//No Name// [ Completed ]

17

Unicode

"ရားး ဂျွန်ဂျောင်ဂု"

"ဘာတုန်း"

"မင်း ကောင်းကောင်းရိုက်ကွာ ငါကမင်းပေးတဲ့ကြက်တောင်ကိုလိုက်ကောက်ရသလိုဖြစ်နေပြီဟ ! "

"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"

‌ဖြည်းဖြည်းချင်း ရိုက်လိုက်တော့ လက်မှန်မှန်နဲ့ပြန်ရိုက်တတ်လာသည်။
အားကြီးနဲ့ရိုက်မိရင် သူ့ချည်းကောက်နေရပါတယ်ဆိုတဲ့ ဆူပူသံလေးကြောင့်
မပစ်ရဲတော့။

"ရေးးးးးး"

"ကိုယ်ကောက်ရတာအဲ့လောက်ပျော်လား"

"ပျော်တာပေါ့ အရမ်းမှအရမ်းး blah blah "

"ကောင်းပြီလေ"

ပြုံးယောင်သန်းသန်းလေးပြုံးပြပြီး အားကြီးကြီးနဲ့လှမ်းရိုက်လိုက်သည်။
ဆူပုတ်သွားမယ့်မျက်နှာလေးကိုမြင်ယောင်မိရင်းပေါ့။

"အာ့"

ထိခိုက်သွားချေပြီ။ရိုက်လိုက်သည့်အားကြောင့်နှာထိပ်လေးကနီရဲလျက်။
ဆူပုပ်ရုံတင်မက စိတ်ဆိုးရင်သေတော့မည်။‌သူ သူ မချော့တတ်ပါ။

"နာသွားလား"

"မင်း နှစ်ခါရှိပြီ ငါ့ကိုဒီလိုလုပ်တာ"

"အခုမှတခါပါ ဘယ်တုန်းက...?"

"အတိတ်မေ့ချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့ ကြက်တောင်လေ့ကျင့်တုန်းက မင်းနဲ့ကောင်လေးတယောက်ရိုက်ကြတာလေ ငါ့ဘေးမှာ၊ မင်းနဲ့အတူရိုက်တဲ့ကောင်လေးလေ ငါ့နှာခေါင်းဘဲလာထိတာ"

"အဲ့တာကိုယ်လုပ်တာမှမဟုတ်တာ"

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်တူတယ်"

" ကိုယ်တောင် မင်းခိုက်မိသွားလို့ အဲ့ကောင်ကိုတိုးတိုးလေးပြောပြီး နေရာလဲခိုင်းလိုက်တာ ကိုယ်လုပ်တာမဟုတ်ရပါဘူး ပြီးတော့ဒီတခါကလည်း စချင်ဇောနဲ့လောသွားမိလို့ပါ"

"အင်း သိတယ်ပေါ့ ငါခိုက်မိသွားတာကို"

"သိတာပေါ့ အမြဲအရိပ်လို/

"ပြောလေ"

"ကိုယ့်ဘေးမှာခိုက်မိသွားတာ ကိုယ်မသိရင်ဘယ်သူသိမှာလည်း"