ေမတၱာစုံညီ ခ်စ္ျခင္းေဝသီ Episode ( 17)
" ပီတာ ထေလကြာ ၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားရေအာင္ ၊ ေပေတၿပီး အိပ္မေနနဲ႕ကြာ ၊ ငါတို႔က အလုပ္လဲ သြားရအုံးမွာ "
မ်ိဳးဝင္းႏွင့္ေကာင္းေက်ာ္ ပီတာထြန္းၫႊန့္ကို ႏွိုးေနသည္မွာ ငါးမိနစ္ခန့္ရွိၿပီ ။ သင္းက နိုးမလာဘဲ
အိပ္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနသည္ ။ ငယ္ငယ္တည္းက
ေပါင္းလာသူမ်ားဆိုေတာ့ သင္းအေၾကာင္းကို အူမေခ်းခါးအကုန္သိ၏ ။ ေျခမေလးက တလႈပ္လႈပ္ႏွင့္ ။ ပီတာထြန္းၫႊန့္ အိပ္ရာမွႏွိုးၿပီဆိုလွ်င္ ထိုကဲ့သို႔ေျခမတစ္ေခ်ာင္းကိုသာ မၾကာမၾကာလႈပ္တတ္သည့္အက်င့္ရွိ၏ ။
မ်ိဳးဝင္း အျမင္ကတ္ကတ္ႏွင့္ ထိုေျခမကိုခ်ိဳးခ်လိဳက္ေတာ့ ေစာင္ေအာက္ကိုခ်က္ခ်င္းသြင္းပစ္လိုက္သည္ ။ ဘာသံမွေတာ့ထြက္မလာ ။ ယခင္အေျခအေနဆိုလွ်င္ ဝုန္းဒိုင္းလုပ္မည့္ေကာင္က ယခုလိုမ်ိဳးၿငိမ္သက္ေနသည္မွာ သံသယျဖစ္စရာ ။ အသည္းကြဲျပန္ၿပီလားမသိ ။ သူသေဘာက်သည့္ မိန္းကေလးမ်ားရည္းစားရလွ်င္ပင္ ထိုမွ်ေလာက္ေတာ့ ပုံမပ်က္ ။
မ်က္ႏွာထိလုံေအာင္ၿခဳံထားသည့္ ခ်ည္ေစာင္ပါးကို ဆြဲခ်ေတာ့ အထဲမွေန၍ ျပန္ဆြဲထားသည္ ။ မေန႕ကလည္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေခၚ၍မရ ။ ကိုေမာ္ႀကီးကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း သူႏွင့္ဘာမွျဖစ္မထားဟု ဆိုသည္ ။ ႏွစ္ရက္ရွိေနၿပီ ။ ဘာျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိေတာ့ ။
ဘာကိုေကာက္၍ေကာက္ေနမွန္းလည္း မေျပာတတ္ေတာ့ ။ ထိုေကာက္တတ္သည့္အက်င့္က ပီတာထြန္းၫႊန့္၏ မူပိုင္လကၡဏာ ။ ေကာက္သည္ ၊ ေျဖာင့္သည္ ။ စိတ္မၾကည္လွ်င္ ျပန္ေကာက္တတ္ၿမဲ ။
" မင္းမလိုက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ငါတို႔လဲမသြားေတာ့ဘူး ပီတာ ၊ တစ္ခုခုစားခ်င္တာရွိရင္ ငါ့ကိုျဖစ္ျဖစ္...မ်ိဳးဝင္းကိုျဖစ္ျဖစ္ ညေနက်ဖဳန္းဆက္လိုက္ ၊ ငါတို႔အလုပ္နားမွာ မုန့္ဆိုင္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ၊ မင္းအိပ္ခ်င္ရင္လဲ ဆက္အိပ္ေနေတာ့ ၊ ငါတို႔သြားၿပီေနာ္ "
လမ္းေလွ်ာက္သံ ၊ တံခါးဖြင့္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ အခန္းတြင္းအနည္းငယ္မွ် ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားသည္ ။
YOU ARE READING
ေမတၱာစံုညီ ခ်စ္ျခင္းေဝသီ /မေတ္တာစုံညီ ချစ်ခြင်းဝေသီ(Complete)
Romanceကျွန်တော်ကတော့ ဘာကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် ပီတာထွန်းညွန့်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးဘက်ကိုသာ ယိမ်းယိုင်ပါ့မယ် (ရွှေရိုးနောင်) ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် ငါ့ဘက်ကိုပဲယိမ်း (ပီတာထွန်းညွန့်) ကြၽန္...
