Het verhaal van Sarah en Adam...
Een liefde die vanaf het begin ONMOGELIJK WORDT GEMAAKT
Deze blijft een verassing.🤫🤫🤫..
Is het liefde op het eerste gezicht of is het voorbestemd?
Is het verwederzijds?
Kunnen ze de beproeving aan?..
ER Is één sta...
Ik verstijfde, ik wist niet wat ik zag. Wat doet hij hier.? Zie ik dit goed? Of verbeeld ik het mij? Ik keek even om.mij heen..... Ik zag hem niet meer.....is hij gaan zitten?
Adam keek mij bezorgd aan. Is er iets schatje? Vroeg hij... Nee nee, ik krijg het alleen een beetje benauwd. Het is misschien mijn bloedsuiker" zei ik snel. Kun je met mij naar de tafel lopen? Vroeg ik weer.
Hij bleef mij aankijken...Ik pakte hem snel bij zijn en hand.
IK wilde absoluut niet dat hij zich ging omdraaien.
Lieverd, ik voel.mij niet goed, zei ik op een zachte toon.... Ik fakte....liep wat moeilijk en bleef in en uit ademen...."Het is ook niet zo slim van je" zei hij. "Je hebt sinds van ochtend ook niets gegeten". Ik zeg dit al vaker tegen je" zei hij...
"Je hebt gelijk schatje, ik moet echt wat gaan eten" zei ik snel..... Yasmine en Zakia kwamen op Adam af.
Zo zo, jij kan dansen. Kom je met ons dansen? Vroeg Yasmine. " Jij weet tenminste wat dansen is" zei Zakia en ze begonnen te lachen.
Even Sarah naar haar stoel brengen en dan kom ik terug" zei hij. Ik keek hen aan en weer naar hem... Oh nee, dacht ik, hij mag echt niet terug. Straks ziet hij hem nog. Mijn hart ging te keer ...
Reduan zit waarschijnlijk aan de andere kant van de zaal. Het kan haast niet anders.....
Meiden, ik ben even met Sarah naar de tafel, zei hij weer...
Vergeet ons niet, riep Zakia. Ya ra bi. Ik moest iets verzinnen. Hij mag absoluut niet terug gaan.
Zijn jaloezie moet ik nu gebruiken.... Adam? Zei ik zachtjes...Ja schatje. Ga maar terug, het lukt mij wel. Weet je het heel zeker? Vroeg hij...
Ja, ik vraag Said of hij met mij naar buiten kan. Ik heb echt frisse lucht nodig. Hier is het zo warm, zei ik weer.... Er is airco, zei hij... Nee ik heb het echt benauwd, zei ik.... Ik.moet naar buiten, zei ik.met een zucht....
Hij keek mij heel doordringend aan.... Ik weet dat hij nu iets wilde zeggen maar zich probeerde in te houden.....
Nee schat, ik ga wel met je mee" zei hij op een rustige toon... Ik wist dat deze tactiek ging werken. Wat jaloezie met een man kan doen.
En Yasmine en Zakia dan? Vroeg ik.... Net of mij neus bloedt....Ik zette mijn grote ogen op..... "Ach die zijn mij zo vergeten" zei hij. En ik zit bovendien liever bij jou.
Ik knikte..... Said is zijn vriend maar volgens mij vertrouwt hij niemand meer na de gebeurtenis met Reduan.
Dit deed mij ergens wel pijn..... Ik kreeg een raar gevoel in mijn maag. Zo wil je toch niet leven.
Ik.keek hem aan en Ik kreeg ergens ook meelijden met hem. Stel dat Amal mij zoiets zou flikken? Oh ik moest er niet aan denken.
Misschien is het bij vrouwen toch anders. Ik zuchtte. ...Ik ben hem nu ook aan het bespelen...een schuldgevoel bekroop mij.
Mijn gedachten dwaalden weer terug naar het moment dat hij zich op mij afreageerde.
Ik.wil geen ruzie op de bruiloft van saida...ik moet dit doen, ik kan nu echt niet anders.
Ik moest en moest mijn gevoelens opzij zetten. Ik kende hem inmiddels heel goed.
Als ze zeggen dat Marokkanen temperamentvol zijn, dan hebben ze echt niet overdreven. Zo zat ik met hem in een oase van rust en zo kwam een tornado op mij af.
Het restaurant grensde aan een tuin. Het was een groot en je kan er ook rustig zitten. Ik deed mijn schoentjes uit en stond op mijn blote voeten. Zo ben je gekrompen of zo? Zei hij plagend. Ik kan niet met hakken over het gras lopen" zei ik.
"We kunnen beter ook gaan zitten" zei hij, straks loop je op iets. "Je hebt gelijk". Hij deed zijn hand om mijn schouders en zo zaten wel een half uur buiten. Hij gaf mij af en toe een kus op mijn hoofd en zei niet veel..... Dit voelde ook.zo fijn, even niets....
Yasmine en Zakia kwamen rennend op ons af. Ze hadden geen schoenen aan en de jurken opgeheven.... Ze begonnen aan een stuk te ratelen. Ik.kon het niet volgen... Rustig zei Adam, wat is er aan de hand ?
Er kwam net een man naar ons tafel , zei Zakia. Welk man? Vroeg Adem en hij stond meteen op. "Hij zei dat hij een vriend van jou was".
Hij wilde weten waar je was" zei ze buiten adem..... We konden het niet zeggen, want we wisten het niet.
"Said zei tegen hem dat jullie waarschijnlijk al vertrokken waren". Hij ging toen boos weg. En toen, en toen..... Toen wat? Zei Adam op een harde toon....
Ik merkte dat zijn adrenaline omhoog schoot. Nou, zei Zakia, hij werd heel boos en hij gooide een paar stoelen om en is gelukkig er uitgezet" zei ze..... Hij is nu allang ……Voordat Yasmine haar zin kon afmaken keek adam mij aan...
Jij blijft hier, ik ben zo terug en hij rende naar binnen. We bleven hem geschokt nakijken. Reduan was het enige wat in mijn hoofd omging. Hij was het, het kan niet anders. Yarabi, ik hoop dat hij het is en dat hij ook allang weg is....
Yasmine schatje, is alles goed met je ? Vroeg ik... Met mij wel en met jou? Vroeg ze .... Ik voelde mij even niet lekker en ik ben daarom naar buiten gegaan" zei ik. Hoe wisten jullie dat ik hier was. "Van Said". We gaan even kijken, zei Yasmine. Nee , blijf hier" zei ik Iedereen is binnen en ik ben met Zakia.
Doe je dan heel voorzichtig? Vroeg ik en keek haar aan....
Tuurlijk, je had er bij moeten zijn zus" zei ze lachend. Die gast spoorde echt niet." Hij is weggestuurd net een hond". Zakia en Yasmine begonnen te lachen. We zijn blij dat hij weg is, zei Zakia...
Ik kreeg ook een glimlach op mijn gezicht. Mijn gevoel zat goed..... Het is goed dat ik Adam maar buiten heb gebracht.....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
