Memoirs of Love

Chapter 7: Fiancé

Ika-28 ng Agosto, taong 1901

Miyerkules nang umaga

LIFE goes on para kay Cassie kaya naman kahit hindi pa tuluyang magaling ang sprain niya sa paa ay pumasok na siya sa klase. Isa pa ay hindi niya kayang iwan ang mga estudyante niya sa kamay ni Mr. Bertrand. Dahil paano kung uminit na naman ang ulo nito? (Which surely will happen.) Eh, di mapapalo na naman nito ang mga bata! At hindi niya gusto iyon. Kaya nga andito siya ngayon sa Isla Madriegos Primary School para pigilang mangyari iyon.

As usual, siya na naman ang naiwang mag-isa sa paaralan dahil umuuwi kaagad si Mr. Bertrand sa tinutuluyan nitong bahay rito sa isla pagkaalis na pagkaalis ng mga estudyante. At okay lang naman iyon sa kaniya dahil hindi naman kaagad dumarating ang sundo niya. Isa pa ay nagkakaroon siya ng oras para ayusin ang mga gagamitin niya para sa klase kinabukasan.

Kasalukuyan siyang gumagawa ng lesson plan para bukas nang biglang dumating si Prince sa loob ng silid-aralan. Tuloy-tuloy itong pumasok sa loob ng kwarto dahil nakabukas naman ang pinto. Tinupad nito ang pangako nitong magkikita silang muli. Hindi nga lang niya inaasahang dito sa eskwelahan iyon.

"Hi, Casiana!" nakangiting bati ni Prince sa kaniya.

"Hello, Prince," she greeted back at him, stopping what she's doing.

"How're you?" pangungumusta nito sa kaniya nang maupo ito sa ibabaw ng isa sa mga school desks para sa mga estudyante. Patagilid pa itong dumaan doon dahil masikip ang espasyo sa pagitan ng teacher's table at first row ng mga school desks na may kasamang benches. "Why're you alone here?"

Dahil malapit lang naman ang teacher's table at ang kinauupuan nito ay hindi niya maiwasang maamoy ang lalakeng-lalakeng amoy nito. Para bang mas lalong pinabango ang cologne nito ng pawis nito mula sa maghapong pagbibilad sa init ng araw dahil sa pagronda sa buong isla.

"The students already went home including Mr. Bertrand," sagot niya rito. "I'm still waiting for our coachman to fetch me."

"It's dangerous for a woman like you to be alone here," medyo inis na wika ni Prince na hindi niya maitindihan kung bakit. "Mr. Bertrand should at least be a gentleman and not go home yet if you're still here."

"It's okay," pagpapakalma niya rito. "Mr. Bertrand said that he has a lot of paperworks to do at home," sabi niya sa rason nito sa tuwing magpapaalam itong mauunang uuwi sa kaniya. Hindi naman siya naniniwala sa rason nito dahil sa palagay niya ay siya rin ang gumagawa ng mga school works nito.

"I don't think that it's true," ani Prince na animo'y nabasa ang laman ng isip niya. "I can see that you're the one doing his lesson plan and visual aids. I also heard from the students that you're the one teaching them and not Mr. Bertrand, isn't it right?" he asked her which sounded more like of a statement.

Hindi siya makapagsalita dahil totoo naman ang sinabi nito. Mas guro pa talaga siya kung ikukumpara kay Mr. Bertrand na isang tunay na guro at hindi tulad niyang isang teaching assistant-slash-translator lang. Kaso, ayaw naman niyang i-badmouth ang amo niya rito kaya nanahimik na lang siya at pinagpatuloy ang ginagawa niyang lesson plan.

"If I were you," wika ni Prince na bumasag sa katahimikan sa pagitan nilang dalawa. "I will apply as a teacher."

"Actually, I did," pahayag niya rito. "But, Mr. Bertrand wouldn't tell me how."

"Of course, he won't!" sabi ni Prince. "Because he knows that you'll be a better teacher than him."

Napatigil siya sa ginagawa niya at tiningnan ito nang seryoso. "I don't want to become a teacher just to compete with him, Prince. I wanted to become a teacher because I wanted to give the children here a proper education. I know that you know that our country is poor and that's the surest way for them to have a bright future ahead."