Zawgyi
ထိုဟင္းပြဲရဲ႕ အရသာဟာ စံျပေက်ာင္းသားကို ဆဲဆိုေစၿပီး အႂကြင္းအက်န္ေတြကို အမႈိက္ပံုးထဲ ပစ္ထည့္သည္အထိ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ထို႔ေနာက္ ခ်ီယန္ဟာ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဆုန္းေဖးရဲ႕ မာဖိုတို႔ဖူး ၃ပံု၁ပံုကို အေျပာင္ယူစားလိုက္တယ္။ ကန္တင္းမွာ ဟင္းထည့္ေပးတဲ့ အန္တီႀကီးေတြ ရွိေနတာေတာင္မွ သူ႔ဆီက ဒီလိုလာယူစားေနတာကို ဆုန္းေဖးလက္မခံနိုင္ဘူး။ သူတို႔နွစ္ေယာက္ၾကားမွာ တစ္ပန္းကန္ထဲ အတူတူစားစရာအေၾကာင္းေရာ ရွိလို႔လား။ အဆံုးမွာ ဆုန္းေဖးက ထပ္ၿပီးသည္းမခံနိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ထလိုက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ၾကက္ကုန္းေဘာင္ေၾကာ္*တစ္ပြဲ သြားယူလိုက္တယ္။ ေက်ာင္းသားခ်ီယန္ကေတာ့ အားနာပါးနာဟန္ေတာင္မျပဘဲ သူ႔တူကိုေျမႇာက္ကာ ၾကက္သားတစ္ဖတ္ လွမ္းႏႈိက္လာျပန္တယ္။
{ gōng băo jī dīng - စီခြၽမ္ျပည္နယ္ရဲ႕ ဟင္းပြဲတစ္မ်ိဳးပါပဲ ၾကက္သားကို အတံုးေသးေသးေလးေတြလွီးၿပီး ေျမပဲ၊ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္၊ ငရုတ္ေကာင္းေစ့ေတြနဲ႔ စပ္စပ္ေလး ေၾကာ္ထားတာပါ }
ဆုန္းေဖးက ေဒါသထြက္သြားၿပီး : "မင္းဘယ္တစ္ခုကို အတည္တက် စားမွာလဲ?"
မ်က္နွာေပၚမွာ ထမင္းေစ့ ကပ္ေနတဲ့ ခ်ီယန္က ရိုးသားၿပီး ျဖဴစင္တဲ့ အမူအရာေလးနဲ႔ ေမးလာခဲ့တယ္ : "အကုန္လံုးကို ငါတို႔နွစ္ေယာက္ အတူတူစားလို႔ မရဘူးလား..."
ဆုန္းေဖးရဲ႕ မ်က္နွာအမူအရာဟာ ၿပံဳးရမလို မဲ့ရမလိုျဖစ္သြားၿပီး "ငါတို႔အတူတူစားလို႔ မရစရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး..." လို႔သာ ျပန္ေျဖနိုင္ေတာ့တယ္။
ခ်ီယန္က အားပါးတရ ၿပံဳးျပလာတယ္။ ပါးစပ္ေထာင့္မွာ ထမင္းေစ့ကပ္ေနတာေတာင္မွ သူ႔မ်က္နွာေခ်ာေခ်ာက ၾကည့္ေကာင္းေနတုန္းပဲ။
တကယ္ေတာ့ ခ်ီယန္နဲ႔သူ ျပႆနာမတက္ခင္တုန္းကလည္း ခ်ီယန္က ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာေကာင္းတယ္။ အခုလိုပဲ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ကာ ခ်စ္ခင္စရာေကာင္းတဲ့ ရုပ္ရည္သြင္ျပင္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ခန္႔ညားေခ်ာေမာမႈေတြ ဖုံုးကြယ္ေနေလတယ္။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ထိပ္ဆံုးကိုေရာက္ဖို႔ သူစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးသလိုပဲ..... ေတာ္ၿပီ ေမ့လိုက္ေတာ့ အတိတ္အေၾကာင္း ထပ္ၿပီးတူးဆြမေနသင့္ေတာ့ဘူး ဘဝဆိုတာ အၿမဲတမ္း မုန္တိုင္းေတြနဲ႔ပဲ ျပည့္နွက္ေနတာ။
YOU ARE READING
ဇွန်ဘီတက္ကသိုလ်(ဇြန္ဘီတကၠသိုလ္)
FanfictionBoth Zawgyi and Unicode. ဇြန္ဘီေခတ္ပ်က္ႀကီး၏ ယုတၱိဆန္ေသာ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္။ ဇာတ္ေကာင္မ်ားဟာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသာ ျဖစ္ၾကၿပီး ထူးျခားစြမ္းရည္မ်ား မရွိၾကသလို သူမတူေအာင္ သာလြန္ထက္ျမက္ေသာ ဦးေနွာက္ဉာဏ္ရည္မ်ားလည္း မပိုင္ဆိုင္ၾကေပ။ ဇွန်ဘီခေတ်ပျက်ကြီး၏ ယု...
