Wat is liefde zonder vergeven (VOLTOOID)

Deel 69

Ja, zei Latifa. Hoe heet hij met zijn achternaam? Vroeg Adam en keek mij  boos aan. Choukri, zei Latifa.

Mag ik wie weten wie jij bent? Vroeg ze. Ik zag dat hij met man en kracht probeerde rustig te blijven.
Sorry, Ik ben Adam. Ik ben de verloofde Sarah.

Ik hoorde jullie huilen en ik maakte mij zorgen. Adam bleef mij aankijken maar zei niks.
Ijnnkalen stonden strak...
Zijn bleek was donker en doorboorde mijn ziel...
Shit dacht ik bij mezelf. Klote wat moet ik nu zeggen?.
Latifa mag ik je wat vragen, vroeg Adam heel kalm.
Ze knikte. Hoe lang ken jij Reduan? Vroeg hij.

"Een paar maanden" zei ze . Mag ik weten waar je hem ontmoet hebt?
Gewoon voor het gebouw van mijn werk" zei ze.

Voor jullie kantoor," zei hij en keek mij weer aan..

JA Hij was op iemand aan het wachten en sprak mij aan. Waarom vraag je dat? vroeg ze.

Nee , ik ken Reduan al een aantal jaren en hij heeft je naam nooit genoemd" zei hij. Hij keek mij vervolgens aan. Ik durfde niets te zeggen.

"Sarah schatje, zullen we nu gaan". Dan kan latifa nog uitrusten. Ik keek vervolgens Latifa aan.
Ik hoopte dat ze mij zou vragen om nog te blijven, maar ze zei helemaal niets. Ze keek mij alleen aan. Ze zag aan mij dat er iets speelde want ze moest nu ook even slikken. Ze keek vervolgens weer Adam aan.

Weet je Adam, Ik wist echt niet dat hij jullie kende of dat hij Sarah pijn wilde doen? Zei ze. "Ik snap het ook niet".

Hij heeft nooit naar haar gevraagd. Wollah ik heb er echt niets mee te ei ze weer .

"Ik geloof je"  zei Adam. IK denk dat hij je daadwerkelijk leuk vond en dat  daarna iets geberud moet zijn" zei hij.

"Hij kent je langer dan dat ik Sarah ken". Ik zal er achterkomen wat hij van Sarah wilde. Hij draaide zich om en keek mij weer aan.

:Soms ken je het verhaal niet helemaal omdat er dan stukken ontbreken" zei hij. Ik wist precies waar hij op doelde, maar ik zei geen woord.  Hij draaide zich weer om naar Latifa.

"Je mag Allah bedanken dat je van hem af bent" zei hij .
Ik heb nij ook totaalnin hem vergist...Hij komt zijn straf wel tegen. Hij keek mij vervolgens weer aan.
"Ik haal hem onder de bodem als het moet" zei hij op een harde toon. Ik kreeg het benauwd en mijn hartslag versnelde...

"Kom schatje we gaan" zei hij.
" Laat haar maar even rusten." Ik stond op en gaf Latifa een zoen. Heb je nog iets nodig? vroeg ik
Nee nee, het gaat wel. "Een vriendin komt strak met spullen en als het goed is mag ik morgen naar huis" zei ze. Oké, lieverd dan spreek ik je morgen.
Ja dat moeten we zeker doen" zei ze. Ik weet namelijk niet of ik maandag al kan werken. We praten morgen" zei ik. Beterschap en liep met Adam naar buiten.

We liepen door het gebouw naar buiten maar er werd geen woord gewisseld. Ik wist niet wat mij te wachten stond.

Deze Adam kende ik nog niet. Hij weet dat ik dingen heb achtergehouden en normaalt barst hij uit. Maar hij is nu zo kalm dat ik er zelf bang van werd. Wat gaat hij doen, ging het door mijn hoofd.

De leugens zijn op, ik kan hier niet meer onderuit komen. Ik hoop ergens dat hij het gaat slikken en verder niets zegt. Hij is zo behoorlijk kalm. Wat gaat er nu  in zijn hoofd om?. Oh ya rabi, wat gaat hij dadelijk doen?

Het duurde wel een eeuwigheid voordat we thuis waren.  In de auto werd ook geen woord gewisseld. Hij gaat mij straks vragen waarom ik niets zei. Wat moet ik dan zeggen?

Ik kan gewoon niets meer verzinnen. Ik besloot het maar op mij af te laten komen. Ik stapte uit de auto en bedankte hem. In de hoop dat hij door zou rijden. Hij stapte ook uit.
Mijn hart ging weer te keer....

"We gaan even praten"  zei hij. Ik keek hem vragend aan net of ik niet wist niet waar hij het over heeft.
"Sarah loop mee naar binnen en houd je niet van de domme", zei hij boos..

Wij gaan even praten want ik wil wat duidelijkheid. Ik liep maar braaf achter hem aan. Ik kreeg het behoorlijk warm. Het is erop of eronder dacht ik. Ik heb hem nog nooit zo meegemaakt.

Sarah, Ga maar even op de bank zitten. Ik ging braaf zitten, hij liep naar de keuken om een glas water te drinken. Vervolgens ging hij tegenover mij zitten.

Hij haalde een paar keer diep adem
...
Sarah, ik weet dat je nog niet lekker bent en ik probeer mij echt heel rustig te houden.

Hij zuchtte heel diep….."En nu wil ik weten waarom je niets zei over Reduan" zei hij op een heel kalme toon.

"EN NIET LIEGEN" zei hij en keek mij doordringend aan
.Hij doorboorde mijn ziel...... Ik wist niet dat hij een relatie had Met Latifa" zei ik.

Oké, dat wist je niet, maar waarom heb je mij verdomme niet gezegd dat hij degene die jou het ziekenhuis heeft ingeslagen?

Waarom blijf jij dingen achterhouden, siste hij in mijn gezicht. ..
Ik slikte.....

Praat!!!!

Ik merkte dat hij steeds bozer werd. IK wilde gewoon niet dat je je er mee ging bemoeien" zei ik.
  NIET MEE BEMOEIEN? Schreeuwde hij. Dus ik moet het maar oké vinden dat mijn vrouw afgetuigd wordt.
Adam, je moet mij echt vertrouwen……..JOU vertrouwen? Dat wordt dan erg lastig als je dingen blijft achterhouden…

…JIJ HOUDT OOK DINGEN  ACHTER. Oh, ik houd ook dingen achter. Wat houd ik dan achter?
DAT JE EEN KIND HEBT MET SALOUA……Hij keek mij verward aan

Wat!!!!

WAAR HEB JE HET OVER? Schreeuwde hij...................

Ik.slikte....Nou, zei ik ik. Ik heb een brief ontvangen met haar naam en ik weet dat ze een kind heeft.
HOOR JE JEZELF PRATEN, schreeuwde …….
Wat is dit voor f*ING onzin?..

Vervolgens ging de  telefoon……………Selma zag ik op het scherm ( het was Said). Hij pakte de telefoon. Wie is Selma? Vroeg hij ….ok.hoorjou nooit over Selma....

Nou...Ik durfde niets te zeggen. Hij keek mij kwaad aan. ….ER IS ZEKER GEEN SELMA en hij gooide de telefoon tegen de muur.

Zoek het uit Sarah, IK BEN ER  HELEMAAL KLAAR MEE, hij liep weg en ik hoorde hem de deur keihard dichtslaan.