Deel 46

340 14 3
                                    


Ik probeerde een paar keer rustig in en uit te ademen. IK pakte beide armbaden op. Hoe is dit mogelijk? Ik heb de armband bij mij gedragen.
Hind ging door mijn hoofd? Nee dat kan niet. Ik had het om mijn arm. Zou zij toen in mijn kamer geweest zijn,?

Nee,  Dat lijkt mij te ver gezocht. Betekent het dat iemand hier is geweest? Of is Adam wel de Adam die hij zegt?

Hij houdt iets achter dat weet ik zeker. Zijn het misschien zijn vriendinnen uit het verleden. En wie zegt dat het verledentijd.

Yarabi, help. Wijs mij de juiste weg. Wat is dit? Wat moet ik doen?
Zie ik dit goed of ben ik knettergek geworden...

Ik dacht weer aan de envelop in zijn huis......
Misschien is hij wel niet te vertrouwen. ...
Ik vond het zo erg dat ik aan mezelf en aan hem begon te twijfelen....
Ik probeerde maar rustig te blijven.

Ik zeg gewoon even niets. Kijken waar dit weer gaat stranden.

Het was inmiddels al tegen de avond, ik had niets meer van Adam vernomen. Ik vond het eigenlijk ook best zo.

De volgende dag ook echt vroeg opgestaan.
Ik kon niet slapen maar ik had zoveel dingen nog te regelen.

Ik had de verzekering ook gebeld. Ze zouden de auto  Total loss verklaren en de dagwaarde zou uitgekeerd worden. 

Ik had inmiddels de wasjes gedraaid en voor het eten gezorgd. Ik had Yasmine al min op of meer op de hoogte gebracht. Ze weet dat mijn auto in brand is gestoken en dat iemand mij in de gaten houdt. Ze schrok enorm maar ze beloofde om  er met niemand hierover te spreken.

Yasmine en ik hadden afgesproken om vanavond bij Samir langs te gaan. Ik had Yasmine gevraagd om hem ook niets over de auto te zeggen.
Als Samir iets zou vragen, dan zou het om joyriding gaan. Gewoon vandalen. Het laatste wat we willen is dat hij zich zorgen gaat maken. Youssra is bovendien in verwachting.

Ik had Samir Youssrea en kleine ILyas ook enorm gemist. Ik wilde ze ook heel graag weer zien. Ik wilde ook geen ellende op deze avond.

De avond verliep ook heel gezellig en we moesten ondanks alles toch veel lachen.

Youssra  en Samir vonden de cadeaus gelukkig ook prachtig.

"Je moet vaker op vakantie gaan",  grapte Samir.
Hij gaf mij een knuffel en keek mij aan.

Is alles goed met je ? Vroeg hij....
Ja, ik ben alleen moe zei ik.
Yasmine wendde haar blik....
Het is altijd moeilijk om te liegen....

Oké, zei hij...als je iets nodig hebt, gewoon zeggen.
We zijn familie zei, we hebben alleen maar....
Ik slikte  en zette met moeite een glimlach op.
Ik pakte mijn telefoon om de tijd te kijken

Ik ben zo blij dat ik hen in mijn leven had. IK zag dat ik een aantal keer door Adam was gebeld.

Ik wilde hem  bellen  als ik thuis zou zijn.
Wat gaat Samir anders wel denken en ik zette daarna de telefoon uit.

Yasmine schat, het is bij kwart voor 11, we moeten nu echt gaan" zei Ik. "Samir en Youssra moeten ook een keer gaan slapen".

Maar het is zo gezellig, jammerde Yasmine. Het is heel gezellig en bovendien zijn jij en ik morgen vrij" zei ze en zette een pruillip op.

Jij moet nog je schoolspullen, boeken nog gaan regelen. Over een paar weken begint je studie, weet je nog?. Ja maar dat kan morgen en overmorgen ook wel" zei ze.

Weet je Sarah lieverd, ik hoef pas laat naar werk en Youssra is morgen ook vrij. Laat haar anders hier blijven" zei Samir.

Hij bleef mij aankijken.
Jij mag ook wel blijven slapen" zei hij weer.

Samir, je kent mij inmiddels heel goed. "Ik slaap het liefst in mijn eigen bed en ik ben geen ochtend zei ik lachend.

"Dat klopt" zei Youssra, ze is in de ochtend niet te genieten. "En zeker als we haar geen Latte kunnen aanbieden" zei ze op een plagende toon.
We schoten allemaal in de lach. Yasmine, wil je echt niet gaan? Vroeg ik.

"Je hebt geen spullen bij je". Oh dat is geen probleem"zei Yasmine .

Ik heb hier altijd een extra tandenborstel en pyjama liggen en morgen draag ik wel een hoofddoek dan ziet niemand haren. Ik voel mij dan een trol als het zo hoog staat. We begonnen weer allemaal te lachen.

Ik stond op en liep richting de hal.... Ciao zei ik weer...., ik moet nu echt gaan.

Ik stapte in de auto en net voordat ik wilde starten,  keek ik om mij heen. Het is misschien overdreven maar sinds ik in deze situatie ben belandt begin ik wantrouwig te worden.

Ik word immers al 3 jaar in de gaten houden. Ik keek nog even om mij heen, maar zag gelukkig niets bijzonders. Ook op de snelweg bleef ik maar in mijn binnenspiegel kijken. Als een auto iets voor mijn gevoel te lang achter mij  reed, werd ik zenuwachtig. Ya rabi , wat is er mij, ik wordt nu echt para.

De weg leek wel een eeuwigheid te duren. Ik was zo blij dat ik mijn straat inreed. Ik parkeerde snel de auto en liep het gebouw in. Home zweet home" zei ik hardop.

Ik liep te graaien naar de sleutel maar ik kon het niet vinden. Pff, eindelijk gevonden. Ik moet echt mijn tas gaan sorteren, ik kan niets meer in deze grabbeltas vinden.

Ik stopte de sleutel in de sleutelgat en ik voelde  een hand mijn pols grijpen. Ik kreeg bijna een hartverzwakking. Ik draaide mij acuut om…

Adam,  je had mij bijna een hartstilstand bezorgd. Wat doe je hier? En zo laat?.

ik deed de deur snel open. Wat doe ik hier? ja, wat doe je hier zo laat? Zei ik op een boze toon

"Gelukkig heeft mevrouw de tijd in de gaten"zei hij sarcastisch 
Waar heb je het over? Wat is er aan de hand? Vroeg ik boos.

Hij keek mij en ik zag een donkere blik in zijn ogen...zijn kaken stonden stijf....
Hij was boos....

IK ZAL JE VERTELLEN WAT ER AAN DE HAND IS. Ik was op je aan het wachten want ik maakte mij zorgen" siste hij in mijn gezicht .

Ik zuchtte.  "Je hoeft geen zei ik weer . KIJK er iets niets met mij aan de hand.

Waarom doe je zo? Wat is er met jou aan de hand, vroeg Adam weer boos.  WAT IS ER MET MIJ? Je bedoelt wat is er met jou? Vroeg ik...

Jij staat hier praktisch om middernacht. Wat doe je hier zo laat?

"Nou ik heb je aantal keer gebeld en je nam niet op. Daarna zette je verdomme de telefoon uit.

WAAR WAS JE? Schreeuwde hij. IK was bij Samir schreeuwde ik terug. Ik had de telefoon niet gehoord en toen ik zag dat je steeds belde heb ik de telefoon uitgezet" zei ik.

" IK had geen zin in ruzie met jou" . En zeker niet waar Samir bij is..

"Oooh mevrouw had geen zin"…….NEE en nu ook NIET" schreeuwde ik.

" Laat mij met rust en ga naar huis"….Ik ben helemaal klaar met ruziën. Laat mij met rust en ga alsjeblieft weg.

Hij was meteen stil....
Ik zag hem zijn keel schrapen. ...
Ik zag dat zijn blik verzachtte maar ik wilde mezelf zooooo  niet laten kennen.

Sarah, rustig.....

"GA WEG" schreeuwde ik. Ik KAN JOU EVEN NIET ZIEN" schreeuwde ik in zijn gezicht. Hij liep vervolgens weg en ik sloeg de deur achter hem dicht.

 Hij liep vervolgens weg en ik sloeg de deur achter hem dicht

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Wat is liefde zonder vergeven  (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu