Ne jetojmë e udhëtojmë në ëndërr e zhgëndërr, për çdo punë shpenzojmë energji dhe kohë. Ndodh shpeshherë të njejtën udhë ta kalojmë disa herë. Detyrë e madhe është që sa herë e kalojmë rrugën, ta përcjellim me vëmendeje. Nëse këtë gjë e kontrollojmë me vetëdije, atëherë mund të pëfitohet diçka e re.
Nëse e dimë se e kemi një armik, ai natyrisht mund të na bëj dëm. Athua a duhet ta kemë parasysh se pakujdesi ynë mund të jetë armiku më i rrezikshëm?!
Për ne mbeten petkat e jetës dhe të suksesit kujdesi dhe interesimi i vetëdijshëm.
Kur bëhet fjalë për armikun apo kundërshtarin, a bën që ne të flasim e mallkojmë e të kalojmë në shkallën e urrejtjes e fanatizmit kundrejt armikut tonë?! Ne nuk bën të kundërvihemi në këtë formë sepse nëse e fitojmë një shprehi të dëmshme si: urrejtja, ankimi, mallkimi në këtë rast do ta mundojmë shumë vetveten.
YOU ARE READING
Mbi mendimin dhe diturinë
Short StoryKu? Çka? Si? Kur? Pse? Atje ku është nevoja. Çka? Atë të tashmen dhe të arsyeshmen. Si? Ashtu si është më qartë, më lehtë, më mirë dhe më saktë. Kur? Në momentin e volitshëm ose sa është pa u bërë vonë. Pse? Sepse ka nevojë jeta.
