Chapter Twenty Three

78 26 0
                                    

Chapter Twenty Three: Why, Alexander?

"Really?"

"Is it that surprising?" natatawa 'kong tanong sa kanya.

Junior is such a man, he's a good man, he's also adorable which I should have mentioned before.

He asked me to hang out with in lunch, wala naman kasi si Genevieve at mukhang busy naman si Alexander sa sarili niyang mga bagay bagay para sa family business nila kaya kumain ako kasama si Junior.

We talked about the first time we met and everything.

Including yung time na napansin niya 'ko and now we're talking about our future careers and our possible majors in college too, which is a very important topic.

"Not really, akala ko nga model ka eh."

"Nope, not at all. My mother is pretty strict, maybe I'll think about it." I add, taking a sip of my Coke zero after.

Hindi niya pa rin ako tinatanong tungkol sa sagot ko sa pag-amin niya sa'kin, siguro kung tinanong niya tungkol doon kanina pa 'ko umalis sa kinauupuan ko but here I am.

I stayed because he actually wants to talk to me, to hang out together.

"Mine too. But she's more strict towards our youngest sibling, it can be scary sometimes."

"I plan to major in fashion, ikaw? Anong plano mo?" I asked.

Of course, plano ko pa ring magtrabaho sa fashion industry, pangarap ko pa rin yun.

Maybe hindi masyadong pangarap pero sa tuwing naiisip ko yung mga tanong na anong gusto kong gawin sa buhay laging damit at pag-lakad sa runaway ang ending o nasasagot ko sa tanong na yan.

"Business or education, I might major in business then minor in education after, it really depends..." he answers.

"Ako rin, naisip ko ring magmajor in business kaso masyado akong focus sa fashion and styling so baka magminor din ako."

Napag-usapan na'ming dalawa ni Genevieve dati yung mga plano na'min sa future, lagi akong fashion at gano'n din siya pero never ko inamin na medyo interesado rin ako sa business.

Malaki kasi ang business tsaka kung business ang pinaguusapan, Diamantes, Cardoza at mga iba pang mga malalaking pamilya ang pinakakilala pagdating sa business dito sa pilipinas.

"Does that mean plano mo ring magtayo nang sarili mong brand?"

"Yes, actually. I just think na magandang bukas ang lahat ng options ko sa buhay pagdating sa careers. Maybe I would want to build my own brand one day or just stay styling and focusing on clothes... yep." he nods at my answer.

Kahit na eighteen na 'ko, hindi naman ibig sabihin na alam ko na agad ang gusto 'kong gawin sa buhay.

Mga bagay akong gustong gawin na baka 'di ko alam na gusto ko pa lang gawin, I want to do them one day when the time and money is right.

"You know, NEO University has great fashion majors and classes."

"Talaga? Dapat tsinek ko man lang yung mga klase at majors doon, I didn't do my research..."

"It's alright, maybe we can check it out together."

Nag-tama ang mga mata na'min sa isa't-isa and we both found ourselves smiling at each other's faces and also from his words.

American Boy ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon