"သြားကဲၾကမယ္ ေယး!!"
ၿပီးပါၿပီ။
သူတို႔ရဲ႕ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝ
ဒီမွာတင္ ၿပီးပါၿပီ။
ယခုအခ်ိန္မွာ ေအာင္စာရင္းကိုေတာ့ ေဘးခ်ိတ္ထားပါသည္။
ေလွ်ာက္သြားရန္ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေနရာေ႐ြးကာ ဆူညံေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္ရန္ ေရွာင္းက်န့္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ရိေပၚကို ေပးထားေသာ ကတိကို ဖ်က္လို႔မျဖစ္ပါ။
"ဟို...အဲ့တာဆို မင္းတို႔ပဲ သြားလိုက္ၾကပါ
ငါျပန္ႏွင့္လိုက္မယ္"
"ဟာ ေရွာင္းက်န့္!"
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ အသံမ်ားက ခုနကထက္ ပိုဆူညံသြားသည္။
"ဘာလဲ မင္းက ခြဲျခားခြဲျခားနဲ႕..."
"ေအးေလ...ဒီေန႕ေနာက္ဆုံးေန႕ပါဆို
လူမစုံရင္ ဘယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါ့မလဲ"
"မရဘူး... ေရွာင္းက်န့္ မင္းလိုက္ခဲ့ရမယ္"
"ေနာ္...ေရွာင္းက်န့္...ေနာ္လို႔"
ေရွာင္းက်န့္ အစြမ္းကုန္ျငင္းေသာ္လည္း က်ိဳးခ်န္ကပါ ဆြဲေခၚေနသည္မို႔ မတတ္နိုင္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ လိုက္သြားရန္သာ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီလို အထက္တန္းေနာက္ဆုံးရက္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ကုန္ဆုံးရတာလည္း တမ်ိဳးေကာင္းတာပါပဲ။ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြက ျပန္ရနိုင္ဖို႔ မေသခ်ာဘူးေလ။ ရိေပၚကိုေတာ့ သူ အေသအခ်ာ ေတာင္းပန္ရပါဦးမည္။
အဖြဲ႕လိုက္ ေက်ာင္းတံခါးဆီသို႔ထြက္လာရင္း
ေရွာင္းက်န့္ ရိေပၚအရိပ္အေယာင္ေလးမ်ား ျမင္မိမလား ရွာေသးသည္။ မေတြ႕ပါေပ။
မနက္က ေျပာစကားအရ ရိေပၚတစ္ေယာက္
စက္ဘီးထားသည့္ ေနရာမွာသာ ေစာင့္ေနမွာ အေသအခ်ာ ။ထိုေနရာထိ သူသြားေျပာလိုက္လွ်င္လည္း ရိေပၚက ျပန္လႊတ္ဖို႔ မေသခ်ာ။
သူ ဒီလိုေနာက္ဆုံးေန႕မွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စိတ္မပ်က္ေစခ်င္ပါ။ ေရွာင္းက်န့္ စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်၍ ေက်ာင္းတံခါးဆီကိုသာ ဦးတည္လိုက္ပါသည္။
ဘတ္စ္ကားဂိတ္မွာ ဘတ္စ္အလာထိုင္ေစာင့္ေတာ့ က်ိဳးခ်န္က ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနေသာ ေရွာင္းက်န့္ အနား ကပ္လာသည္။
YOU ARE READING
By Fair Means or Foul || Completed ||
Fanfiction[ B J Y X ] The eternal triangle of WangYiBo, Xiao Zhan & Leo This is my very 1st work.I give the full credit to the original owner for the cover photo. I'm just amateur writer.So if there's any mistake, please kindly understand me. Hope you enjoy...
