Amel is na een week Venetië meteen doorgegaan naar Marokko.

Ik heb haar ook enorm gemist. Ik wilde daarom zondagavond een etentje organiseren. Ik wilde  Saida en Hicham, Amel Imrane,  Latifa en Said nodigen. Adam en ik zijn er uiteraard ook bij.

Yasmine is nu toch een week met school weg. Ze zijn 5 dagen naar London. Dat kwam dan ook goed uit.

Zij zou zich meskiena als een derde wiel voelen. We zijn allemaal wel van een eerdere generatie.

Ik was zo blij om straks iedereen weer terug te zien. Ik vroeg Latifa en Said mij te helpen te helpen. Ergens wilde ik ze gewoon koppelen.

Boodschappen kan ik zelf ook wel doen.  We hebben vanmiddag rond uur of drie gesproken.

IK hoorde bel gaan en ik hoorde 2 stemmen. Said en Latifa wachten tegelijk gearriveerd. Ik hoorde ze lachen.
Het klikt dus. Hallo luitjes, hoe is het? Vroeg ik.
" Nou goed hoor" zei Said.

"Mevrouw wil een feestje organiseren" Nou een feestje is het niet, een etentje" zei ik lachend.  Waarvoor heb je mij nodig?

IK had gehoopt dat jij voor het eten ging zorgen. "Ik betaal maar dat jij het ophaalt" zei ik. Prima, wat moet ik ophalen" zei Said.

Ik wil visschotels bestellen voor ca. 10-12 personen. Ik wil ook salade op een grote schaal voor ca. 15 man.

"De mannen eten nou iets meer" zei ik lachend. Is goed, dat regel ik wel.  Latifa doet met mij de versiering en de voorbereidingen. We maken cakes klaar en de toetjes.

"Klinkt heerlijk"  zei Said, je kan op mij rekenen. Latifa wilde de cakes bakken en muffins. De toetjes mocht ik doen.

We waren nog gezellig aan het kletsen toen de bel ging. Wie zou het zijn? Vroeg ik en keek.Said en Latifa aan...
Hé  het is jouw huis" zei Latifa lachend...

:Yasmine is in Londen. Samir en Youssra komen nooit onaangekondigd" zei ik weer.

Ga dan kijken, zei Said. Ik hoorde de intercom dat het de postbode was. Hij had een aangetekend pakketje. Ik zuchtte. ...
De postbode " zei ik.Ik ging naar beneden nam het pakketje aan.

Iemand wilde dus echt dat ik het in handen kreeg, waarom anders aangetekend sturen.

Zo, wat heb je ontvangen? vroeg Said. Het was aangetekend. Ik moest er voor tekenen. Het zal dus wel belangrijk zijn" zei ik. Ik maak het even op. Ik deed  de envelop open er zaten allemaal foto's in....
Foto's s van Adam.....
Ik moest geven slikken....

Ik bleef naar de foto's kijken...
Deze lijken van heel recent....

Mijn hart ging te keer....

Wat is het ? vroeg Latifa, Ik kon geen woord uitbrengen en liet ze uit mijn handen vallen……