သာမန္ နံနက္ခင္းတစ္ခုပါ။
ထုံးစံအတိုင္း ေက်ာင္းသြားခ်ိန္မွာ ေရွာင္းက်န့္ စက္ဘီးေနာက္ ဝမ္ရိေပၚပါလာတာပါပဲ။
လီယိုတို႔ အိမ္ေရွ႕ကျဖတ္သြားတဲ့အခါ ၿခံတံခါးဝမွာ ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့လီယိုကေတာ့ ခါတိုင္းထက္ ထူးေနတဲ့တစ္ခ်က္ျဖစ္သည္။
"ေကာ"
"လီယို..."
"ေကာကို ေစာင့္ေနတာ"
"အင္း... သြားမယ္ေလ"
"ကြၽန္ေတာ့္စက္ဘီးေပၚ လာေလ"
"ေရွာင္းက်န့္ ငါစက္ဘီးမနင္းနိုင္ဘူးေနာ္"
"ေကာ..."
"လီယို... ရိေပၚက...."
"ဝမ္ရိေပၚ မင္းလည္း စက္ဘီးစီးတတ္ေနတာပဲ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္စီးသြားလည္း ရေနတာကို"
"မင္းလည္း တစ္ေယာက္တည္းစီးခဲ့လို႔ ရေနတာပဲေလ ဘာလို႔အေလးခံၿပီး ေရွာင္းက်န့္ကို ေခၚေနတာလဲ"
"ငါက မင္းနဲ႕မတူဘူး"
"ငါကလည္း တူတယ္လို႔မေျပာမိပါဘူး"
"ဝမ္ရိေပၚ!"
"ေရွာင္းက်န့္ စီးေလ ငါဗိုက္ဆာေနၿပီ
အိမ္က ဘာမွမစားခဲ့ရဘူး"
"ကဲပါ လီယိုက လိမၼာပါတယ္
ေနာက္ကေန တစ္ေယာက္တည္းစီးခဲ့ေနာ္
ေကာကအဆင္ေျပပါတယ္"
"..."
"ေနာ္ လီယို ေကာကေလးေလးက လိမၼာပါတယ္"
"ေရွာင္းက်န့္ မင္း သူ႕ေနာက္က လိုက္သြားခ်င္ရင္လည္း လိုက္သြား ၊ ငါ့ေရွ႕မွာ
အီစီကလီေတြ လာမေျပာနဲ႕
နားယားတယ္"
"ရိေပၚကလည္း..."
"ဟုတ္...ေကာ
အဲ့တာဆို ေရွ႕ကစီးႏွင့္ေလ ေက်ာင္းက်မွေတြ႕မယ္"
"အြန္း"
ေရွာင္းက်န့္ ေရွ႕ကေနစီးထြက္ေတာ့ ရိေပၚက ခါးကို လွမ္းဖက္လိုက္ၿပီး ေျပာေသးသည္။
"ျဖည္းျဖည္းစီး"
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚက ကန္တင္းလ္ကို ဦးေဆာင္သြားသည္။
ေရွာင္းက်န့္ကို ဆြဲေခၚခဲ့ဖို႔လည္း မေမ့ေပ။
လီယိုကလည္း ေနာက္ကေနလိုက္လာသည္။
YOU ARE READING
By Fair Means or Foul || Completed ||
Fanfiction[ B J Y X ] The eternal triangle of WangYiBo, Xiao Zhan & Leo This is my very 1st work.I give the full credit to the original owner for the cover photo. I'm just amateur writer.So if there's any mistake, please kindly understand me. Hope you enjoy...
