The Bachelor's Wife For 60 Days ✓

Chapter 33

(Day 50)

Starley's POV

"Girl, ngayon pa talaga kayo uuwi ha. My gosh, kung ako sayo. Wag muna, lagi kaming sinusugod ni April pucha!" sambit ni Asha.

Kausap ko kasi silang tatlo ngayon through video call.

"Wala naman akong choice eh. Gusto ko na rin matapos lahat ng ito. Para sa amin ni baby," napaaga kasi ang uwi namin ng Pinas.

Sabi niya, mamayang gabi ay babalik na daw kami.

"Hindi mo pa rin ba sinasabi sa kanya?" tanong ni Cathy.

"Hindi eh. Wala pa rin talaga akong lakas ng loob na magsabi sa kanya."

Isang oras pa siguro ang lumipas bago ko naisipang tapusin na muna ang tawag dahil mag-iimpake muna ako.

Pinatong ko ang aking maleta sa kama at sinimulang ibalik ang mga gamit ko dito. Pagkatapos nun ay nagdadalawang-isip pa ako kung gagalawin ko din ba ang maleta ni Zeke.

Mamaya kasi ay may mahagilap na naman ako na hindi maganda. Ngunit sa huli ay kinuha ko na lang ang maleta niya at inayos ang mga laman nito. Sa kabutihang palad ay wala namang laman na kakaiba ang maleta niya kundi puro gamit lang.

Pagkatapos kong mag-ayos ay bigla akong inantok kaya humiga muna ako sa kama at umidlip saglit.

...

Naalimpungatan ako nang marinig ko ang mahinang boses ni Zeke, mukhang may kausap siya sa cell phone at nakatambay siya dun sa may balcony.

Mahina akong bumangon at lumapit sa kanya para marinig ang usapan nila.

"Oo na, babalik ako. Maghintay ka. Pero babalik ako hindi para sa batang 'yan, April. Babalik ako para tapusin ang gulong ito, ayokong madamay ang asawa ko dito."

"So what? Ano naman kung hindi kami tunay na kasal? Sinong tinakot mo? Sa una pa lang, alam ko na ang ginagawa ko. At pwedeng-pwede kong pakasalan si Star kahit kailan ko gusto at wala kang magagawa dun."

"Hindi ko anak ang batang 'yan, April. Kayang-kaya ko 'yan patunayan so don't ever baby trap me. Mas mautak ako kaysa sayo," agad niyang pinatay ang tawag at nagsimulang magyosi.

Teka, hindi niya anak 'yung bata?

Nabuhayan ako ng konting pag-asa pero nandun pa din ang takot. Kausapin ko na kaya siya?

"Z-zeke," agad niya akong nilingon at tinapon niya naman ang yosi.

"Love, do you need anything?" tanong niya habang nakasandal sa railings ng balcony.

"Zeke, we need to talk."

"About what?"

"I know everything," agad nanlaki ang kanyang mga mata at tumayo ng maayos.

"Zeke, tapatin mo ako. May anak ba kayo ni April?" nagsimulang magtubig ang mata ko pero pinigilan ko lang.

"Wala."

"Iyong totoo?"

"Wala, Star. Kung ano man ang nakita o narinig mo, hindi 'yon totoo."

"So, hindi totoo 'yung DNA results na nasa maleta mo?" tanong ko.

"Wait, how did you know?"

"I found it. Nung nagbakasyon tayo kasama ang mga kaibigan natin. Nung pauwi na tayo, ako ang nag-ayos ng mga gamit natin at dun ko nakita. Sinasadya mo ba talaga na makita ko 'yon, Zeke?!"

"What?! No! Look, I'll tell you everything, but not right now," sambit niya.

"No! I need it now, Zeke! O baka naman gusto mo muna akong mawala bago ka magsalita?" biglang bumalik ang pang b-blackmail sa akin ni April.

"Okay, fine. April tried to blackmail me. Umuwi siya ng Pinas na may dalang bata. Ang sabi niya, nung nag-migrate sila sa Canada ay dun niya nalaman na buntis pala siya. Ngayon, gusto niyang panagutan ko si Zackary. I don't believe that he is my child, hindi kami magkamukha at kung anak ko man siya, bakit hindi gumagana ang instinct ko? I demanded a DNA test and the one we took came back positive. I was not convinced with that test so I asked my friends for help. The reason why those tests are in my luggage, dinala kasi nila Zion ang tests results nung nagbakasyon tayo, nung araw na umalis tayo ay saktong lumabas ang test results. Mukha ring ayaw maghintay nila Zion na matapos ang bakasyon natin bago nila ipakita sa akin ang resulta kaya dinala na nila. I don't know where to hide it so I just hid it in my luggage. I didn't thought that you will find it," mahaba niyang kwento.

"So, may nangyari sa inyo noon?"

"Almost. That is also one of the reasons why I am not convinced that he is my child. Muntik lang na may nangyari sa amin."

"Kailan mo ito balak sabihin, Zeke?" tanong ko.

"I'm supposed to tell you this after I sue April for blackmailing me and for threatening me---"

"That she will kill me? I know that, I received a message from her few days ago."

"Sh*t!" Humarap ulit siya sa kawalan at napayuko na lang.

"Zeke, buntis ako."

Agad naman siyang lumingon na may gulat sa kanyang mukha.

"Y-you're what?!"

"I'm sorry, Zeke. Hindi ko rin alam na may nabuo pala! Alam kong wala pa ito sa plano mo pero, Zeke. I don't want to give this child up," nagsimula nang bumuhos ang luha ko.

"What the hell are you talking about?! Hindi rin naman ako papayag na ipalaglag mo ang bata! Anak ko 'yan, Star! What are you thinking?!" tumaas bigla ang boses niya kaya mas lalo akong naiyak dahil sa takot.

Maya-maya lang ay lumambot ang ekspresyon niya at agad akong niyakap.

"I'm sorry, love. I'm sorry," pagpapatahan niya sa akin habang hinahagod sng likod ko.

"How far along?"

"Mag t-two weeks na," bulong ko.

"Kailan mo pa nalaman?" tanong niya at kumalas sa pagkakayakap.

"A few days ago," sagot ko habang pinupunasan niya ang luha ko.

"Bakit ngayon mo lang sinabi sa akin? Ibig sabihin, iniiwanan kita dito habang buntis ka? Sh*t!"

"Zeke, I just want to know everything first. Tulad mo, ayaw ko rin na maipit ang anak natin."

"Love, I'm so sorry for dragging you in this mess. I promise, aayusin ko ito at aalagaan ko kayo ng baby natin."

"Paano mo nalaman?" tanong niya.

"Iyong araw na hinimatay ako. Pinakiusapan ko sila Asha na wag muna sabihin sayo o sa mga kaibigan mo. Kami-kami lang ang nakakaalam nun."

"Lumipat na tayo ng tuluyan dito, love. You don't know April and his family. Malaking salot sila sa mundong ito. Kapag nalaman ni April na dinadala mo ang anak ko, I'm very sure that she will put her target on you. I can't risk loosing you and our baby. Babalik tayo saglit ng Pilipinas tapos babalik na rin tayo agad dito." Tumango na lang ako at niyakap siya ulit.

Tama siya, hindi ko kilala si April. Aba'y malay ko ba kung gaano ka-adik ang babaeng iyon. Hindi ko rin hahayaan na saktan niya ang baby ko, baka hilahin ko siya papunta sa impyerno.

To be continued