♡︎ Cha 9 ♡︎ (ဒုတိယပိုင်း)

317 72 3
                                    

Zawgyi Version

ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္က တိတ္ဆိတ္ေနေသာဂိုေထာင္တစ္ခုထဲတြင္

"ေခါင္းေဆာင္..ဒီညပစၥည္းပို႔တာကို လုပ္မွာလား"

"ဟုတ္တယ္ ဒီညပဲ..လုံးဝလြဲမွားလို႔မရဘူးေနာ္! ဒီတစ္ခါလြဲမွားရင္ ေခါင္းေဆာင္အစ္ကိုခြၽမ္ခ်ိဳးက ေျပာတယ္.. သခင္ကငါတို႔ကိုတကယ္သတ္လိမ့္မယ္ တဲ့"

"ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတိထားပါ့မယ္"

"ဒါနဲ႕ဟိုယုံမ်ိဳးႏြယ္အရာရွိကေရာ .."

"ကြၽန္ေတာ္တို႔သတ္ၿပီး လမ္းမေပၚ‌ပစ္ခဲ့ပါတယ္..ဒါေပမယ့္သူတို႔ကတရားဝင္ထုတ္မေျပာၾကပါဘူး ..ဒါေပမယ့္အဓိကရဲအရာရွိေတြက သိေနပုံပါပဲ .ကုန္းမ်ိဳးႏြယ္အရာရွိက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ရွာ‌ေဖြေနပါတယ္ "

"ေကာင္းတယ္ အခြင့္သင့္ရင္ အဲ့ေကာင္ကိုပါရွင္းပစ္လိုက္ "

"ဟုတ္ကဲ့ ! "

"ေလာေလာဆယ္ ဒီညကိစၥကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ ! သြားလို႔ရၿပီ "

သူအမိန႔္ေပးလိုက္တာနဲ႕ ထိုလက္ေအာက္ငယ္သားေလးမွာ တမဟုတ္ခ်င္းထြက္သြားၿပီး အရိပ္အေငြ႕ေလးေတာင္မက်န္ခဲ့ေတာ့ေပ။


‌စူက်ိဳးၿမိဳ႕ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အကုန္လုံး အိမ္ျပန္ရန္ေလာေနၾကၿပီး အျမန္သူ႕ထက္ငါအရင္သြားေနၾကေလသည္။ထိုစဥ္ေက်ာင္းသားေလးတစ္ဦးက ေက်ာင္းလႊတ္တာေတာင္ စာထိုင္စစ္ေနေသးသည့္ အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးႏွင့္ဆရာေလးအား သြားႏႈတ္ဆက္ေသးသည္။

"ဆရာ..မျပန္ေသးဘူးလား "

"အင္း အမွတ္စစ္စရာေလးရွိေသးတယ္..အိမ္ကိုသယ္မသြားခ်င္လို႔ေလ"

"အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတာ ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္..ကြၽန္ေတာ္ေစာင့္ေပးမယ္ေလ "

"လိမၼာလိုက္တဲ့ေကာင္ေလး...မလိုပါဘူး မင္းအိမ္ျပန္ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္..ဆရာက အက်င့္ျဖစ္ေနၿပီ "

"ဟုတ္ ဟုတ္ ဆရာ.ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ျပန္ႏွင့္ၿပီေနာ္ "

က်န္းက်ယ္ဟန္လည္းထိုကေလးကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီးႏွင့္ က်န္ရွိသည့္စာအုပ္ေတြကို စစ္ေနခဲ့သည္။

1956'𝐬 _ _ _♡︎Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang