ZAW
ဘတ္ဟြၽန္းနိုးလာေတာ့ ေနမြန္းတည့္ေရာက္ေနၿပီ။
ေအာက္ပိုင္းဆီက ေစးကပ္ကပ္အညစ္အေၾကးေတြမခံစား
ရေတာ့ ညက ခ်န္းေယာလ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးသြားတယ္ထင္တယ္။အိပ္ေနရာမွ ထထိုင္ေတာင္ ေက်ာရိုးတစ္ေလ်ွာက္စူးရွသြားတဲ့နာက်င္မႈအျပင္ ခါးဆီက နာက်င္မႈေတြ...မသက္သာစြာပဲ ေအာ္ညီးမိသြားတယ္။အခုဒီလို ခံစားရမယ္
ဆိုတာသိရင္ ညကခ်န္းေယာလ္ကို အလိုမလိုက္ခဲ့ပါဘူး။"ေမာင့္အသည္းနိုးလာၿပီလား"
"အင္းးး"
အသံရွည္ဆြဲရင္း အခန္းထဲ၀င္လာတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ကိုေျဖလိုက္တယ္။စိတ္လည္း မဆိုးရက္ေတာ့။ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္နဲ႔ခ်န္းေယာလ္က မ်က္နွာေလးရွံု႔မဲ့ေနေသာ ဘတ္ဟြၽန္းနား လာထိုင္ရင္း ကိုယ္အပူကိုစမ္းေလတယ္။
"ကိုယ္ေတာ့မပူဘူး နာေနေသးလား"
"ဘာေတြေမးေနတာလဲ ရွက္စရာေကာင္းေအာင္"
နာက်င္ေနသည့္ၾကားထဲမွ ခ်န္းေယာလ္ကိုေအာ္လိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ခါပါဆိုရင္ေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းတုိ႔ကေတာ့ နိုးပါပဲ။"ဟားဟား မစေတာ့ပါဘူး လာေမာင္ကိုယ္တိုင္ျပဳတ္ထားတဲ့ ဆန္ျပဳတ္ေလး"
ဘတ္ဟြၽန္းက ခ်န္းေယာလ္ဆီမ်က္လံုးေစြရင္း မယံုသင္ကာၾကည့္ၾကည့္လာတယ္။ခ်န္းေယာလ္က ဆန္ျပဳတ္ပူပူေလးအား တစ္ဖူးဖူးမႈတ္ရင္း...
"ဘာလို႔လဲ အသည္း"
"မသိပါဘူး မင္းလိုလူက ဒီလိုေတြလုပ္တတ္တယ္ဆိုေတာ့"
"ဟက္! ကိုယ့္ကိုအထင္ေသးေနတာပဲ"
"မေသးပါဘူးေနာ္ အ့"
ဘတ္ဟြၽန္းေျဖရင္း တစ္ခ်က္လုွပ္လိုက္ေတာ့ ခါးဆစ္ပိုင္းက နာက်င္သြားတာေၾကာင့္ ညီးလိုက္တယ္။
ခ်န္းေယာလ္ကစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ အေရွးတိုးလာေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္း
ေနာက္ကိုနည္းနည္းဆုတ္မိသြားတယ္။"ေဆးေသာက္ရေအာင္"
"ဟင့္အင္း"
"ကိုယ္မၾကမ္းခ်င္ဘူးေနာ္"
စိုးရိမ္ဂရုဏာေတြေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္ေလသံက အနည္းငယ္မာသြားတယ္။ဒါေပမယ့္ ဘတ္ဟြၽန္းက သူ႔ကိုေအာ္တယ္ဟုထင္မွတ္ကာ မ်က္ရည္ေလးအနည္းငယ္၀ဲသြားတယ္။
YOU ARE READING
𝐃𝐄𝐌𝐎𝐋𝐈𝐓𝐈𝐎𝐍[COMPLETED]
FanfictionThere are 7.8 billion people in the world, but I hate you all the most...Mr.Park! Zawgyi : Unicode Own Story - Burmese Male Pregnancy‼️ If you don't like this type!Don't read it‼️