Deel 76

324 11 2
                                    


Wat is het? Vroeg Latifa weer. Said bukteen raapte de foto's.

IK wist gewoon niet wat ik moest zeggen. Het waren allemaal foto's van Adam met een klein kindje. Een klein jongetje.

Dit snap ik niet, zei Said. Heeft hij een kind? Daar lijkt het wel op"  zei ik. Waarom zei hij dan niets? Vroeg hij.

Ik weet het niet" zei ik

"Luister Sarah, je gaat weer niet van alles in je hoofd lopen bedenken". Je wist ook dat die mogelijkheid er zou zijn.
Waarom.zei hij het niet eerlijk? Vroeg ik .
De tranen prikten in mijn ogen...

Latifa keek mij vervolgens aan. Zou het uitmaken dan? Vroeg ze...
Zou je hem willen opgeven omdat hij een kind heeft met een ander? Vroeg ze weer....

Ik kreeg het benauwd. ...
Ik greep naar mijn hals....Ik wreef weer over mijn gezicht. ...

"Ik weet het niet. Hij is niet eerlijk geweest" zei ik. HIIJ LOOG, HIJ ZEI HET NIET TE WETEN.

Zit er nog meer bij? Vroeg Said. Ik keek even in de envelop en zag nog een kaartje.

@Als je meer wilt weten dan kun je mij bellen om af te spreken@

Ik.sliktecen liet het briefje zien.

Je gaat toch niet afspreken? Vroeg said...
Dit moet Adam weten" zei hij...

Ik weet het niet Said. "Maar misschien is het wel beter om.af te spreken". Ik wil toch wel antwoorden.
En Adam dan? Ga je hem niet op de hoogte brengen? Vroeg hij opeen harde toon.

Tuurlijk niet, dan hij wil hij gaan. "Ik ken hem goed".  Sarah je weet dat Adam dat niet oké gaat vinden" zei hij
Dat weet ik Said. Maar wat moet ik? Afwachten?

Ik wil het weten..

"Het kan ook gevaarlijk zijn, je bent hopelijk de laatste keer niet vergeten" zei Latifa er achteraan.

"Jullie hoeven jullie geen zorgen te maken".
Het is iets tussen twee vrouween, zei ik.
Ik weet het niet, zei Said...

"Ik slaap er nog een nachtje over". Ik zie wel wat ik doe. Ik houd je op de hoogte, zei ik...
Laten we verder gaan. zijn de taken duidelijk? Vroeg ik en ik zetten geforceerd een glimlach op.

Er werd er gelukkig niet meer over gesproken..
maar het hield mijn de hele tijd bezig....

Ik moet zeggen dat ik bijna de hele nacht niet geslapen heb.
Aan één kant wilde ik heel graag bellen. Want dan weet ik wat er speelt, en aan de andere kant heb ik Adam een belofte gedaan.

Hij zou mij dan echt nooit meer vertrouwen. Wat een dilemma. Wat moet ik nou doen? Is het misschien toch beter om te wachten.

Maar krijg ik dan wel de waarheid te horen?

Alles maalde ik door mijn hoofd...
Die foto's ...
Waarom.houdtvhij zijn kind voor mij verborgen..
Ik bleef mij draaien in bed....

Gelukkig viel ik op een gegeven moment toch in slaap.
Ik stond met moeite op, maar toch gedoucht en omgekleed.

Ik moet vandaag echt alles poetsen en boodschappen doen. Ik had ook een grote kampeertafel nodig om alles salades op te zetten.

Ik wilde ook nog 2 statafels regelen. Binnen 3 uurtjes had ik ontbeten en alles gepoetst. Ik belde daarna Latifa om boodschappen te doen. Het was echt veel en wij zijn geen krachtpatsers.

" Ik ben blij dat er een lift is"  zei Latifa, anders kon je mij opvegen" zei ze weer. IK begon te lachen, ik heb nu al een kromme rug.

We hebben daarna de hele woonkamer omgebouwd. In het midden hebben we de 2 statafels geplaatst. De eettafel hebben we ook geschoven. Gelukkig heb ik er een met 8 stoelen. Langs de wand heb ik een kampeertafel 
geplaatst om daar de salades te op te zetten. Een soort lopend buffet. We hebben ook kaarsen gehaald om het morgenavond gezellig te maken.

Wat is liefde zonder vergeven  (VOLTOOID)Where stories live. Discover now