ZAW
ေန႔ရက္ေလးေတြက သာယာေနတယ္။နံနက္ခင္းမိုးလင္းလာရင္ အနီးနားက ေစ်းမွာဟင္းခ်က္စရာေတြ၀ယ္ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲခ်က္စားတယ္။ေန႔လယ္ခင္းဘက္ဆိုရင္ သူကအကိုလုဟန္ရဲ႕ဆိုင္ကို အလည္သြားၿပီး ကူညီေပးတယ္။
ဗိုက္ကေလးက ေသးေသးေလးပူေနတယ္။သူရဲ႕ေန႔ရက္ေတြက ခ်န္းေယာလ္မပါ၀င္တာေၾကာင့္ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းေနသလို။သူဒီေန႔ေတာ့ အိပ္ယာထနည္းနည္းေလးေနာက္က်သြားတယ္။
ပစၥည္းအခ်ိဳ႕၀ယ္စရာရွိတဲ့အျပင္ ေဆးခန္းလည္းသြားျပရအုန္းမွာမို႔ သြက္သြက္လပ္လပ္ေလးထၿပီး ျပင္ဆင္လိုက္တယ္။
ပိုက္ဆံအတြက္ေတာ့ သိပ္ပူစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ က်န္ေသးတယ္။ေနာက္ဆို ကေလးေလးအတြက္ ဒိုက္ပါေတြ အက်ီေလးေတြေတာင္ ၀ယ္ထားရအုန္းမယ္။
လိုအပ္တာအခ်ိဳ႕သာ ျမန္ျမန္ေလး၀ယ္ခဲ့ၿပီး ေဆးခန္းကို Taxiနဲ႔သြားလိုက္တယ္။လူသိပ္မက်တာေၾကာင့္ သူအၾကာႀကီးထိုင္ေစာင့္စရာမလိုေတာ့ဘူး။
"ဒီရက္ပိုင္း အန္တာေတြ ေခါင္းမူးတာေတြရွိလား"
"ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ္တစ္ခါမွမျဖစ္ဖူးဘူး"
"ဟင္း ေကာင္းၿပီ အာဟာရရွိတဲ့ အစားေလးေတြ မ်ားမ်ားစားေပး ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ေတြပဲ ျပဳတ္ေသာက္မေနနဲ႔ ေနာက္ထပ္၃ပတ္ေနရင္ ျပန္လာခဲ့ "
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါ ဆရာ"
ဆရာ၀န္ေပးလိုက္တဲ့ အာဟာရတိုးေဆးေတြကို ပိုက္ၿပီး ေဆးခန္းထဲကထြက္လာခဲ့တယ္။ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ေတြကို သူလည္းမစားခ်င္ပါဘူး။မျဖစ္လို႔သာ စားေနတာ။
ဘတ္ဟြၽန္းက စိတ္ထဲမွာ ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႔ ေျပာၿပီး အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူမဖိတ္ေခၚထားတဲ့ လူဟာအိမ္ကိုႀကိဳေရာက္ေနတယ္။
တန္ဖိုးႀကီးကားက သူ႔အိမ္ေရွ႕ထိုးရပ္ထားၿပီး နွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕ကားျဖစ္တယ္။သူစစခ်င္း စိုးထိတ္သြားေပမယ့္ ဒီအေကာင္က ဘာလာလုပ္တာလဲ။သူ႔အိမ္ကို ဘယ္လိုသိတာလဲ။လက္ညိဳးတစ္ခ်က္ ေ၀့လိုက္ရံုနဲ႔တင္ ခ်က္ခ်င္းသိနိုင္တဲ့ ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕အစြမ္းအဆကို သူေမ့သြားတယ္။
YOU ARE READING
𝐃𝐄𝐌𝐎𝐋𝐈𝐓𝐈𝐎𝐍[COMPLETED]
FanfictionThere are 7.8 billion people in the world, but I hate you all the most...Mr.Park! Zawgyi : Unicode Own Story - Burmese Male Pregnancy‼️ If you don't like this type!Don't read it‼️