Buiten het Script

32.

Met mijn handen in elkaar gevouwen liep ik naar het aanrecht, met opeengeklemde kaken probeerde ik uit te vogelen hoe ik mijn hartkloppingen in woorden omzette, mijn gevoelens in zinnen.

"Ik wilde je vertellen, dat ondanks alles dat gebeurd was, ik nog steeds van je houd."

Een ingehouden adem loslatend draaide ik me om naar Cirelle die op een stoel zat. Hij had zijn voeten op de tafel gelegd en een script open op zijn gezicht. Met zijn gekromde nek slaakte hij een zucht.

"Estelle lieverd ik weet dat ik zei dat ik je steunde, maar hoe vaak ben je van plan om dit nog te oefenen?" Mijn handen grepen naar mijn zwarte vettige plukken. Mijn plan was om tijdens Leys daling Roelle te vertellen over mijn gevoelens, stel het zou verkeerd opgevat worden, dan kon ik tenminste ontsnappen bij de rest van de Sterrenstrevers.

"Ik weet het, maar ik weet gewoon niet of mijn aanpak te afgezaagd zou zijn, of dat ik hem schuldig laat voelen. Het moet op een goede manier, eentje waarbij hij zich niet tot last zou voelen." IJsberend door Cirelles keuken beet ik op mijn duimnagel.

"Hier." Johan, Cirelles vriendje, schoof een kop thee aan op de tafel voor me. Met zijn andere hand ging hij door Cirelles lange haren, fluisterde wat liefs in zijn oor terwijl de tortelduifjes met hun gezichten naar elkaar kwamen. Lieve koosnaampjes en verleidende fluisteringen werden met elkaar gedeeld. Ik draaide mijn rug naar hen toe, ze mochten doen wat ze wilden, dit was immers Cirelles huis. Zijn ouders waren nog aan het werk gelukkig, zodat ze mijn gepieker niet hoefden mee te maken.

Zodra ze genoeg van elkaar hadden, ging Johan op weg naar zijn werk. "Fijne dag nog Estelle, en veel succes hè?" Hij stak zijn duim naar me op waardoor ik naar hem glimlachte. Johan was een enorme schat, hij had me 's ochtends binnengelaten met de sporadische paniek die bij mij opborrelde.

"En weet je al wat je gaat zeggen?" Ik schudde mijn hoofd. Het festival van Ley begon morgen al en ik had géén idee. Misschien moest ik het enorm subtiel zeggen, gewoon alsof het iets alledaags is, maar ik wilde hem wel laten weten dat ik hem zou steunen in zijn relatie.

"Roelle, ik wil nog steeds met je naar bed?" suggereerde Cirelle waardoor ik hem op zijn arm sloeg. Het script gleed van zijn ogen af waardoor het nu balanceerde op zijn neus en mond. Hij nam mij al de hele ochtend niet serieus, althans dat voelde zo aan. Elke keer dat ik iets bedacht zou hij het beantwoorden met een zucht.

"Kom aan Estelle, het is Roelle. Je kan het op elke manier vertellen."

Ik dook in elkaar, plette mijn gezicht tussen mijn handen. "Ik weet het, maar ik wil het niet op een stomme manier zeggen. Ik wil het gewoon goed doen deze keer."

Cirelle rolde met zijn ogen, hij verzamelde het script en legde het met een klap op de tafel. Met een schrapende keel kwam hij voor me staan.

"Estelle, er is geen goede of foute manier om dit te doen. Je moet het op jouw manier doen."

Ik gooide mijn hoofd gefrustreerd naar achteren, iedereen zei de hele tijd dat ik mijn geluk moest vinden, mijn manier. Maar het was moeilijk om iets te kunnen opvissen in het troebele water, de afgelopen drie jaren had ik niks voor mezelf kunnen doen.

"Kom op, als je er langer over gaat piekeren ben je morgen nog grijs." Cirelle trok me overeind terwijl ik peinzend verderging. Waarom was er geen kant en klaar antwoord, waarom kon ik niks bedenken? "Luister gewoon naar je hart, ik weet dat het weer even wennen is, maar je denkt nu te veel na."

Met een halve knik nam ik het advies van mijn vriend op, maar een deel van mijn geweten knaagde aan mijn hart. Kon ik het nog vertrouwen na mijn hele akkefietje met de prins?

"Laten we het ergens anders over hebben, heb je al een outfit voor Leys rijzing?" Cirelle plofte weer neer op zijn stoel met een half oog op zijn script en een half oog op mij. Ik keek naar het shirt dat ik aan had met de zwarte broek. Had ik nog andere kleren voor morgen? De rest van mijn kledingkast zag er ook zo uit. "Kom op, je moet toch wel leuk gaan kleden voor morgen. Heb je een jurkje, een mooi topje?"