Chapter Forty

68 10 0
                                    

Chapter Forty: Practicing

It's been a while since I've felt this.

This feeling of peace, excitement, and just happiness. Ewan ko ba kung bakit pero parang ang saya lang ng magiging araw ko.

Everything feels perfect, everything feels good.

Paggising ko, pumasok ako agad sa banyo at nagsipilyo at inayos ko na rin ang sarili ko.

I did my skincare routine and made sure I didn't look bloated or puffy at all, meron akong shoot mamayang hapon, isang shoot lang for today.

After that may Zoom meeting pa 'ko mamayang mga gabi, meeting ko with my editor and the publishing company to give me more details on when they are going to publish my new novel, maguusap din kami kung anong gagawin namin sa marketing.

I kinda want to have a fanmeeting or fansigning for my new novel. Ang dami kasing nanghihingi ng event na gano'n galing sa mga fans ko sa Instagram at Twitter. It's been a while since I've had one so maybe this is the right to have another one.

Magluluto na sana ako ng almusal ng may marinig akong katok sa pinto, nilapag ko yung kawali at binuksan ang pinto.

It was Alexander.

He's wearing a black short sleeve button-down shirt, slim jeans, and a pair of black Air Jordans.

Ang laki rin ng ngiti niya at kita ko rin ang pawis sa may gilid ng leeg niya, mukhang handang-handa siya today for something special.

"Good morning." bati niya.

"G-Good... morning?"

Gulat lng ako na nandito siya sa harap ko, akala ko may trabaho siya, siya lang naman ang may-ari ng Cardoza channel station and agency so why is he here?

Wala ba siyang trabaho?

"Ang aga mo naman..." natatawa kong tanong sa kanya.

I don't know why but he just looks like he's ready for something amazing today. I can't help but think about it now. I could also tell that he just shaved and his chin is like a baby's butt.

"Yup, ang aga ko nga?"

"Tinatanong mo ba 'ko?"

"No. No! I... I just... you know, it's a wonderful morning, don't you think?"

Yeah, something's weird about him. 'Wag mong sabihing dahil nililigawan niya na 'ko, ilang araw pa lang ang nakalipas at hanggang ngayon din 'di rin ako makapaniwala na nililigawan niya 'ko.

This is like a dream, alright.

We eat together during lunch when we're not busy, minsan bumibisita siya sa apartment ko tapos manonood kami ng movies together.

So far, everything is good. Pero ewan ko lang ngayon kung bakit siya nakatayo sa harap ng apartment ko.

"Yeah, so what's up?"

"I am inviting you to eat breakfast with me."

Kaya pala siya parang handang handa for an event but the thing is it's only for breakfast. Natawa ako sa sinabi niya at napalo ko pa yung pinto ko.

Siya naman yung naguguluhan this time, he's really adorable.

"Anong nakakatawa?"

American Boy ✔️Where stories live. Discover now