Wat is liefde zonder vergeven (VOLTOOID)

Deel 11

Yasmine was aan het bellen. Ik gaf hem een stilteteken...mijn wijsvinger op mijn lippen...hij glimlachte....

Ik nam daarna op.

wat kan ik voor je doen? Vroeg ik .
Waar ben jij ? Vroeg ze.
Hoezo? Zei ik.

Ik ben thuis en ik heb het cadeautje al ingepakt. Ik heb het wel in een doos gedaan, anders weten ze meteen dat het een bon is. Zal ik iets kopen voor Ylias? Ja doe dat, zei ik. Moet ik geld overmaken? Vroeg ik.
Nee hoeft niet" zei ze, ik kan ook iets betalen.

Ik heb trouwens ook een baan" zei ze vrolijk …..en ze hing op. Wat is er? Vraagt Adam. Yasmine heeft een baan.

"Dat is toch goed" zei hij. Ik weet niet eens wat ze gaat doen, ze hing op.....hij schoot in de lach. ....
Adam?....zei ik zachtjes. Ja, zeg het maar.

Zijn we nu een stel, ik weet niet hoe dit werkt…Het is allemaal nieuw voor mij? Zei ik . Hij stond op en ging voor mij op zijn knieën zitten.

Nou schatje, zei hij. Ik hoop dat we iets hebben en dat jij dat ook voelt. Ik zou je nu niet meer kunnen delen. Ik ga je ook niet delen, zei hij.

Ik knikte. Ik stond op en ik wilde net een stap doen en zakte  door mijn benen. Gelukkig ving hij mij op. Lieverd, zei hij bezorgd. Gaat alles goed met je? ja,  Ik ben alleen een beetje duizelig.....Dat is niet goed, je moet goed voor jezelf zorgen.

Mama had dit ook vaak, zei ik...
Hij bleef mij aan kijken...wat had je moeder? Vroeg hij....
Volgens mij iets met haar evenwichtsorgaan" zei ik.
Ik denk dat het bij jou ondervoeding is" zei hij...
Ik keek  hem met mijn grote ogen aan.... 

Je bent zo mager. Mager??? Vroeg ik op een harde toon....
Hij begon te lachen....
Nee schat , ik bedoel slank...
Je moet echt iets doen aan je manier van complimenten geven" zei ik sarcastisch.

Maar ik ben bang dat je straks net als Olijfje wordt. Die lat van Popeye" zei hij lachend.

Ik kneep hem keihard in zijn arm. Au, wacht maar. Hij begon mij te kietelen en ik viel op grond, hij bleef mij kietelen. Ik begon naar lucht te happen en toen stopte hij eindelijk.

Hij keek mij in de ogen en begon mij hevig te zoenen. Ik duwde hem keihard van mij af...

"Straks ziet iemand ons"  zei ik. Boeit mij niet. Ik houd van je, je bent van mij en de wereld mag het zien. Ik stond op en klopte mijn kleren schoon van het gras.

Ik moet terug, zei ik....en liep richting de auto
Safi, stap in " zei hij.

Hier drink wat, hij pakte een fles uit zijn dashbord. Gaf mij ook nog zo'n eiwit reepje. Wat is dit? vroeg ik.

"Eet nou maar, je krijgt er energie van" zei hij . 

We reden snel  richting huis. Ik bel je vanavond zei hij toen ik uitstapte. Prima, ik liep snel naar boven. 
Amel meskiena was al bijna klaar met alles. Sorry voor alles" zei ik. Ben je gek of zo, daar zijn vriendinnen voor.

Yasmine kwam ook  thuis. Het cadeau voor ilyas had ze laten inpakken.

Iets na vijven arriveerden Samir en Youssra. Ylias liep al rennend door het huis. "Leuk versierd" zei Youssra.

"We wilden graag iets doen voor jullie jubileum" zei ik. Het was niet nodig"  zei hij. Wel wel, je staat ook altijd voor ons klaar. Dat spreekt toch voor zich, jullie zijn mijn bloed.

Willen jullie het cadeau uitpakken? vroeg Yasmine. Toe maar, een cadeau zei Youssra.

Ja pak het uit, zei ik.
Samen met Samir pakten ze het uit. Oh wat lief, een midweek naar CenterParcs" zei youssra. Thanx echt heel lief" zei Samir...

Hij stond op en gaf ons een knuffel.. Ylias  kreeg een auto met afstandsbediening. "Pas je wel op mijn meubels" zei ik tegen Ylias.

Hij keek mij aan en trok er zich niets van aan.
De auto ging alle kanten uit....ook de muren bleven niet gespaard.We begonnen allemaal te lachen.

Amel hielp mij met het eten opdienen. Na lekker gegeten te hebben wilden Samir en Youssra naar huis.

Sorry schatjes maar Ylias moet straks echt naar bed" zei Youssra. Hij is anders niet te genieten....

We doen het snel weer"  zei Samir. Dan wel bij mij thuis.
Oke thalla. Yasmine stond ook op. Ik ga ook met jullie mee" zei ze.

" Ik ben mijn spullen vergeten. Is goed zei Samir. Je kan ook blijven slapen"zei hij . Het is zaterdag.
"Beter"  zei ze. Ik start morgen met de nieuwe baan in Utrecht. Dan kan ik iets langer door slapen. Waar ga je werken? Vroeg ik....
Sorry, helemaal vergeten te vragen.

Bij La place" zei ze.... leuk zei ik....Beter als de supermarkt" zei ze lachend. ......Ik ga mijn spullen pakken en rende naar haar kamer.

Binnen no time was iedereen weg. Amel hielp mij met opruimen. We gingen daarna op de bank liggen met een kop koffie.

De bel ging ineens. Het was Hanneke, de buurvrouw.
"Hallo" zei ik. Hoi Sarah, er zijn bloemen voor je bezorgd" zei ze en zette een glimlach op.

Ze gaf mij een bos met  witte rozen. "Nou bedankt voor het aannemen". Wat vreemd is, zei ze. Bloemist had niet een volledig adres. Alleen een naam en straat" zei ze.

Hij gokte op mijn deur. "Maar geen probleem, neem ze graag aan voor je" zei ze lief..... Ik bedankte haar nogmaals en liep naar binnen met de rozen.

Zo zo, zei Amel. Die Adam is een romanticus" .  "wel raar"  zei ze. Wie kiest voor witre rozen  " We zochten het kaartje en lazen

Ik ben heel ver, maar ook heel dichtbij. Xxxxx’

Vreemd kaartje"  zei Amel. Is het een mysterieus typje? Niet dat ik weet, ik ken hem niet zo goed.
Zal ik hem bellen? Ja doe dat, bedank hem voor de rozen " zei Amel. Dan weet hij dat je hem doorhebt" zei ze lachend. ...
Ik pakte mijn telefoon en belde hem op. De telefoon ging een paar keer over, maar hij nam niet op.

Een uur later en nog geen reactie.

Vreemd, dacht ik. Normaal neemt hij meteen op. Ik wilde mij het om gaan kleden in mijn pyama en toen ging de telefoon.

"Hoi schatje hoorde ik aan de andere kant. Ik had mijn telefoon even niet bij mij" zei hij. Had je iets nodig? of miste je me al" zei hij lachend.
Ik sta in het restaurant, zei hij weer.....
Ik was even stil....

Had je mij nodig? Vroeg hij....

" Nou ik wilde je even bedanken voor de rozen" zei ik. Rozen? Ik hoorde de verbazing in zijn stem.
Ik heb je geen rozen gestuurd" zei hij op een geïrriteerd toon...... Speel je nu een spelletje? Vroeg hij op een harde toon.
Je zei dat je niemand  kende....

" Nee echt niet" zei ik.

Safi, laat maar zitten" zei ik....
Niks, laat maar zitten? Van wie zijn die bloemen?
Ik weet het niet, schreeuwde ik nu....
Hier heb ik geen in, zei ik nu op een boze toon.....

Ik voelde mij ineens misselijk en draaierig  worden....
Ik liep de kamer uit en greep snel naar een stoel.....
Sarah, schreeuwde hij aan de telefoon.....Ik kom er aan.....Nee, zei ik op een harde toon......
Ik voelde  mij steeds zwakker.....

Ik hoorde hem vaag op de achtergrond. ...... Maakt mij niet uit wie daar bij jou is. Boeit mij niet of zoiets hoorde ik.....

Wat is er? vroeg Amel, ik weet het niet. Ik voel mij  heel raar....ze rende op mij af....Ik voelde  mij zwak worden en alles begon nu letterlijk te draaien. Het werd donker voor mij ogen…………………………….