Her Mafia King Husband [COMPLETED]

𝐊𝐀𝐁𝐀𝐍𝐀𝐓𝐀 10

“Wake up dude! There is nothing Claire here, so what’s up?” Mataray na ani ni Klea.

Napahilamos si Kelvin sa kaniyang mukha ng makitang si Klea ang pumasok sa kwarto niya na akala niya ay ang asawa.

Ngumiwi siya, “What the hell are you doing here?” Hindi siya okay at hindi siya magiging okay na walang Claire sa tabi niya.

Nalukot ang mukha ng dalaga. Naupo ito sa kandungan niya, “Is that what you treat your baby now?” Yumakap ito sa kaniya, this is her way trying to be sweet.

“I’m not in the mode, leave me alone…” Marahan niyang itinulak ang dalaga pa alis sa kaniyang kandungan at umalis siya sa kaniyang kina-uupuan.

“You’re always not in the mode, look at yourself? Yow, men! I never expect that I might saw you like this just for that girl? Bro, she’s just a woman you can find –” He cut’s her off.

“She’s not just a woman, she’s my everything, my life. Klea…” Singhal niya sa dalaga. Klea’s eyes widen and look at him curiously. She never heared him talking cheesey words.

She can see that Kelvin really love Claire. He’s happiness is her happiness. She’ll always support him no matter what. Ganu’n niya kamahal si Kelvin.

“Wag ka ngang umakto na parang wala na talaga siya sayo, nandiyan pa siya may pag-asa ka pa sa kaniya pero kung talagang ayaw niya na wala ka ng magagawa kundi ang kalimutan siya at pagbuksan ang puso mo para sa iba… Malay mo nasa tabi-tabi lang ang totoong nagmamahal sayo, na gagawin ang lahat para sayo. Ang susupurtahan ka sa mga bagay na gagawin mo, ang kasiyahan mo ang kaligayahan niya… At higit sa lahat tanggap ka maging sino ka man.” Mahabang litanya ni Klea. Nagtagpo ang mga mata nila ni Kelvin.

“Anong gagawin ko?” Gulong-gulong tanong ni Kelvin. Wala siya sa katinuan nitong nakaraan. Balewala ang lahat sa kaniya, tila ba nawalan na ng gana ang kaniyang makulay na buhay na kasama ito. Pakiramdam niya ay kulang ang buong pagkatao niya na wala ito sa tabihan niya.

“Ayusin mo ang sarili mo bago mo harapin ang babaeng minamahal mo…” Klea tap his shoulder trice. She smiled on him sweetly before she walk away. Nagugulohan man ay napa-isip si Kelvin sa sinambit ng dalawa, tama ito. Dapat niyang ayusin ang kaniyang sarili bago ayusin ang gusot sa pagitan nilang mag-asawa.

“Hey! Klea, where you going?!” Habol niya sa dalaga. Lumabas siya ng silid, sinundan niya ito at na abutan niyang pasakay na ito sa sasakyan nito.

“I’m going home now, you want to be alone right? So, enjoy it, Langga! Bye-bye!” Kumaway ito sa kaniya at nag flying kiss pa bago itinaas ang bintana ng backseat.

Naiinis na bumalik si Kelvin sa loob ng bahay, minsan kahit gaano talaga siya katalino na uutakan pa rin. Buwisit!

Naupo siya pang-isahang sofa, nakatukod ang siko sa armrest nito habang nakahawak sa kaniyang baba. Iniisip niya kung anong dapat na unang gawin, siguro nga tama si Klea.

Ang totoo ay nakaligtas si Claire sa bingit ng kamatayan. Mahigit ilang linggo itong namamalagi sa hospital hindi ito sumama sa kaniya kundi sa ama nito. Masakit para sa kaniya dahil wala siyang nagawa ng araw na umalis ito sa puder niya. Hindi niya masisisi ang dalaga dahil napakalaking trauma, sakit at pasakit ang dinanas nito at siya ang dahilan ng lahat ng iyun.

Bumalik si Kelvin sa kaniyang silid at dumitso sa loob ng banyo. Pinakatitigan niya ang kaniyang sarili. Hindi ito ang Kelvin na alam niyang siya. Malaki ang pinagbago niya. Madami ang balbas at bigote na tumutubo sa kaniyang mukha, may kahabaan na ang kaniyang buhok. Malaki rin ang pinayat ng katawan niya. Panahon na para ibalik sa dati kung ano talaga ang tunay na kulay ng isang Kelvin Miranda.