American Boy ✔️

Chapter Four

Chapter Four: Girl friend

Uupo na sana ako nang may makita akong envelope sa mismong upuan ko. Agad 'kong kinuha 'yung envelope at umupo. Palusot 'kong binuksan ang envelope habang busy 'yung teacher na'min sa pag-tsek nang folder ko.

And then I saw him. The boy at the back. Siya 'yung bagong transfer dito 'nung simula nang 7th grade na'min. Naaalala ko pa 'yung mga titig niya sa'ki sa tuwing nag-lalakad ako sa direskyon niya o kapag kumakain ako sa canteen kasama si Genevieve.

Alam ko. Alam ko na may crush siya sa'kin. Kaya sinubukan ko talaga na hindi siya kausapin except kapag may group project at ka-grupo ko siya.

Inialis niya ang titig niya sa'kin at namula ang buong mukha niya. Ibinalik ko ang atensyon ko sa mismong envelope sa harap ko, hawak hawak ko.

Pero nakakahiya naman 'kung hindi ko buksan, sayang naman ang mga sinulat niya para sa'kin. I hate it whenever people throw love letters away or gifts from someone who tried their best to show as much affection as they could, nakakainis 'yun.

I took a deep breath at binasa ang sinulat niya.

Hindi ko mapigilang mapangiti sa sinulart niya. Basically, he's talking about his crush for me. At 'kung pwede ay mag-kita kaming dalawa mamaya sa may gym.

Hm, he's cute, isn't he?

"Love letter?" muntik na 'kong tumalon sa gulat pero agad 'kong tinakpan ang bibig ko dahil ayokong maabala 'yung teacher ko at ibang mga kaklase ko dito, mas lalo na si Genevieve na seryosong kinokopya 'yung dalawang notebook ko.

Binalik ko sa loob ng envelope 'yung letter at humarap kay Alexander na biglang nasa tabi ko na.

Nakangisi ang loko.

"Can you not do that?" bulong ko.

"Sus, may sikretong love letter ka nanaman. Kakaiba ka talaga, Katerina~" asar niya sabay tawa.

I crumpled the envelope and put it inside my pocket. Nakakainis talaga siya, kulang na lang ay mapapamura nanaman ako sa kanya.

"As if you don't get love letters too..." I sighed.

"No, I don't. I reject them." nakangiti niya pang sabi.

I feel bad for the girls who still has a crush on him. Ewan ko ba, minsan 'di ko maintindihan 'kung wala man lang ba siyang nagustuhan sa lahat lahat na mga babae dito sa high school.

Like I mentioned once, hindi ko alam 'kung anong gagawin ko kapag may nagustuhan siyang ibang babae.

For a year, he never had any interest in anyone, I mean... bata pa lang kami. But sometimes we still get a crush for someone, right?

So, I wondered 'kung may crush siya.

"I can never understand you." dagdag ko at binuksan ang libro sa harap ko.

"Please, you understand me very well, Katerina. Kaya nga best friend kita eh." he chuckled after.

I don't know if I even consider him as my best friend.

Okay lang ba talagang magka-crush ako sa best friend ko? That means hindi best friend ko ang turing ko sa kanya? Hindi ko nga 'rin alam 'kung crush pa 'rin ba ang mararamdaman ko sa kanya, paano naman next year?

Paano 'kung hindi ko na siya crush at talagang... iba na?

"Kakakilala lang na'tin 'nung sixth grade pa lang ta'yo, tapos best friend na agad? Ang bilis naman yata?"