Wat is liefde zonder vergeven (VOLTOOID)

Deel 13

Een uur later liep de arts binnen. Hallo, ik begreep dat je graag naar huis wilde" zei hij. Zojn ogen gingen naar de beer die inmiddels in de prullenbak was....

Hij keek mij weer aan...Ik knikte. Hier heb je ontslagbrief" zei hij.
"Graag aan je huisarts geven". Je mag bij de apotheek ijzertabletten ophalen" zei hij weer.
Er worde deze week oconract gelegd in verband met vervolgonderzoeken....
Ik knikte weer.....

Ik Wens jullie verder een fijne dag. "Bedankt" zei ik. Daarna ging mijn telefoon.
Hoi Amel, hoe is het? Vroeg ik.

Goed en met jou? Ook goed. Wanneer kom je naar huis? Vroeg ze....Ik keek even naar Adam. Hij deed een teken van 10 uur. Ik ben er rond 10" zei ik.
Moet ik je halen? Vroeg Amel. Nee schat, Adam is nog hier hij zet mij af.  Oké zei ze en hing op.

Ik ging naar de badkamer in mijn kamer, een snelle douche en kleedde mij om. Gelukkig had ze daar aan gedacht, anders moest ik in mijn pyjama gaan. Ze had een ondergoed ingepakt.  Skinny jeans, wit  shirt van Calvin Klein een zwarte blazer van Josh v met gouden knopen.
Verder sokjes en witte sneakers van Mason Garments. 

Mijn haren in een staart en licht make-up en lipgloss. Ik liep de kamer weer herboren binnen.
Wauw, riep hij. Hij liep op mij af en gaf mij een zoen.
Ik keek hem even in de ogen....Mijn hartslag ging sneller.....
Ik voelde mij heel licht worden. 
"Jij wordt mijn ondergang"  zei hij lachend. Ik denk eerder JIJ, zeik ik droog....

Hij ging mij weer knuffelen. je bent wel erg knufferrig, zei ik lachend....
Wollah, normaal nooit....jij maakt mij een softy " zei hij op een serieuze toon....
ik schaterde het weer uit.. ...

Hij was even stil....

Echt sorry voor al deze ellende" zei hij. We liepen daarna naar buiten en ik betrapte mezelf dat ik alle hoeken checkte.

"Doe dat niet", zei Adam. Ook hij had het in de gaten...."Niemand gaat je wat doen". Niet zolang ik leef.

Hij bleef zelf ook in de binnenspiegel kijken....

Hij reed even buiten de stad en stopte bij een Marokkaanse cafetaria. "Ga maar zitten" zei hij.

Hij liep meteen richting de kassa...De jongens kenden hem blijkbaar. Ze gaven hem een hand, een eentje omhelsde hem.

Ik keek weer automatisch  om mij heen. Ik voelde dat iemand naar mij keek. Ik draaide mij om en ik herkende hem. Hij glimlachte en liep op mij af.
Ken je mij nog? Vroeg hij....
"Helaas wel" zei ik. "Nog steeds hard en duidelijk" zei Reduan.
Je gaat nu officieel met mijn mattie, dus ik houd je in de gaten" zei hij en zette een grijns op....
Bij die woorden voelde ik een rilling over mijn lichaam.
Mijn maag kneep zich samen....Ik slikte en keek hem vies aan..

Ik stond op en liep richting de wc. Toen ik  de weer de deur opende, stond Reduan voor mij.

Dag schatje"  zei hij. Heb ik je laten schrikken? Je mag mij misschien niet, maar ik voel wel een vibe tussen ons" zei hij en zette een grijns op.
Een Vibe? Vroeg ik? Ik vind je heel leuk en jij mij denk ik, maar ik laat Adam niet blind vallen...
Ik wist even niet wat ik hoorde.....

Hij is  jaren mijn vriend,  ik  ken hem.....jij bent niet wat hij nodig heeft"  zei hij.

Jij bent echt gek, letterlijk en figuurlijk" zei ik. Hij knipoogde en liep weg. Ik wilde terug lopen en zag Adam op mij afkomen.

Waar was je? Vroeg hij...
Ik kreeg bijna een hartverzakking.  Ik lachte. Wat is er? vroeg hij met een big smile. Schatje, jij zou mij beschermen toch? dat gaat niet lukken als je een hartaanval krijgt" zei ik.
En je verloor mij wel heel snel uit het oog.....