Asexual (gxg)

Chapter 29: Accident

"Samora, anak?"

Agad na lumapit si mom sakin at niyakap ako. Sumunod si Dad kasama ang mga magulang ni Peyton.

"Anak, anong nangyari sayo?" umiyak si mom. Hindi ko kayang sabihin kay mom ang nangyari sakin. Alam kong sobrang masasaktan si mommy.

"Please, tell me anak. Anong ginawa sayo ni Peyton?" parang nagmamakaawa pa sakin si mom.

Why?

Don't beg mom.

"M-mom, n-na g-gahasa a-ako—"

"Oh god! She raped you?!" mas lalo pang humagulgol si mom habang yakap ako.

"Ipapakulong ko yang babaeng yan!" galit na sigaw niya kay Peyton. Hindi ko masisi si kung bakit naging ganyan ang reaksyon niya.

Pero hindi lahat kasalanan ni Peyton yun.

"Mom, pinagamit siya ni Cedric ng droga..."

"... it's not her fault."

Sumalubong ang galit na tingin sakin ni mama. "Anak, nagiisip ka ba ng maayos?Ha?!"

"Look at yourself. Anak, ipapakulong ko siya pati yang Cedric na yan."

Kita ko na umiiyak na si Mrs. Claveria habang yakap-yakap ang anak niya.

"Hon, we need to take her in the hospital. Humihina yung pulso niya at mukhang napalakas ang paghampas sa kanya ni Carla." umiiyak na sambit ni Mrs. Claveria.

—

Bumungad sakin ang puting kisame, puro puti ang nasa paligid.

Nasan ako?

Napansin ko ang bagay na nakakabit sa kamay ko. Nasa hospital pala ako.

Nakita ko si mom na nakatungo sa tabi ko at mukhang natutulog. Anong nangyari ba't nasa hospital ako?

Wtf.

Hindi ko na napigilan pang umiyak nangmaalala ko ang nangyari.

"Anak, anong masakit sayo?" kita ko ang pagaalala ni mom sa itsura niya.

"Where's Peyton?" agad na tanong ko sa kanya.

"Why are you asking? She raped you remember?" mahina ngutin nanggagalaiting sambit niya.

I don't care.

Hindi niya kasalanan yun.

"I want to see her."

"No..."

Galit na tumayo si mom at lumabas ng room. Wtf!

I want to see Peyton.

Naalala ko hinampas siya sa ulo ni Carla!

Inalis ko yung mga nakakabit sa'kin na kung ano ano at pinilit kong tumayo. Pagtayo na pagtayo ko palang ay naramdaman ko na yung sakit ng gitnang bahagi ko.

Lumabas ako ng pinto at laking pasasalamat ko ng makita ko si ate Jaycee.

"Ate Jaycee!"

Kitang-kita ko sa itsura niya ang pagaalala. Lumapit siya sakin at tinulungan akong makatayo ng maayos.

"Ate Jaycee, I want to see her." Halos mangiyak-ngiyak na sambit ko sa kanya.

Nakita ko sa mukha niya na sobrang lungkot niya ng sabihin ko yun.

"Hindi maganda ang kondisyon niya." malungkot na sambit ni ate Jaycee. Hindi ko napigilang umiyak ng marinig ko yun.

Dinala niya ako a room ni Peyton pero hindi pa kami nakakapasok nang makarinig kami ng mga seryosong usapan.

"Ipapakulong mo ba siya?"

"Hindi niya kasalanan yun pero nakagawa siya ng krimen."

"Tatanggapin namin kung ipapakulong mo ang anak namin..."

"..... ang kaso lang, nasa ganitong kondisyon siya."

"Ipapakulong ko siy---"

Bago pa ituloy ni mom yung sasabihin niya ay agad akong pumasok sa room. Hindi ako papayag na makulong si Peyton.

"Mom! Please, don't!" umiiyak na sambit ko.

Mabilis na lumapit sa'kin si mom ng muntik na ako matumba. "Anak, bakit ka pa nagpunta dito?"

Kitang-kita ko ang pagaalala ni mom sa mukha niya. Hindi ko masisi si mom kung gustuhin niya mang ipakulong si Peyton dahil isa siyang ina.

Mahal na mahal ako ni mom kaya naiintindihan ko kung bakit ganito nalang ang response niya. Pero hindi naman ako papayag na makulong si Peyton.

"Please Mama, wag mo na siya ipakulong." umiiyak na pagmamakaawa ko sa kanya.

Unti-unti akong nakaramdam ng hilo at nandilim na ang paningin ko.

"Anak?"

"Samora anak? Anong nangyayari---"

Bigla nalang nandilim ang paningin ko at hindi ko na alam ang nangyayari sa paligid ko.

__

Nagising ako dahil sa mga naguusap sa paligid ko. Nandito sila lahat, si Mr & Mrs. Claveria. Si Mom and Dad, sila ate Jaycee. Nandito din si Jaime.

Anong meron?

"Mom, anong meron?" tanong ko sa kanya.

Lahat sila nagtinginan sa isa't-isa na para bang naguusap gamit mata.

Tumango si Dad kay Mom.

Bigla tuloy ako kinabahan.

"You're pregnant."

Parang nabingi ako nung marinig ko yun. Hindi makapag-process sa utak ko yung narinig ko.

What?

I'm pregnant?

"Napag desisyunan namin na hindi na ikulong si Peyton." sabi ni Dad.

Bigla akong naiyak.

Hindi sa tuwa kundi dahil sa katotohanang hindi ko pa kayang maging isang ina.

Ang bata ko pa.

Alam kong kaya akong suportahan ng magulang ko sa pagpapalaki sa magiging anak ko pero napakabata ko pa!

"Mom, ang bata ko pa..."  umiiyak na sambit ko.

"Sshhhhhh.... don't worry anak. Nandito kami ng daddy mo." Sabi ni mom at niyakap ako.

"Tutulong din kami. Besides, sisiguraduhin naming papanagutan ka ni Peyton." Sabi ni Mr. Claveria.

Peyton?

Kumusta na kaya ang kalagayan niya?

"Don't worry about Cedric, pinaghahanap na siya ng pulis."

"Sinigurado namin na walang makakaalam ng pangyayaring ito." Sabi ni Dad.

"Maaring makaapekto 'to sa negosyo natin. Wag na natin palakihin." Sabi ulit ni dad.

I'm gonna be a mother....

.... and I'm scared.

__
A/n

Sorry for the lame and sobrang late na update. These past few days naging sobrang busy ako. I hope na 'di ako mag stop pagiging isang writer. That's all! Salamat sa mga nagbabasa ng mga kwento ko kahit mabagal ako mag ud.