Wat is liefde zonder vergeven (VOLTOOID)

Deel 62

Ik wilde zo snel mogelijk thuis zijn. Ik was al blij dat we in de auto zaten en weer richting huis reden. 
Ik keekneveb in mijn tas en ik was behoorlijk zenuwachtig
Ik wilde gewoon graag zien wat er in het envelopje zat.

Het was nietbgewoon nieuwsgierigheid maar iets zei me dat wat er in zat, gevaarlijk kan zijn

Een naaar gevoel bekroop mij...
Ik had een slecht voorgevoel maar het  deed mij verder ook niets meer.

Ik ben er inmiddels aangewend geraakt. Het bewijst mij nu ook echt dat Yassine niet alleen werkte, hij is inmiddels overleden.

Ik begin steeds het gevoel te krijgen dat Dina er achter zit? Maar waarom? Ze was toch gelukkig met een ander volgens Adam.

Zou het misschien toch fout zijn gegaan en wil ze Adam terug?
Ik durfde Adam niets te vragen...

Hé waar zit je met je dachten? Ik schrok van de stem van Adam.
Oh, sorry zei ik...Ik zette met moeite een glimlach op.
We zijn er schatje" zei hij . We liepen naar binnen en ik riep naar Yasmine. Vreemd, ze was er nog niet.

IKnkeek even in de kamers....IK raakte in paniek.
Adam, Yasmine is niet thuis, straks is er iets gebeurd" zei ik angstig.....

Doe rustig, zei Adam. Laten we haar eerst even bellen. Ik belde en ze nam niet op. Ik belde nogmaals en ze nam weer niet op.

Mijn hart ging te keer. ...
Ik begon in paniek te raken. Adam straks is er iets gebeurd.
Straks volgen ze haar ook.
Ik belde weer...
Neem die f*ING telefoon schreeuwde ik...

" Doe nou rustig Sarah" schreeuwde hij.

Ik keek weer om.mij heen...de tranen stonden in mijn ogen....
Ik begon steeds moeilijker te ademen.

" Ga even rustig zitten". Bel Samir op" zei hij. Hij weet misschien waar ze is. IK belde met trillende vingers Samir.

Hoi schatje, hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Hoi Samir, is Yasmine misschien bij jouw. Ja sorry schatje. Ik ben vergeten te bellen, ze ik op de bank in slaap gevallen"zei hij .

OH gelukkig, ik kreeg bijna een hartverzakking.
Ik was ook in slaap gevallen, loog ik....

" Echt sorry" zei Samir. Ze blijft hier slapen. Tot gauw.
Adam deed zijn arm om mijn schouder, zie je nou?
Je ziet te veel spoken.

Ik zuchtte..."Je hebt gelijk". Ik moest mezelf echt herpakken.

"Ik ben gewoon heel wantrouwend geworden" zei ik weer.

Adam, bedankt voor vandaag. "Doe niet zo gek. Zeg dat nooit meer" zei hij. "Je bent mijn vrouw…ik ben toch de aangewezen persoon om er voor je te zijn".
Maar…..niets maar" zei hij. Ga je maar omkleden dan zet ik een latte voor je" zei hij.

Ik knikte en liep weg. Ik wilde eigenlijk helemaal geen koffie maar de envelop openmaken. Maar pas als hij weg.

Op een of andere manier ben ik een open boek voor hem geworden en dan ruikt hij meteen als er iets is.

Terug op de bank zag ik dat hij keurig met 2 mokken op de bank zat. Hij had de tv aangezet. Ik ben er maar bij gaan zitten.

Het was gewoon even heerlijk om gewoon koffie te drinken en verder niets. Ik was ook behoorlijk ongeduldig. ...
Hij wilde maar niet weggaan en ik kon hem gewoon niet wegsturen. ...

Niet nog een keer...
Ik voelde mij moe worden. Ik begon ook te gapen. Ondanks dat ik in de middag geslapen heb, was ik doodop.

"Adam, ik wil echt niet onbeleefd zijn maar je moet echt gaan" zei ik. "Ik wil gaan slapen" zei ik gapend. Hij keek mij vervolgens heel diep in de ogen aan.

Schatje, ik ga niet weg. IK ga je niet achterlaten"zei hij .
"Yasmine is er ook niet, ik laat je niet alleen". Je was vanmiddag niet goed, net werd je ook paniekerig.
"Het gaat nu goed Adam" zei ik. Ik moet morgen bovendien vroeg op.

" Ik moet naar het werk en jij ook" zei ik .Weet ik, zei Adam, je zal geen last van mij hebben. Ik slaap zelfs op de bank.

Ik zuchtte. ...
Ik.was nu even klaar met discussiëren...

Prima Adam, wat jij wil,  ik ben te moe voor een ruzie...
Ja, zei hij lachend, ik zie het aan je. " Ik ga dan maar al naar bed"zei ik weer . Hij gaf mij een kus en ik liep weg richting de badkamer.

Het tandenpoetsen ging ook me moeite. Ik was echt moe.

Shit dacht ik ineens, de envelop.

Het is in mijn tas....
"Laat maar, ik bekijk het morgenvroeg". Ik kroop in mijn bed en viel ook meteen in slaap.

Midden in de nacht schrok ik van Adam. Hij kwam tegen mij aan liggen.

Adam, je zou op de bank slapen"zei ik . Dat  had ik ook gedaan als je daar een deken en een kussen had neergelegd.

Wat ben jij voor gastvrouw? Vroeg hij sarcastisch .. Ik begon te lachen.
"Sorry compleet vergeten". Moet ik ze nog voor je pakken? Vroeg ik.

"Nee ga slapen, ik slaap toch liever naast je"zei hij . Oké" zei ik en verder niets meer.
Heerlijk zei Adam. "Heerlijk als je moe bent.

" Als je zo doorgaat dan schop ik je eruit" zei ik.

"Nee schatje, ik houd er mee op". Hij trok mij naar zich toe en binnen no-time vielen we in slaap.

Slaapkop je moet opstaan, hoorde ik Adam heel rustig in mijn oren fluisteren.

Hoe laat is het? Vroeg ik. Het is half 7. Jeetje waarom ben je zo voeg wakker.? Vroeg ik

Jij moet toch naar je werk en het is een eindje rijden toch" zei hij.

"Dat is waar ook, ik vergeet het steeds. 

Schatje , ik ga zo naar huis. "Ik moet mij daar nog douchen en omkleden. Ik bel je vanavond"zei hij .
Prima schat, ik was nog slaperig. Hij gaf mij een kus op mijn wang.

"Ik ben blij dat je mij nog schatje noemt", zei hij en ging weg.
Ik stond een half uur later  op en liep rechtsreeks naar de woonkamer. Ik wilde die envelop nu eindelijk openen.

Het was een lijst met namen. Alleen maar namen van meiden.

Ook de naam Dina stond erop...
Wat is dit?
Op de achterkant stond nog een tekst. Saloua  Nadiri heeft jouw antwoorden.

Een vriend×××××

Ik bleef naar de lijst kijken...

Hoe vaag is dit?
Wie zijn deze vrouwen. Ik moet straks  met Said te bellen.