Chapter 37: Cedric Castillo

2.6K 140 27
                                    

*pak*

Isang malakas na sampal ang umalingawngaw sa loob ng kwarto kung saan naroroon si Peyton. Gulat pa rin si Cedric nang sampalin siya ni Samora. He didn't expect her to slapped him in his handsome face. Grabe, napaka-narcissistic ng taong ito.

"What the fck! Samora, what is your problem?" gulat na tanong niya at tila ba wala pa rin siyang ka ide-ideya kung bakit siya sinampal ni Samora.

"Bakit, Ced? Why don't you get it, Ced?"

"You are the problem, Cedric." mahina ngunit may halong hinanakit ang pagkasambit nito ni Samora.

Umiling si Cedric at tumawa ng mahina. "Actually..." pabitin na sambit niya at tumingin ng deretso kay Samora.

"... I don't get you. I just tried my best to make you two be closer to each other, and then it works! Nagkaroon pa kayo ng anak, right? Hindi ka ba masaya?"

Hindi masabi ni Samora kung nagmamaangmaangan lang ito o sadyang wala itong abilidad na maintindhan ang sitwasyon at mga nangyayari sa kanila.

"I was trying to help but it turns out to be a big mess, I guess." kaswal na sambit ni Cedric.

"Hindi ko maintindihan kung bakit ko kailangan lumayo sa inyo in the past few years. So I did my stalking and monitored you all. Recently ko lang na-realized kung bakit, and tama ka nga. It was my fault," biglang sambit ni Cedric.

Samora didn't expect him to say that.

"Nung araw na naaksidente siya, nakaramdam ako ng sakit dibdib ko. For me, she was my little sister... or brother? Haha, masaya pa nga ako kasi may dalawa na akong kapatid. She accepts me, tinanggap niya kung sino ako. So when we were kids, I promised to her that I'll protect her because I'm her kuya."

Nagulat si Samora nang biglang umiyak si Cedric. Pinagmasdan niya lang ito magpunas ng luha.

"But you know, lahat ng gagawin ko, lahat ng mga naiisip kong paraan, all my brilliant plans. Hindi niyo pa rin maiintindihan. You will never understand..."

He took a deep breath before siyang umupo nang malumanay. "But you know, despite of that, I still wanted to work things out in my own way,"

Umiling siya at natawa ng kaunti. "I just wanted to be understood, is that too much to ask?"

Hindi malaman ni Samora kung maaawa ba siya o hindi dahil this is the first time na nakita niyang vulnerable si Cedric. But the thing is, we don't know what he is capable of. He might show his vulnerability to others but his true nature will never be understood by a woman like Samora.

"You know... I need you for her healing, I'm still hoping that she'll recover faster than the other months she's been here. After all, it's all your fault why she became like this."

He left after he said those words to Samora. Still, she cannot believe that 'yon lang 'yon. Naagaw ng pansin niya si Peyton na kaawa-awang nakahiga sa isang hospital bed at maraming mga aparatos na nakakabit sa katawan nito.

She couldn't accept the fact that it was her fault why Peyton became like this. Although, it was Cedric's fault but she couldn't help but to blame herself for not telling her sooner.

Umupo siya sa tabi nito at hinawakan ang kamay ni Peyton, wishing that it was only a nightmare. "I'm so sorry... please, don't leave me like this..."

Malapit nang mamaga ang mga mata niya dahil sa walang tigil na pagluha niya. Sa pagod ng pag-iyak, nakatulog na lang siya habang nakatungo sa tabi nito habang hawak-hawak ang kamay ng kasintahan.

_

Nang magising siya, nakita niyang may pagkain na sa table at juice na rin. Sakto namang pumasok si Cedric na may dala-dalang saging at ubas.

"Will you stop crying na? Magang-maga na yong mata mo, oh. By the way, you'll stay here until she wakes up. Well, don't worry about tita and tito, I'll informed them that you're here with Peyton." kaswal na sambit ni Cedric. Parang walang nangyari kanina, parang hindi 'to umiyak.

Baliw na talaga ito.

Nilapag ni Cedric sa table ang mga dala niyang prutas at tumabi kay Samora. "I know, nagtataka ka of how my behavior is acting right now. But, ayaw ko na mag-alala sila tita sayo."

Nagtataka man ngunit hindi mawala sa isip ni Samora kung paano ito gagawin ni Cedric. He was risking himself, he might get caught.

"B-But how...?" Samora asked with a confused face.

"They lied to you, Samora." Pabuntong hiningang sagot ni Cedric. Umiling si Cedric at ngumisi na tila ba hindi niya alam kung may sasabihin pa siya.

They lied to me? Anong ibig niyang sabihin?

"They lied about my death. Tinago ng mga magulang natin sa inyong lahat ang katotoohanan."

Fck.

Hindi malaman kung anong mararamdaman ni Samora sa sinabi ni Cedric. May part sa kanya na ayaw niyang maniwal because Ced is twisted like his plans. Baliw siya.

Napayuko si Cedric, "Dinala nila ako sa mental hospital and since we're too young that time, hindi ako pwede makulong for what I did. I don't know what's gotten in to me that night. I just want to play a game..."

Napansin ni Samora ang pagkabalisa ni Cedric at nagulat din siya sa pag-amin nito. Nanginginig na ang kamay nito, "Ced, what is happening?"

"N-No, I'm okay. I'm just gonna take my med." mabilis na tumayo si Cedric at lumabas ng kwarto. Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito sa kanya. She wants her to believe him but how?

Kinain niya ang pagkain na nasa table but the sadness is still there, especially when she is looking to the state of Peyton.

Tears came down again. Hindi na niya mabilang kung ilang beses siyang umiyak but what she can do to stop it? It's just too painful to her.

Maya-maya pa ay naisipan niyang lumabas. Narining niyang may kausap si Cedric sa phone at seryoso ito. "She knows, I told her,"

"No, no, they are safe here. Don't worry, I won't do anything that will hurt them,"

"She needs to know the truth, Tita. I can't hide it  anymore."

"She's with Peyton. Later, I'll tell her to talk to you."

*tot*

__

A/N

It's been long time, huh?


Asexual (gxg)Where stories live. Discover now